تساوی پشت تساوی، از دست دادن امتیاز پشت امتیاز، از آخرین بردی که بدست آوردیم بسیار گذشته اصلا فراموشش کردیم.
تساوی هایمان از حد عادی فراتر رفته، بین این همه تساوی، یک شکست هم حالمان را بدتر کرد.
چقدر از این فصل سیر شده ایم، حتی قبل از پایان نیم فصل اول، چقدر آرزو می کردیم فصل همان موقع تمام می شد.
نه موسیمانه توانست جانشین مناسبی برای نکونام باشد و نه جویباری جانشین سمیعی.
کابوس های این فصل هر هفته ادامه پیدا می کنند و از این هفته به هفته دیگر منتقل می شوند.
پنج تساوی و یک شکست یعنی اینکه شش هفته است رنگ برد را ندیده ایم، از قبل از آن هم تنها یک برد بدست آورده بودیم و باز شکست و تساوی ها حالمان را بد و بدتر کرد.
کاش این فصل خیلی زودتر تمام شود، خسته شدیم خیلی زودتر از آن موقعی که باید خسته شویم، ناامید شدیم خیلی زودتر از آن زمانی که باید ناامید شویم.
نه کابوس این فصل حتی در هفته هفدهم هنوز تمامی ندارد.

6 بهمن 1403

استقلال دیگر حق اشتباه ندارد این جمله موسیمانه قبل از دیدار امروز برابر ملوان است.
موسیمانه می گوید استقلال شریف ترین و دلسوزترین هواداران را دارد و شایسته هواداران آبی نیست که با تساوی و شکست های متوالی آنان را ناراحت کنیم.
استقلالی ها پس از شکست و تساوی های متوالی به دو برد شیرین برابر مس و فولاد بدست آوردند، اما سپس تساوی ها و شکست های متوالی آنقدر هواداران را خسته و ناامید کرد که حد و اندازه ندارد.
حال نمی دانیم این حرف و جمله موسیمانه تا چه اندازه ای به واقعیت تبدیل می شود و واقعا آبی پوشان پس از پنج بازی با برد شیرین توار ناکامی هایش را قطع خواهد کرد یا همچنان همینی هست که است.
هوادار استقلال هم خسته از بهانه های مختلف و کم و کاستی هاست اما می خواهد با همین موجودی که دارد تیمش بهترین باشد، انرژی و دلداری که موسیمانه به هواداران داد را در صورتی می توان قبول کرد که تغییر در نتیجه را شاهد باشیم، آری استقلال حق اشتباه ندارد پس باید نتیجه بگیرد، استقلال حق اشتباه ندارد پس دیگر نباید امتیاز از دست بدهد، جایگاه واقعی استقلال یازدهم جدول نیست پس باید با برد جایگاهش را همین طور بالا و بالاتر ببرد، پس هوادار همین صحبت را در عمل و زمین می خواهد.

6 بهمن 1403

📝 دیدن این جایگاه همین طوری ترسناک و ناامید کننده است، فاصله بسیار دور نسبت به بالانشینان و چند پله مانده تا سقوط. حال اگر تیم محبوبت را در این رده و جایگاه ببینی آیا حالت خراب نمی شود؟ اصلا حالی دیگر برایت باقی می ماند؟ هر هفته به امید بهتر شدن در هفته بعد، هر بازی به امید جبران در بازی بعدی و همچنان هیچ نتیجه ای به سود تیم استقلال تغییر نمی کند. اوضاع بهتر نمی شود که نمی شود... هوادارانی که اصلا حال خوشی ندارند، استرس و اضطراب و عدم نتیجه گیری شده سرگذشت هر روز آنها و به واقع نمی دانند کی قرار است این کابوس واقعی به پایان برسد. حیف که این هواداران عاشق استقلال هستند و نمی توانند تیمشان را رها کنند و بی خیال شوند و در طرفی دیگر این تیم قابل حمایت کردن هم نیست، نمی دانیم چه می شود.

6 بهمن 1403

شاید باور نکنید که استقلال حتی در این مقطع هم توی هر شهری همچنان محبوب است.
کاری ندارد که در بالای جدول باشد یا در انتهای جدول، هوادار همیشه دوستتان دارد، از دستتان ناراحت می شود اما همچنان دوستتان دارد..
وقتی می بینید که توی هر شهری به استقبال تان می آیند چون دوستتان دارند.
پس لطفا شما هم برای احترام به این هوادار نتیجه بگیرید و حریفانتان را یکی پس از دیگری مغلوب کنید تا شرمندگی برایتان باقی نماند.
سهم این هوادار ناکامی های متعدد نیست، سهم این هوادار تساوی ها و شکست های روی اعصاب نیست.. سهم هوادار امید است که متاسفانه مدتهاست تبدیل به ناامیدی شده است.

5 بهمن 1403

محرومیت ساکت الهامی با آن حرکت و صحبت های جنجالی اش پس از پایان بازی برابر فولاد که پر واضح بود که از شکست تیمش در دقایق پایانی بسیار ناراحت است داغ دل هواداران آبی را هم تازه کرد.
هنوز هم نمی دانیم بر چه پایه و اساسی مدیران آن زمان که حجت کریمی بود قبل از انتخاب و توافق با جواد نکونام به سراغ ساکت الهامی رفتند و حتی درون باشگاه استقلال هم با ایشان مذاکراتی هم انجام دادند که خدا را شکر به نتیجه نرسید تا ایشان به عنوان نفر اول روی نیمکت آبی پوشان ننشیند.
استقلالی ها که فصل قبل تر از آن دل پری از ریکاردو ساپینتو داشتند که طبق آمار در یک سوم بازیهای استقلال یعنی 10 بازی محروم بود، به همین دلیل رفتار تند و زبان سرخی که داشت داوران کنار زمین او را با کارت های رنگارنگ زرد و قرمز مورد لطف قرار می دادند تا ساپینتو مجبور شود 10 بازی فصل را از روی سکوها نظاره گر بازی شاگردانش باشد.
گل سرسبد و اتفاق ناراحت کننده پایانی ساپینتو هم در بازی فینال جام حذفی برابر پرسپولیس رخ داد که باعث اخراج ساپینتو از کنار زمین شد و برخی رفتارهایی که در هنگام خروج او از زمین و رفتنش به رختکن افتاد و درگیری با تماشاگران که موجب محرومیت سنگین و طولانی مدت ایشان شد که باشگاه استقلال عطای حضور او برای دومین فصل متوالی را به لقایش بخشیدند.
نیمکت استقلال به خودی خود جوی سنگین و پراسترس و اضطراب و قابل متشنج شدن دارد و نیازی به داشتن سرمربی تند مزاج و عصبی ندارد، استقلال همیشه نیازمند یک سرمربی کاربلد، بااخلاق و صبور و باهوشی است که بتواند با آرامش خود تیم را از کنار زمین به برد برساند و حضور ساپینتو و بعدها حتی مذاکره و شایعه پیشنهاد به ساکت الهامی هرگز خوشایند نبوده و نیست و هواداران آبی از ابتدا هم علاقه ای به حضور چنین افرادی روی نیمکت تیم محبوبشان نبوده و نیستند.

4 بهمن 1403

هنوز یک نیم فصل از حضور سرمربی خارجی آبی ها نگذشته اما با نتایج و عملکرد آبی پوشان پر واضح است که انتخاب موسیمانه اشتباه بود!
هر چند قرار نیست که از حالا پایان فصل را پیش بینی کرد اما از عملکرد تیمی و نتایجی که استقلال با پیتسو موسیمانه بدست آورده مشخص است که شاید این سرمربی به پایان فصل هم نرسد و استقلالی ها مجبور به برکناری این سرمربی و دستیارانش شوند.
استقلال با توجه به عملکرد ضعیف تصمیم به برکناری جواد نکونام از هفته هفتم گرفت و باور نمی کرد که با سرمربی خارجی آفریقای جنوبی ادامه فصل همچنان کابوس وار باشد.
استقلال با موسیمانه در ۹ بازی لیگ و یک بازی جام حذفی و سه بازی آسیایی تنها چهار برد بدست آورده و ۴ بار هم شکست خورده است و پنج بار هم به تساوی رضایت داده است و این کارنامه هرگز عملکرد مناسب و قابل قبولی برای یک سرمربی جانشین در ادامه فصل نخواهد بود.
اوضاع آبی پوشان هنوز در جدول پس از سپری شدن ۱۰ هفته بهبود نیافته که هیچ بلکه به نسبت هفته ششم و جدایی جواد نکونام یک پله سقوط کرده و در جایگاه یازدهم ایستاده است.
استقلال با ۱۸ امتیاز از ۱۶ بازی در رده یازدهم جدول با رده پانزدهم و سقوط تنها سه امتیاز فاصله دارد و این جایگاه هیچ گاه نه برای اهالی فوتبال و نه هواداران آبی قابل تصور نبود و به نظر می رسد داستان استقلال با سرمربی خارجی اش خیلی زودتر از موعد به پایان خواهد رسید...

3 بهمن 1403

استقلالی ها پس از تساوی های دنباله دار تنها شکست در آزادی را در کارنامه خود کم داشتند تا با این نتیجه به استقبال نیم فصل دوم بروند.
هواداران آبی هرگز باور نمی کردند که پس از رفتن جواد نکونام اوضاع تیم محبوبشان هر هفته بدتر شود، در رده یازدهم جدول بایستند و با سقوط تنها چند امتیاز فاصله داشته باشند.
در اکثر اوقات تغییر سرمربی می تواند شوک مثبتی برای یک تیم باشد اما انگار این فصل لااقل این فرضیه برای آبی پوشان تحقق پیدا نکرد. موسیمانه آمد تا استقلال شوک زده و شاید به نتیجه برسد اما هر چه جلو و جلوتر رفت، نه اوضاع بازی استقلال بهبود پیدا کرد و نه اوضاع نتیجه گیری این تیم بهتر شد.
استقلال با موسیمانه همچنان نمی برد، تعداد تساوی هایش بیشتر و بیشتر شد تا به شکست هم رسید، آن هم برابر تیم پانزدهم جدول. استقلالی ها از آن صحبت سرمربی خود بسیار ناراحت شدند که گفت: «اگر تا فردا هم بازی می کردیم ما نمی‌توانستیم گل بزنیم» و این جمله یک معنی بیشتر ندارد و آن این است که موسیمانه پس از حضور ۱۳ هفته ای در استقلال کاملا تسلیم شده است و ایده ای برای برون رفت از این اوضاع بحرانی برای تیمش ندارد.

3 بهمن 1403

با دیدن این تصاویر گلچین شده از حرکات موسیمانه در کنار زمین شما چه فکر می کنید؟ آیا موسیمانه از دست بازیکنان خود ناراحت است که نمی توانند ضربات آخر را به گل تبدیل کنند و دستوراتش را در زمین اجرا کنند یا اینکه از دست خودش ناراحت است که نتوانسته آنچه که در تمرین به آنها آموخته در زمین به نمایش بگذارند؟
در هر دو صورت استقلال اولین بازی نیم فصل دوم خود و افتتاح استادیوم آزادی از تیم پانزدهم جدول یعنی شمس آذر شکست بدی خورد، شکستی که به احتمال بسیار زیاد طی هفته های آینده صدای عواقب پس از آن به گوش خواهد رسید.
بالاخره موسیمانه هم به عنوان جانشین نکونام باید تاوان عدم نتیجه گیری تیم را در دوران خود پس بدهد حال چطور باز هم باید منتظر ماند و دید مدیران باشگاه تا چه زمانی می توانند به این عدم نتیجه گیری و همین طور سقوط در جدول ادامه دهند و کی کاسه صبرشان لبریز می شود.

3 بهمن 1403

هر چقدر دوست داریم هر چه زودتر این فصل کابوس وار به انتها برسد و برای فصل بعد خودمان را دگرگون شده ببینیم، با نیمکت جدید و نفراتی مثمرثمرتر اما باز نمی توانیم بی خیال این فصل شویم.
استقلال برایمان همیشه استقلال بوده است و دلمان برایش می سوزد، تفاوتی نمی کند که استقلال کجای جدول باشد، نمی توانیم استقلال این فصل را اینطور در جایگاه یازدهم رها کنیم، نه این جایگاه در شأن تیم محبوبمان است و نه ما باور می کنیم که استقلال محبوبمان در این جایگاه قرار دارد و با سقوط هیچ فاصله ای ندارد.
حتی اگر دوست داشته باشیم این فصل هم هر چه سریع تر به پایان برسد باید به فکر 14 بازی باقیمانده در لیگ، ادامه رقابت در جام حذفی و سه بازی باقیمانده آسیایی باشیم.
استقلال را اگر از امروز بخواهیم رها کنیم مطمئنا این عملکرد ضعیف و نتایج افتضاح همین طور ادامه دار خواهند شد، چند تساوی متوالی دیگر با یکی دو شکست استقلال را به رده پانزدهم خواهد رساند، و باید هر چه زودتر جلوی این نتایج افتضاح گرفته شود.
حذف از جام حذفی که تنها امیدمان برای این فصل است دیگر همه چیز را تمام شده خواهد کرد و این را هرگز دوست نداریم، هر چند رقابت در جام حذفی و بازیهای تک حذفی بسیار پر استرس و اضطراب خواهد بود.
بازی های آسیایی هم که تنها پس از دو فصل محرومیت از حضور در آن برایمان این فصل شروع دوباره ای بود با شکل و شمایل جدید هم برایمان چنگی به دل نزد سه شکست و تنها یک برد حاصل کارمان شد.
اما باز هم نمی توانیم بی خیال استقلال مان شویم، نمی توانیم رویمان را برگردانیم و بگوییم بی خیال همه نتایجی که گرفت، نمی توانیم بگوییم هر چه بادا باد حتی اگر استقلال را در انتهای جدول ببینیم.
استقلال را بی خیال نمی شویم و حتی برای همین 14 هفته باقیمانده از استقلال انتظار داریم، جایگاه استقلال انتهای جدول نیست حتی اگر به صدر و کورس صدرنشینان نرسیم.
بی خیال بازی های آسیایی نمی شویم و انتظار داریم که قدر این فصل آسیایی را بدانیم شاید فصل آینده دیگر نباشیم.

3 بهمن 1403

📝 این استقلال واقعا تاسف برانگیز است، هر قدر هوادار می خواهد حمایت کند، هر چه می‌خواهد به آینده کمی خوشبین باشد اما استقلال نتیجه دیگری رقم می زند و‌ این هوادار را مایوس و ناامید می کند، حال هم که این هوادار از ته دل فریاد بی غیرت بی غیرت سر می دهد از سوی همین بازیکنان به برخی جناح ها ربط داده می شود، نه این هواداری که امروز روی سکوها دیدید نه از کسی خط می گیرد و نه نیازی به اجبار لیدرها روی سکو دارد، این هوادار هم طرفداری و حمایتش از روی عشق و علاقه و تعصب به استقلال است و هم انتقاد و گلایه و اعتراضش نشان از تعصب و ناراحتی و غمی است که از عدم نتیجه گیری استقلال و جایگاه یازدهمی جدول می بیند و دارد فریاد می زند تا آشکار شود.

3 بهمن 1403

حرفی برای گفتن ندارد، حتی اگر تقصیرها را خواسته باشد گردن بگیرد، راهی برای فرار از این تقصیرها را نمی داند، هنوز فرصت می خواهد اما چه مقدار نمی داند؟! کم کم یاد گرفته است که برابر سؤالات چالشی و انتقادی خبرنگاران هم خود را به این طرف و آن طرف پاس بدهد اما واقعا این رسمش نیست.
وقتی در کنفرانس حرفی برای گفتن نداری خب پس درون زمین هم حرفی برای گفتن نخواهی داشت، وقتی نمی توانی درون زمین به بازیکنان تفکراتت را انتقال بدهی یا اینکه واقعا تمام تفکراتت همین مقدار است که ارائه می دهی دیگر چه می توان انتظار داشت.
استقلال و هواداران با امیدی از خیر جواد نکونام گذشت تا با یک شوک مثبت بتواند تیمش را دگرگون شده ببینند نه اینکه از هفته هفتم تا به امروز که هفته شانزدهم هم به پایان رسید جز عذاب و نگرانی و استرس و اضطراب و ناراحتی هیچ چیز به خود ندیده است.
نه آقای موسیمانه حالا وقت تسلیم شدن نیست که اگر عقیده و نظر شما این است که ما باید با عرض معذرت قید شما را هم بزنیم.. البته اگر به این صورت اوضاع پیش برود قید شما هم زده خواهد شد، حال چقدر خدا را شکر می کنیم که قبل از پایان نیم فصل با دو برد و دو بازی زیبا زود برای تمدید قرارداد برای یک فصل دیگر عجله نکردیم.
آقای موسیمانه تمام داشته هایت را ارائه بده و دنبال بهانه نگرد، استقلال با تمام نفراتش و با تمام موجودی اش در اختیار توست و اگر با این بازیکنان توانایی خارج شدن از بحران و بالا آمدن از این جایگاه افتضاح و دور از شأن نام استقلال و هوادارانش را نداری بهتر است خودت محترمانه حتی با قبول جریمه و بخشیدن مدت قراردادت با نیمکت استقلال خداحافظی کن.

2 بهمن 1403

📝 آقای موسیمانه خودت را ثابت کن که شایسته نشستن روی نیمکت استقلال هستی و با تمام داشته هایت تلاش کن و بجنگ و کاری به نداشته هایت نداشته باش که هوادار استقلال دیگر حوصله شنیدن بهانه ندارد. یک نیم فصل دست نخورده و تمیز انتظار تو و تیمت را می کشد تا نشان دهی که انتخاب درستی برای این نیمکت هستی، تا بتوان رویت بیشتر حساب باز کرد.
آقای موسیمانه این شما و این استقلال نیم فصل دوم.

1 بهمن 1403

حسرت و آه و ناله برای دوری از استادیوم آزادی برای استقلالی ها یک نیم فصل طول کشید، نیم فصلی که چند بازی در اراک میزبان بود یا اینکه بعد از آن اکثر بازی ها در شهر قدس برگزار شد، اما در نتیجه برای استقلالی ها هیچ کدام خوش یمن نبوده اند و نتیجه ای که باید بدست می آمد هرگز کسب نشد.
اصرار و لحظه شماری برای بازگشت به استادیوم آزادی بالاخره نتیجه داد و استقلالی ها پس از یک نیم فصل و از دست دادن امتیازهای فراوان خانگی دوباره به استادیوم آزادی برگشتند تا بتوانند نتایج نیم فصل اول را به لطف حضور در ورزشگاه خانگی خود جبران کنند اما آن چیزی که هواداران آبی دیدند برعکس تمام آن اصرارها و لحظه شماری ها شد.
یک شکست بد در اولین بازی نیم فصل دوم حال همه استقلالی ها را خراب کرد، استقلالی ها نه توانایی ایجاد موقعیت دارند و بدتر از آن نهایت استفاده بردن از همان موقعیت هاست که کار را خراب تر کرده است.
وقتی شمس آذر روی یک ضد حمله به زیبایی گل می زند کاری که استقلالی ها بیش از یک نیمه از عهده آن بر نیامدند استحقاق شکست کمترین دستمزد تیمی است که تنها دنبال بهانه می گردد و راه حلی برای درست کردن این خرابه ها ندارد.
وقتی موسیمانه متاسفانه و مفتضحانه اینطور می گوید که اگر تا صبح هم بازی می کردیم نمی توانستیم گل بزنیم تنها می توانیم با صدای بلند و فریاد از او بپرسیم چرا؟! تو بگو چرا تیمت درون زمین توانایی گل زدن ندارد.. با همین بازیکنان، با همین نفرات و ما نفرات جدید نمی خواهیم، وقتی از همین بازیکنان نمی توانی گلزن بسازی تنها به این معنا می تواند باشد که تو هم توانایی نشستن روی این نیمکت را نداری.
این هم از بازگشت به خانه... حالا متوجه شدید برای استقلال بازی در استادیوم آزادی با استادیوم اراک و شهر قدس هیچ تفاوتی نمی کند، تیمی که نمی تواند گل بزند چه روی زمین خراب و چه روی زمین درست و صاف نمی تواند گل بزند، این هم نمونه بارز و آشکار آن که امروز در آزادی به چشم خود دیدیم.
ما هم فقط می توانیم تا صبح با آه و ناله تنها و تنها بنویسیم، شاید این نوشته ها مرهم دردهای بی پایان ما باشد، این زخم ها حالا حالاها التیام پیدا نمی کنند...

1 بهمن 1403

تساوی و تساوی و تساوی و بالاخره باخت... و بیگانه با برد حتی از نوع خفیف و اقتصادی اش...
این داستان این فصل تیمی است که هوادارانش هنوز باور ندارند که چه کابوس سخت و سنگین و عجیب و دردناکی را در حال سپری کردن هستند، فصلی که به طور قطع بدترین و تلخ ترین فصل نتیجه گیری برای استقلالی ها بوده است.
حتی بدتر از فصلی که منصوریان در ابتدای آن جای خود را به شفر داد و حتی بدتر از فصلی که محمود فکری در نیم فصل جای خود را به فرهاد داد.. فصلی که نکونام رفت و موسیمانه هم توانایی بازسازی این تیم را ندارد از یک سمت طوری در حال سقوط است که حتی بدبین ترین هوادار این تیم هم باور این اوضاع را برای تیم محبوبش نداشت.
استقلال این فصل نه تنها سرمربی اش بلکه حتی مدیرعامل اش را هم تغییر داد اما دریغ از یک شوک، دریغ از یک تحول در نتیجه و انگار این تیم بیش از آن چیزی که تصور می شود بیمار است و درمانی برای آن پیدا نشده است.
نه به واقع این تیم استقلال نیست و تنها نام آن را یدک می کشد، تیمی که باید از ستاره پر باشد و بازیکنانش از سنگینی نام و وقار خود در زمین حتی نای نفس کشیدن را از حریف مقابل خود بگیرند تبدیل به تیمی بی ستاره و با بازیکنانی کم نام و نشان و ساده ای شده است که هیچ حریفی دیگر هیچ ترسی برای مقابله برابر آن ندارد و حتی دیگر برد برابر این تیم برایشان افتخار هم محسوب نمی شود.
بردن استقلال رده یازدهم جدولی که توانایی گلزنی ندارد چه برسد به بردن یک بازی دیگر برای هیچ تیمی افتخار نیست، به همین خاطر این استقلال دیگر حتی رنگ و بوی استقلال را هم ندارد و تبدیل به نام کمرنگی می شود که برای محو نشدن آن باید تلاشی صورت بگیرد.

1 بهمن 1403

استقلال حمله می کند و به دروازه حریف نزدیک می شود اما توانایی زدن ضربه آخر را ندارد از آن طرف روی یک ضد حمله درست و حسابی از شمس آذر دروازه اش باز می شود.
کاری که شمس آذر به زیبایی هر چه تمام تر کرد و از همان تک موقعیتی که داشت یک گل سه امتیازی برای خودش ساخت اما استقلال توانایی استفاده از چندین موقعیت خودش را نداشت، دو موقعیت روی ضربه ایستگاهی در نیمه اول و یکی دو موقعیت خطرناک در همین نیمه و دریغ از زدن حتی یک گل.
کاری که حریفان استقلال همچنان با کپی برداری از نیم فصل اول دروازه آبی پوشان را باز می کنند اما استقلال همچنان اندر خم همان کوچه نیم فصل اول خود است، این همه مهاجم و دریغ از زدن حتی یک گل، ناتوان در بردن و حتی ناتوان در زدن گل تساوی.
دوست نداشتیم اینطور در وسط بازی این مطلب را بنویسیم اما واقعا این استقلال برایمان هنوز چنگی به دل نمی زند.. آزادی و غیر آزادی هم برایش فرقی نمی کند، تیمی که بلد نیست گل بزند حتی در بهترین استادیوم و با 100 هزار تماشاگر خودی هم گل نمی زند.

1 بهمن 1403