این برد را خیلی زودتر از این بازی باید کسب می کردیم، بردی که برایش شش هفته ناکامی آوردیم و تا انتهای جدول پایین آمدیم تا در هفته هفتم بدست آید تا به رده دوم جدول برسیم.
بردهای استقلال همیشه خوشحال کننده است، با هر برد استقلال سرمست می شویم و تا اوج خوشحالی می کنیم اما چنین بردهایی پس از هشت بازی ناکامی بسیار دلچسب تر می شوند، صعود چندین و چند پله ای و رسیدن به همان جایگاهی که متعلق به ماست خوشحالی مان را مضاعف می کند.
اما استقلال نیاز به افتادن در ریل بردهای متوالی دارد، با این برد شاید در پاییز برایمان بهار شد، اما تنها به همین یک برد دلخوش نیستیم، استقلال باید همچنان ببرد، هفته بعد، بازی بعدی و بازی های بعد و بعدتر آنقدر بردهایمان را تکرار کنیم تا فراموش کنیم که ناکامی وجود دارد، تا از یاد ببریم که روزها و هفته ها و فصل های تلخ و ناکامی ها را.
از این برد بسیار خوشحالیم هر چند معتقدیم که سهم استقلال و استقلالیها بسیار بالاتر از این است که از یک برد آن هم پس از هفته ها ناکامی اینطور سر ذوق بیاییم، اما برای رسیدن به بهترین هفته ها و بهترین بردها و بهترین جایگاه ها باید از یک جایی استارت زد و امیدواریم که این برد شروع اوج گیری استقلال تا انتهای فصل باشد و دیگر رنگ ناکامی و تساوی ها و شکست های بدموقع و روی اعصاب نبینیم.

26 مهر 1404

انگار تعطیلی 12 روزه فیفادی بسیار به موقع و به جا بود، تیمی که از فشردگی بازیها و تساوی ها و شکست های متوالی رنج می برد و هوادارانش در عذاب بودند به یک استراحت و یک تجدید قوای دوباره نیاز داشت تا بتواند دوباره به روز اول خود که همانا بردن بود برگردد.
برد چه پرگل باشد و چه اقتصادی برد است، هر چند در اواخر بازی و روی چند حمله خطرناک مسی ها چندین و چندبار دلمان لرزید و تا مرز سکته و ناراحتی پیش رفتیم و دوباره برگشتیم تا اینکه بالاخره برد یک بر صفر تا دقیقه 98 و سوت پایان داور ادامه پیدا کرد و قطعی شد.
استقلال فعلا به بردن ها نیاز دارد حتی اگر این بردها اقتصادی و با همان تک گل دقایق اولیه بازی باشد چه دقایق آخر بازی.
بردن های متوالی تا به یک جایگاه ثابت برسد، به یک روند قابل اطمینان و امید بخش آنگاه می توان از تیم انتظار بردهای پرگل داشت و از آن انتقاد دیگری کرد.
فعلا بر این استقلال انتقادی وارد نیست اگر نتیجه برد خود را همچنان در بازی های بعدی همین طور خوب تکرار کند، ببرد و ببرد و ببرد تا در بالای جدول به یک جایگاه و رده مطمئن برسد.

26 مهر 1404

پس از یک وقفه و تعطیلی بسیار به موقع و ضروری که اتفاق افتاد و باید آن را به فال نیک بگیریم، پس از ۱۲ روز ادامه لیگ را باید استارت بزنیم، از جمعه دیگر هیچ بهانه ای را نه از مدیریت و نه کادرفنی و نه بازیکنان نمی پذیریم، هر چه ناکامی و نتایج بد و طلسم نبردن ها بود در همان ۱۲ روز پیش باید تمام شده باشد و هواداران هر چند سخت همه آنچه که تا دیروز اتفاق افتاده را فراموش خواهند کرد و از روز جمعه و بازی با مس رفسنجان تنها و تنها برد می خواهند.
استقلال باید بردهایش را شروع کند و فکر تمام فرصت های گذشته را از ذهن خود خارج کند، کاری نداشته باشد که تراکتور صدرنشین تنها با ۲ یا ۳ امتیاز اختلاف نسبت به ما صدر جدول است یا اینکه پرسپولیس با هاشمیان هم اوضاعی بهتر از استقلال ندارند و هر چند در جدول بالاتر از ما هستند اما آنها هم ۵ هفته طعم برد را نچشیده اند.
نه کاری به هیچ کدام از رقیبان نداریم و تنها کارمان با استقلال است، دیگر چنین فرصت هایی هر هفته دست نمی دهند که فاصله را با صدر جدول کم و کمتر کنیم و حتی از آنها پیشی گرفته و خودمان صدرنشین شویم.
پس باید تنها و تنها ببریم و کاری به نتایج دیگر رقیبان نداشته باشیم.
استقلال با تمام نفراتش دیگر بهانه ای برای نبردن ندارد یعنی هوادار آبی دیگر علاقه ای به شنیدن بهانه ها پس از عدم نتیجه گرفتن ندارد.

25 مهر 1404

تعطیلی و توقف 12 روزه لیگ بهترین فرصت برای ریکاوری و استراحت و پیدا کردن دوباره خود خودمان است، اینکه هفته های متوالی یکی پس از دیگری می گذشتند و جز تساوی و شکست هیچ حاصل دیگری عایدمان نمی شد تنها و تنها می خواستیم از این نوارهای پی در پی و قطع نشده فرار کنیم، تنها به دنبال یک راه فرار بودیم برای اینکه دیگر تحمل تساوی های متوالی و شکست های روی اعصاب را نداشتیم و تعطیلی فیفادی بهترین فرصت برای قطع شدن نوار این ناکامی ها بود.
و بر یک چشم برهم زدن این 12 روز هم به پایان رسید و از فردا باید دوباره خودمان را در لیگ پیدا کنیم، از فردا دیگر نباید نه رنگ تساوی را ببینیم و نه شکست را متوجه شویم، از فردا شروع بردهایمان خواهد بود آن هم بدون رودرواسی... هر چقدر در این شش هفته تساوی دیدیم و شکست خوردیم و امتیاز از دست دادیم و در رده هشتم و نهم و دهم ایستادیم بس است.
هر چقدر تحمل کردیم و گفتیم صبوری می کنیم بس است، هر چند تا پایان نیم فصل اول باز هم تحمل می کنیم و صبوری می کنیم تا ببینیم از آن سو (یعنی طرف مقابل که استقلال باشد) آیا روزنه امیدی دیده می شود یا خیر؟ ما صبر و تحمل می کنیم از همین هفته هم صبر و تحمل می کنیم اما باید ببینیم آیا استقلال هم نسبت به قبل از این تعطیلات تفاوتی کرده است؟ آیا به برد اشتیاق پیدا کرده است؟ آیا تغییر محسوس در شیوه و سبک بازی اش دیده می شود؟
صبوری و تحمل هوادار تا جایی منطقی و درست است که تیم محبوبش را در حال پیشرفت و تلاش و تعصب و غیرت ببیند، نه اینکه همچنان تساوی های ناامید کننده و خدای ناکرده شکست های روی اعصاب را دوباره تکرار شده ببیند، آنگاه مطمئنا هیچ آدم عاقلی نمی گوید که همچنان صبر کنید و این تیم درست می شود، آن هم کی حتما نیم فصل دوم؟؟؟!!!
پس لطفا صدای هوادار را در نیاورید، تلاش خودتان را واقعی به کار گیرید تا هوادار با چشم و گوش و پوست و تمام وجودش آن را احساس و درک کند و ببیند، صدای هوادار را در نیاورید تا مشکلی برایتان اتفاق نیفتد، استقلال را واقعا استقلال کنید نه یک تیم معمولی که به میانه ها و انتهای جدول بیشتر علاقه دارد تا بالای جدول.

24 مهر 1404

درست است که استقلالی‌ها برای جانشینی ساپینتو فعلا گزینه مناسبی ندارند و با توجه به اتفاقات فصل گذشته و تغییرات متوالی هرگز نمی خواهند که دوباره تکرار شود و به همین خاطر با توجه به نتایج ضعیف شش هفته ابتدایی لیگ اما همچنان به او فرصت داده اند.
ساپینتو شاید بین ماندن و نتیجه گرفتن و برکناری و رفتن و گرفتن کل مبلغ قراردادش دو دل نباشد، اما خودش هم خوب می داند که اگر با تیم استقلال بتواند به نتیجه برسد هم صاحب کارنامه بهتری می شود و هم مشتری های بعدی را برای بدست آوردنش بیشتر متقاعد خواهد کرد.
هر چند برای استقلالی‌ها هم همین ساپینتو گزینه مناسبی است، پس با شروع و ادامه دوباره لیگ و همچنین پایان محرومیت این سرمربی و امکان نشستن اش روی نیمکت این بهترین فرصت برای نتیجه گیری است.
ساپینتو باید بداند برای اینکه همچنان محبوب باقی بماند باید نتیجه بگیرد، باید تیمش ببرد حتی اگر زیبا بازی نکند، فرصتی که حتی شاید آن را از روی ناچاری به سرمربی پرتغالی داده باشند بهتر است که به بدترین و زشت ترین شکل پاسخ داده نشود.
آقای ساپینتو قدر فرصتی که بهتان داده شده را بدانید، استقلال را تشنه بردن کنید و حریفان را از خودتان برسانید.

24 مهر 1404

مثل چنین تیتر و مطلبی را ابتدای شروع فصل برای ریکاردو ساپینتو نوشتیم اما دیر بسته شدن تیم و عدم هماهنگی نفرات جدید با نفرات قدیمی و برخی مسائل دیگر باعث عدم نتیجه گیری تیم در شش هفته ابتدای فصل و دو بازی مهم آسیایی شد.
هر چند پس از بازبینی های فراوان برخی از هواداران فرصت دادن دوباره به ساپینتو تا پایان نیم فصل اول را به مدیریت پیشنهاد دادند، اما ساپینتو باید بداند که بازی به بازی تا رسیدن به پایان نیم فصل برای او باید یک فرصت باشد، و هر نتیجه ای در این بازی ها جایگاه او بر روی نیمکت را مشخص خواهد کرد.
ساپینتو روی کاغذ و درون زمین تنها و تنها با بردن و رسیدن به بالای جدول می تواند همچنان تا پایان نیم فصل سرمربی استقلال باشد والا تکرار دوباره تساوی ها و شکست ها خیلی زودتر از آن مدت و فرصتی که به ایشان داده شده کم خواهد کرد.

23 مهر 1404

مگر می شود از این بازگشت خوشحال نباشیم، مگر می شود نیمکت بدون سرمربی را ماه ها تحمل کرد و بگوییم که هیچ اتفاقی نیفتاده است و بود و نبود ساپینتو روی نیمکت و لب خط هیچ تفاوتی برای دیگر دستیارانش و بازیکنان درون زمین ندارد، هر چند در دو بازی آسیایی ساپینتو را روی نیمکت داشتیم و حاصل آن دو شکست بد و تلخ آسیایی بود، آن به کنار، اما مطمئنا تیم نیاز به سرمربی دارد و نفر اولی که روی نیمکت بنشیند و لب خط او حرف آخر را بزند و بازیکنان درون زمین از او حرف شنوی کامل داشته باشند، با احترام به دستیاران خارجی و ایرانی ساپینتو اما این حرف شنوی در کنار زمین بین بازیکنان وجود نداشت و امیدواریم در بازی روز جمعه بازگشت دوباره ساپینتو لب خط با شکست طلسم نبردن های مان همراه باشد.

23 مهر 1404

ساده ترین راه برای فرار از پاسخگویی برای مدیران باشگاه خیلی راحت برکناری ساپینتو و دستیارانش می باشد، اما آیا تنها برکناری ساپینتو راه گشا است؟ آیا همین که ساپینتو کنار بکشد و دوباره به پروسه مربی موقت برای چند بازی و سپس دنبال یک سرمربی خارجی یا ایرانی دائمی گشتن که همان هم حدود یکی دوماه زمان خواهد برد کافی است.
مطمئنا خیر، هر چند از نتایج هفت هفته گذشته ناراضی هستیم، هر چند هر هفته بهترین فرصت برای رسیدن به صدر را با یک تساوی و ناکامی دیگر از دست می دهیم اما باز هم از تغییر بدون برنامه و بدون فکر و بدون هدف می ترسیم.
ترسی که کاملا عاقلانه است، خوب می دانیم که فعلا جانشین مطمئن و قابل اتکایی برای ساپینتو وجود ندارد، هیچ تضمینی هم برای نتیجه گیری سرمربی بعدی پس از ساپینتو وجود ندارد چون اگر داشت، نکونام را در هفته پنجم فصل گذشته از دست نمی دادیم و دلخوش به موسیمانه شویم، بختیاری زاده را از دست نمی دادیم و دلخوش به پوژوویچ شویم و در آخر هم با این همه تغییر بدترین نتایج را گرفتیم و... .
وقتی یک فصل را با تمام تغییرات و کارهایی که می شد انجام داد و انجام داده شد و به قولی آزمایش های فراوانی انجام دادیم دیگر قرار نیست باز تجربه های تلخ گذشته را تکرار کنیم.
ساپینتو خوب یا بد چه در اخلاق و چه در عملکرد فنی فعلا تا پایان نیم فصل راه حلی برای تغییر او وجود ندارد لااقل تا زمانی که سرمربی لایقی برای نیمکت استقلال پیدا نشود حق تغییر بدون برنامه و بدون فکر و بدون هدف را نداریم، کاری که فصل گذشته مدیران باشگاه تا می توانستند انجام دادند و نتیجه اش را هم دیدند.

14 مهر 1404

باز هم امیدوارانه حرف زدیم و تیتر زدیم و نوشتیم اما انگار برای تیم استقلال هیچ چیزی فایده ندارد.
هفتمین بازی متوالی و باز در تهران توانایی شکست دادن چادرملو را نداشتیم، اتفاقا بازی عقب افتاده را توانستیم به تساوی بکشانیم تا در زمین خودمان از شکست دیگری فرار کنیم.
نه، فرصت دادن به این تیم فایده ندارد، این تیم پر از ستاره نمی تواند ببرد و این بزرگترین مشکل و ضعف است...
فرصت ها همین طور می آیند و می روند و استقلال یکی یکی آنها را پس می زند.
اصلا استقلال نباید خودش را با تراکتور و گل گهر و پرسپولیس مقایسه کند، اصلا استقلال نباید بگوید چون آنها نتیجه نگرفته اند پس خب ما هم نتیجه نگرفته ایم، پس همه تیم ها در یک سطح هستند و استقلال هنوز ناامید نیست.
آخر این چه استدلالی است، اتفاقا حالا و در این هفته ها که تیم های مدعی دیگر در حال امتیاز دادن هستند و فاصله استقلال با صدر جدول تنها ۳ امتیاز ناقابل (البته اینبار باید صراحتا و بی تعارف بنویسیم خیلی هم قابل) بهترین زمان برای یکی دو برد متوالی است تا از بحران خارج و نفسی به آرامی بکشیم.
استقلال امتیاز از دست می دهد و آخر فصل را نمی بیند و این را زمانی درک خواهد کرد که دیگر کار از کار گذشته و با صدر فاصله و اختلاف بسیار دارد و قید قهرمانی را زده است.
استقلال شاید هفت هفته است که در حسرت برد قرار گرفته است اما این طلسم نبردن باید به زودی از بین برود و تنها راه آن هم اعتماد به نفس و فهمیدن موقعیت کنونی است.
این درد بزرگ که هر هفته گریبان استقلال را گرفته است تنها و تنها درمانش نزد خود استقلالی‌ها است و کسی از بیرون قرار نیست آن را تزریق کند.
هر زمان استقلال متوجه این موضوع شد مطمئنا دوباره به روزهای اوج خود باز خواهد گشت، حال می پرسید چه زمانی؟ استقلال پاسخ آن را خواهد داد.

14 مهر 1404

قرار نبود دیگر از این جملات حمایتی بنویسیم اینبار هم بر قول و قرار و تصمیم مان هستیم، ما هر چه حمایت کردیم از سمت دیگر عدم نتیجه گیری دیدیم و دیگر استقلالیها را برای این بازی به حال خودشان گذاشته ایم، دیگر این بازی با خود استقلالیها می خواهند همچنان مساوی کنند، دوست دارند سه باره شکست بخورند، یا اگر لطف کنند و پس از ۲ ماه یعنی ۵ بازی ببرند آنگاه با همین یک بردن می تواند به صدر نزدیک شود و حتی در صدر بایستد بر عهده خودشان.
هوادار هم کار خودش را خواهد کرد، پس امشب حال و هوای استقلال و استقلالیها دو سمت بیشتر ندارد، یا همچنان غمگین خواهند بود و اتفاقات بد و تکراری رخ خواهد داد یا با یک برد پس از ماه‌ها یک آرامش نسبی و شادی به جمع آنها اضافه خواهد شد.
باید نشست و منتظر ماند و دید استقلال کدام یک را انتخاب خواهد کرد؟

13 مهر 1404

تساوی تراکتور و گل گهر بهترین فرصت دوباره ای است با استقلالیها با یک برد حیاتی و بسیار به موقع از اواسط جدول به بالای جدول صعود خواهد کرد.
استقلال اگر ببرد هم به صدر خواهد رسید و هم طلسم ناکامی های پنج هفته گذشته را بشکند و هم به اولین شب آرامش خود برسد.
حال استقلال می ماند که ثابت کند چند مرده حلاج است، استقلال باید ثابت کند که تصمیم دارد به روزهای اوج خود بازگردد.
دیگر این هفته نمی‌خواهیم امیدواری بدهیم، حال این هفته و برابر چادرملو از استقلالیها می خواهیم خودشان را با برد به موقع به هواداران ثابت کنند.
هوادار دیگر از تساوی و شکست های متوالی خسته شده است، شما می توانید با برد مقداری از خستگی ها و سنگینی قلب پر دردشان را کاهش دهید.
تا فردا شب منتظریم ببینیم...

12 مهر 1404

شاید با خواندن این مطلب به نویسنده مطلب خرده بگیرید و اعتراض کنید و سؤال بپرسید که اگر نتایج ضعیف ساپینتو همین طور یک بازی و دو بازی و چند بازی دیگر ادامه پیدا کند آیا باز هم شما از ایشان روی نیمکت استقلال حمایت خواهید کرد؟ که باید در اینجا پاسخ دهیم که خیر، هیچ عقل سلیمی از یک سرمربی ناکام و ناموفق حمایت نخواهد کرد، اما مطمئنا بین انتخاب بد و بدتر ما مجبور به پذیرفتن انتخاب بد هستیم تا اوضاع بدتر نشود.
اگر قرار است ساپینتو بازی بعدی اخراج شود و مربی موقت همچون خسرو حیدری یکی دو بازی بعدی جانشین او شود و مدیران به دنبال سرمربی جانشین هفته های متوالی وقت تلف کنند و آخر هم یک سرمربی به درد نخور دیگری را جایگزین ساپینتو کنند، پس قطعا معتقد هستیم همین ساپینتو تا پایان نیم فصل با هر نتیجه ای بماند بسیار بهتر است، اگر خدای ناکرده قرار بر از دست دادن جام در این فصل باشد چه با ساپینتو در یک نیم فصل و چه با یکی دو و سه سرمربی تا پایان فصل هیچ تفاوتی نمی کند، پس درس گرفتن از اتفاقات و انتخاب های اشتباه فصل گذشته کجا رفته است؟
هر زمان مدیران باشگاه به یک نتیجه قاطعانه رسیدند که دنبال یک جانشین مطمئن و امتحان پس داده برای ساپینتو هستند، (که حداقل در فصل گذشته خوب دیدیم که اینطور نبوده اند) هرگز دست به تغییر سرمربی و افتادن در چاه های متعدد انتخاب های اشتباه دیگر نخواهیم بود.

12 مهر 1404

آقای حیدری عزیز؛ چطور با صراحت می گویی فکر نمی کنم کم کاری در تیم باشد و همه بازیکنان می خواهند کاری انجام دهند، اگر شما این عدم نتیجه گیری در پنج بازی متوالی را کم کاری نمی دانید پس حتما کم کاری از سوی کادرفنی و از جمله شما به عنوان دستیار ایرانی ساپینتو خواهد بود، یا شاید شما هم خودتان را از کم کاری مبری می دارید، پس حتما کم کاری از سوی هواداران آبی و روی سکوها بوده است.. آخر برادر من، آقای دستیار ایرانی، چطور می گویید کم کاری؟! و اگر بخواهیم جمله تان را طور دیگری تفسیر و تغییر بدهیم و بگوییم که کم کاری خیر! این تمام توان بازیکنان است که باز هم شرمنده شما می شویم و باید تند و محکم از شما و کادرفنی و بالاخص بازیکنان گله و اعتراض کنیم که هرگز نمی پذیریم تمام حد و توان و داشته های این بازیکنان همین است که در زمین می بینیم، پس اگر اینطور باشد هیچ کدام از بازیکنان از آدان درون دروازه گرفته تا نازون و سحرخیزان و... در خط حمله در حد و اندازه این پیراهن استقلال نیستند، پس شما نه کم کاری بازیکنان را قبول دارید و نه توان و انرژی همین اندازه ای آنها را که در حد و اندازه های استقلال قطعا نخواهند بود...؟! پس لطفا شما پیدا کنید دلیل عدم نتیجه گیری در پنج بازی متوالی قبلی را و پاسخ اش را به ما (هواداران) بدهید... بسیار منتظریم!

12 مهر 1404

... و قاعدتا پس از مصاحبه تلویزیونی شب گذشته سمیعی در شبهای فوتبالی در مورد جواد نکونام، مخالف اخراج ساپینتو هستیم، افرادی که به هر دلیلی می خواهند تمامی تقصیرها را گردن کادرفنی بیندازند و از جابه جایی سرمربی به مال و منالی برسند سخت در اشتباهند، همان طور که با اخراج جواد نکونام و سپس موسیمانه و سپس بختیاری زاده و ...و... بدترین و کابوس بارترین فصل تاریخ باشگاه استقلال را در فصل گذشته شاهد بودیم، هرگز به خود اجازه نمی دهیم که با گذاشتن هشتگ #اخراج_ساپینتو یا #برکناری_ساپینتو و... و... باز خودمان خودمان را به چاه بزرگتری بیندازیم، درست است که شاید ساپینتو در این فصل به درد استقلال نخورده است البته تاکنون.. اما مطمئنا اگر قرار است اتفاقات فصل گذشته و همین طور کپی برداری شده و بدون تغییر در این فصل هم اجرایی شود ما در اینجا مخالف 100% برکناری ساپینتو هستیم، پس قاعدتا باید ترکش های بعدی اخراج این سرمربی و پرداخت کامل مبلغ قرارداد و دوباره انتخاب یک سرمربی به درد نخور دیگر برای ادامه بازی ها و... همه اتفاقات فصل گذشته را رقم بزنید و هوادار همین طور ساکت نظاره گر باشد.. خیر! ما این فصل محکم پای اعتقاد و حرف خود ایستاده ایم و حزب باد هم نمی شویم.

12 مهر 1404

این روزها سرمربی پرتغالی استقلال بیش از همیشه به درب خروج نزدیک شده است.
نه می خواهیم احساسی نظر بدهیم و نه آنقدر منطقی که انگار هیچ اتفاق تلخی نیفتاده است. اسم ما هوادار استقلال است و این روزها هواداران آبی به دو دسته کلی تقسیم شده اند.
یک تعداد با دیدن این اوضاع، اخراج سرمربی را می خواهند و عده دیگر، همچنان دنبال دادن فرصت بیشتر به این کادرفنی هستند. البته یک گروه سوم هم همیشه هست که هیچ نظری ندارند و واقعا نمی دانند چه بگویند.
آری اخراج ساده ترین راه حل است. خیلی ساده می توان ساپینتو را اخراج کرد و خسرو حیدری یا هر سرمربی ایرانی دیگر را بصورت موقت روی نیمکت نشاند و دوباره رفت برای پروسه انتخاب سرمربی خارجی اما آیا اوضاع درست می شود؟ اصلا ما برای درست شدن اوضاع، قصد اخراج سرمربی حال حاضر را داریم؟
چه تضمینی وجود دارد که سرمربی بعدی موفق شود؟ مگر سال قبل ۶ بار تغییر را امتحان نکردیم؟ اوضاع بحرانی تر نشد؟ ای کاش هوادار استقلال فصل گذشته را خوب دوباره در ذهن خود مرور و یادش بیاید که چطور نکونام در هفته پنجم با فریاد حیا کن رها کن روبرو شد. پس از او اوضاع همین طور بد و بدتر شد و هرگز استقلال رنگ آرامش و خوشبختی به خود ندید که ندید...
آیا قرار است این فصل دوباره همان اتفاقات تلخ فصل گذشته را تکرار کنیم؟ هنوز شاید بتوان به ساپینتو فرصت داد. شاید اوضاع درست شود و شاید نه، اما هرگز برای اخراج –که خانه آخر است- دیر نمی شود. در حال حاضر اخراج ساپینتو و گشتن دنبال یک سرمربی خارجی قطعا اوضاع را بدتر خواهد کرد و خیلی زود دیر می شود!
اینکه با سرمربی دیگر مذاکره نمی کنیم تا تمرکز سرمربی حال حاضر از بین نرود هم حرف کاملا غلطی است که تنها می تواند مخاطب را گول بزند. در واقعیت برای اینکه بتوان سرمربی ناکام را اخراج کرد، باید اول دنبال یک جانشین شایسته و مطمئن بود و برای این کار باید مذاکره های پنهان انجام بگیرد.

12 مهر 1404