اتفاقا همین طور هم باید باشد، استقلال سوپرجام را از دست داد تا ساپینتو متوجه این باشد که هیچ حریفی را نباید دست کم گرفت، متوجه این شد که هیچ حریف آسانی برای استقلال وجود ندارد.
همانطور که این مطلب در فصل گذشته هم برای اتفاق افتاد. استقلال برای هیچ حریفی ترسناک که نبود هیچ بلکه برعکس مانند یک حریف آسان و تکراری بود.
ساپینتو اما این فرض نه تنها این مطلب و فرضیه شکست خورده را از ذهن تیمش پاک کند بلکه باید یک ذهن برتر و برد طلب و عاشق برد بسازد.
استقلال فصل گذشته قرار نیست دیگر تکرار شود نه حتی برای یک لحظه، نه حتی برای یک یا چند هفته.
استقلال با ساپینتو باید در رویای جام باشد نه تنها رویا بلکه در تلاش برای رسیدن به جام بکوشد.
این خواسته هواداران است و هرگز قدمی هم از آن کوتاه نخواهند آمد.

27 مرداد 1404

ساپینتو حتی روی سکوها باید برد تیمش را فریاد بزند، قرار نیست حتی محرومیت چند ماهه خللی در کار تیم و نتیجه گیری بوجود بیاورد والا هیچگاه موافق بازگشت یک سرمربی محروم نمی شدیم.
اینجا ساپینتو باید تمرین برد را به بازیکنانش دیکته کند و درون زمین را دیگر به بازیکنان بسپارد.
اینجا دیگر استقلال باید آن روی واقعی خودش را نمایان کند، عدم نتیجه گیری دیگر باید ممنوع شود.
به امید موفقیت💙

27 مرداد 1404

تیم هنوز کامل نشده و هنوز هماهنگی بین خطوط وجود ندارد و هنوز ترکیب ثابت و اصلی در ذهن سرمربی شکل نگرفته است و سرمربی مان محروم است و روی نیمکت نمی نشیند و از این جور حرفها دیگر برای هوادار تنها و تنها تبدیل به بهانه ای برای فرار از پاسخگویی عدم نتیجه گیری است والا هوادار دیگر کاری به هیچ کدام از این حرفها و دلایل ندارد.
هوادار از همین ابتدای فصل و بازی اول از تیمش یک استارت قوی و قدرتمند می خواهد.
از دست دادن سوپرجام خود به اندازه کافی ناراحت کننده بود اما تقابل دوباره با تراکتور و استارت لیگ جدید دیگر هیچ بهانه ای را نمی پذیرد.
استقلال با تمام داشته های خود، بدون فکر کردن به نداشته هایی که قرار است به تیم اضافه شوند به هیچ حریفی رحم نکند و با برد فصل جدید را شروع کند.

27 مرداد 1404

به لیست بالا توجه می کنید، در طول ۷ فصل گذشته ۱۲ مدیر یا سرپرست مدیرعامل بالای سر باشگاه استقلال آمده اند.
دستاورد این همه رفت و آمد و تغییر تنها یک قهرمانی لیگ با آجرلو و دو قهرمانی حذفی با افتخاری و نظری جویباری و یک سوپرجام با فتح الله زاده بوده است.
یعنی ۱۱ فصل تنها یک قهرمانی در لیگ، ۱۱ فصل حذفی و تنها دو قهرمانی و این در حد خود بسیار فاجعه است.
هر فصل مشکلات نقل و انتقالات، هر فصل ترس شکایت های خارجی ها و بسته شدن پنجره نقل و انتقالات و حذف از حضور در لیگ قهرمانان آسیا.
یعنی در این ۱۱ فصل تنها و تنها به جز یک فصل، در ۱۰ فصل باقیمانده جز افسوس و حسرت و کابوس و غم و غصه هیچ دستاورد دیگری نداشتیم.
این فصل هم در چند روز مانده به شروع فصل جدید با استعفای دیرهنگام نظری جویباری فعلا تاجرنیا با حفظ سمت رئیس هیات مدیره به عنوان سرپرست باشگاه معرفی شده است تا ببینیم چند هفته یا چندماه طول می کشد تا هلدینگ خلیج فارس تصمیم بر انتخاب یک مدیر کاربلد و کارآمد و قدرتمند و همه فن حریف کند.
اصلا آیا عزمی جزم برای انتخاب یک مدیرعامل کاربلد و مدبر و قدرتمند و دلسوز وجود دارد یا اینکه همچنان باید شاهد اضافه شدن یک نام و نام خانوادگی دیگر به لیست بالا باشیم؟
باز هم جمله تکراری مان را می نویسیم و فریاد می زنیم: (مدیر خوبم آرزوست).
اما تا کی و چه زمانی این شعارمان محقق می شود تنها خدا می داند و بس.

22 مرداد 1404

آقای نظری جویباری خوب می دانیم برای این هفت ماه کلی حرف و صحبت ناگفته های بسیار داری که حتی شاید بعدها علاقه مند به بازگو کردن آنها باشی یا برایش حتی کتاب بنویسی، خوب می دانیم که آدم خودشیفته ای نیستی ، خوب می دانیم که برای رسیدن به جایگاه مدیرعاملی بیش از دو دهه تلاش کردی و بالاخره به آن رسیدی، اما کاش این موضوع را می دانستی که در این جایگاه برای هواداران حتی اگر محبوب ترین باشی اگر دستاوردی برای خشنودی نداشته باشی مورد غضب هواداران قرار می گیری.
فتح الله زاده در دو دوره اول مدیریت خود درخشان بود اما در آخرین دوره حضورش که بسیار کوتاه مدت بود همه آن خاطره های شیرین دو دهه گذشته
خود را نابود کرد.
کاش دیگران بدانند که این جایگاه مدیرعاملی چیزی نیست که بخواهند برایش سر و دست بشکنند، اگر توانایی و قدرت و کارآمدی لازم برای کسب موفقیت تیم استقلال ندارند هرگز حتی فکر نزدیک شدن به میز و صندلی مدیریت استقلال را نکنند چه برسد به اینکه بدون فکر روی این صندلی بنشینند و با هزار مکافات و اعتراض از مدیریت باشگاه کنار بروند و جز ناراحتی و حسرت هیچ خاطره ای بر جای نگذارند.

22 مرداد 1404

نمی دانیم این مدیران تنها بلدند در اینستاگرام و فضای مجازی قشنگ و لفظ قلم و دلنشین حرف بزنند، اما در عمل در زمان مدیریت خود هر عملکردی داشتند جز یک عملکرد رضایت بخش و مورد پسند هواداران آبی.

ما از نظری جویباری در زمان مدیریت فتح الله زاده یه سابقه درخشان داشتیم، اما وقتی بالاخره بر این منصب نشست و خودش شد مدیرعامل باشگاه دگرگون شد و آنقدر روی اعصاب هواداران کار می کرد که دیگر هواداران هرگز ایشان را لایق مدیریت استقلال نمی دانستند.
نظری جویباری کاش پس از قهرمانی تیم در جام حذفی از مدیریت کنار می رفت تا اینکه یک فصل نقل و انتقالات سخت و طاقت فرسا و زجرآور را سپری کنند و با از دست دادن سوپرجام تازه از خستگی و بهانه های دیگر صحبت به عمل می آورد.
نظری جویباری هم رفت در کنار سمیعی و خطیر و فتح الله زاده و... که در کوتاه مدت بدون هیچ دستاورد قابل قبولی از مدیریت کنار رفت.

22 مرداد 1404

نظری جویباری هم آمد و پشت میز مدیرعاملی استقلال نشست و عکس های بسیاری انداخت و مصاحبه های بیشماری کرد اما تمام طول مدیریتش به ۷ ماه نرسید.
نظری جویباری هم که از استقلالی‌ها قدیمی بود و با فتح الله زاده او را می شناختیم هم برای استقلال مدیرعامل با درایت و کارآمد و فهمیده و موفق نشد.
درست مثل سمیعی، درست مثل خطیر و درست مثل تمام مدیران قبلی که هیچ کدام برای باشگاه استقلال مدیر موفق و با کارنامه و دلسوز و بااحترامی نشدند.
واقعا سوال است چطور می شود این همه سال و این همه فصل بگذرد و تعداد مدیرانی که در باشگاه در حال رفت و آمد هستند به تعداد انگشتان هر دو دست رسیده اند؟
فصل گذشته دو مدیرعامل و این فصل که هنوز شروع نشده با استعفای نظری جویباری باشگاه استقلال سرپرست مدیرعامل دارد و نه مدیرعامل.
واقعا افسوس و افسوس و هزاران افسوس که مدتهاست هیچ مدیری در استقلال موفق نشده است و طول مدیریتش از یک فصل فراتر نرفته است!!!

22 مرداد 1404

استقلال در قدم اول فصل جدید سوپرجام را از دست داد.
استقلالیها وقتی به گل اول رسیدند، نزدیک به ۸۰ دقیقه در باد همان یک گل خوابیدند. بدون اینکه بیشتر متوجه باشند که حریف مقابلشان تا چه اندازه می تواند خطرناک باشد.
نیمه دوم نیمه تراکتوری ها بود، تیمی که مقتدرانه قهرمان لیگ شده بود، برای جبران شکست یک نیمه ای خود برنامه داشت و به نتیجه هم رسید. ایجاد فشار مضاعف و پرس کردن مدافعین و به اشتباه انداختن آنها تنها در ۵ دقیقه همه چیز را تمام کرد.
تیمی که تنها ۵ دقیقه با جام فاصله داشت، هرگز فکر نمی کرد که نمی تواند ۸۰ دقیقه تنها از تک گل خود دفاع کند، بدون اینکه برای ترساندن حریفش برنامه داشته باشد.
آری تراکتور شایسته برد بود و زیرکانه به هدف خود رسید و این استقلال بود که ابتدا به عملکرد پر اشتباه بازیکنان خود -بخصوص در اواخر بازی- باخت و سپس زیرکی و باهوشی حریف تبریزی اش.
هر چند این بازی را نمی توان رونمایی از ۶ ، ۷ خرید تازه استقلالیها نامید و باید هفته های ابتدایی لیگ را به نظاره نشست اما این یک هشدار جدی برای استقلال و ساپینتو است که اگر نتواند این اشتباهات دقایق پایانی را رفع کند و در باد تک گل برتری خود دقایق زیادی بخوابد، فصل سخت و پرفشار و پر دردسری پیش رو خواهد داشت.

21 مرداد 1404

قبل از شروع بازی قرار بود این بازی را پیش درآمدی برای شروع فصل آینده قرار دهیم، گفتیم چه ببریم و چه ببازیم این بازی باید براش شناخت تیم از یکدیگر باشد، اما وقتی بازی شروع شد و در همان دقایق اولیه به گل رسیدیم برای برد بسیار امیدوار شدیم، برد یک نیمه ای در نیمه اول باز امیدوارترمان کرد.
اما نیمه دوم دست کم گرفتن تراکتور و در باد بردن با تک گل خوابیدن همانا و درست در بدترین لحظه ای که یک تیم ممکن است همه داشته هایش را از دست بدهد در دقیقه 85، یک پنالتی و چند دقیقه بعد یک اشتباه دیگر و گل دوم تراکتور همه امیدهایمان را نقش بر آب کرد.
غصه خوردیم بسیار هم غصه خوردیم، در صورتی که نمی خواستیم از ابتدای بازی این اتفاق بیفتد، اما مگر می شود تیم محبوبت در بازی مهمی چون سوپرجام حضور داشته باشد و تو برایت برد و باختش اهمیت نداشته باشد؟ بخواهی این بازی را فدای شناخت بازیکنان از یکدیگر بکنی که یک جام از چهار جام مهم را از دست بدهی؟ و متاسفانه این طور شد...
شاید اگر از روی اشتباه مدافعان بازی را نمی باختیم زیاد ناراحت نمی شدیم اما یک پنالتی باد آورده به حریف روی هند خنده دار و یک اشتباه در آفسایدگیری و جا ماندن از مهاجم در کورس دویدن و رسیدن به توپ این یعنی اینکه این استقلال برای تیم شدن و برای مدعی شدن و در کورس بالانشینان جدول قرار گرفتن همچنان کار دارد.

21 مرداد 1404

جام که از دست رفت، حرف از خستگی و فشاری که به او وارد شده می زند، نمی دانیم آیا اگر استقلال ۵ دقیقه بیشتر صبر و تحمل می کرد و با همان تک گل چشمی بازی را همچون فینال حذفی تمام می کرد و آقای مدیرعامل در جشن قهرمانی سوپرجام تیمش حضور پیدا می کرد هم همین طور از خستگی و تعارف زدن صندلی مدیریت حرف به میان می آورد؟
آقای جویباری چطور یکماه پیش و در تجمع بین هواداران استعفا ندادید و حالا چند روز مانده به شروع فصل حرف از خستگی و رفتن می زنید؟
باز از استعفا می گویید و هیات مدیره ای که خوب می دانید آن را نمی پذیرند.
پس یا محکم سرجایتان بایستید و پای هر کاری که کردید بایستید و مردانه بپذیرید و عذرخواهی کنید یا اگر حرف از رفتن می زنید و می گویید امروز بروم خیلی بهتر از فرداست، واقعا از امروز دیگر نباشید و محترمانه بیانیه بدهید و بفرمایید بیرون...
والسلام

21 مرداد 1404

متاسفیم، هشدارش را بین دو نیمه داده بودیم، مواظب حملات خطرناک تراکتوری ها نبودیم، در ۵ دقیقه همه چیز را بر باد شده دیدیم و این بزرگترین زنگ خطر برای شروع فصل است.
در از دست دادن جام هم ساپینتو دبل کرد، یکی از دست دادن فینال حذفی برابر پرسپولیس و امشب از دست دادن سوپرجام...
حرفی برای گفتن نداریم، تنها می خواهیم به این تیم فرصت بدهیم، فصل از هفته آینده و تقابل دوباره برابر همین تراکتور آغاز می شود.

20 مرداد 1404

با گذشت یک نیمه و حتی زدن گل در همان دقایق اولیه و حفظ نتیجه تا پایان نیمه اول، باز هم می گوییم که مغرور نمی شویم، چون نباید مغرور شویم، هنوز یک نیمه دیگر، یک نیمه پرحادثه و صد البته پر فشار و سخت پیش رو داریم، به تیمی که یک نیمه را برده است جام نمی دهند و تیمی که در پایان 90 دقیقه و سوت پایانی داور نتیجه را مال خود کرده باشد به جام خواهد رسید.. برای همین باید در نیمه دوم مواظب حملات خطرناک تراکتوری ها باشیم، تراکتور تیمی نیست که بخواهد به این سادگی سوپرجام را به تیم دیگری تقدیم کند، برای همین نیمه دوم به قصد جبران گل خورده و حتی بردن استقلال خواهد بود.

20 مرداد 1404

در نیمه اول به مراتب از تراکتور بهتر بودیم اما یادمان نرود که تراکتوری ها تیم خطرناکی هستند بویژه در خط حمله و در نیمه اول آنچنان حمله خطرناکی از سوی آنها دیده نشد تا بتوانیم عیار خط دفاع و دروازه مان را بسنجیم، اما همان بهتر که حمله ای ندیدیم... کسب سوپرجام هم برای استقلالی ها شیرین است و هم برای ساپینتو و بهتر است فعلا همین طور جلو برویم برای هماهنگی بیشتر و سنجیدن بیشتر خط دفاع و دروازه هنوز یک هفته دیگر فرصت داریم، فعلا کسب سوپرجام حائز اهمیت است.

20 مرداد 1404

لطفا برای شاد کردن دل هواداران آبی بجنگید، خوب می دانیم که تازه دور هم جمع شده اید، خوب می دانیم که دیر به هماهنگی رسیده اید، خوب می دانیم که تیم مقابل خیلی زودتر و سریع تر از شما به هماهنگی رسید و اینقدر مثل ما دردسر نداشت، اما اینجا ما از شما می خواهیم تمام معادلات تیم قدرتمند و بهتر و برتر را بر هم بزنید، ما از شما می خواهیم که اینجا در سوپرجام خودتان را ثابت کنید که تنها و لایق ترین تیم برای تصاحب این جام فقط و فقط استقلال است، البته با احترام به تیم تراکتور اما از نام استقلال هرگز نمی توان گذشت.

20 مرداد 1404

مغرور نیستیم، پر مدعا هم نیستیم، با اینکه می دانیم تیم تراکتور نسبتا تیم آماده تری نسبت به تیم ماست، اما از استقلالیها می خواهیم که جانانه برای نام استقلال و شاد کردن دل همین هواداران مردانه تا آخرین ثانیه و سوت پایان بدوند و با قهرمانی سوپرجام یکبار دیگر نام استقلال را پرآوازه کنند💙. 20 مرداد 1404