صدرنشینی با فتح دربی زیباتر و محکم تر خواهد شد.
هر چند از آخرین فتح دربی توسط آبی ها هشت سال می گذرد و این یک طلسم بد و تلخ و ناگواری است که هر چه بیشتر از زمان آن می گذرد و طولانی تر می شود تبدیل به یک خاطره تلخ می شود.
پس آبی پوشان محکوم به فتح دربی هستند، محکوم هستند تا دربی را ببرند تا هم به این هشت سال خاتمه بدهند و هم صدرنشینی خودشان را محکم تر و با اختلاف امتیاز بیشتر تثبیت کنند.
اینجا ما نمی خواهیم کری بخوانیم، هر چند حال و روز و اوضاع روحی مان در طی چند هفته گذشته با بردهای سریالی و رسیدن به صدر جدول بهتر و آرام بخش تر شده است، اما دربی واقعا کاری به رتبه دو تیم در جدول ندارد.
این دربی هیچ تیمی برتری نسبت به تیم دیگری ندارد، و تنها در استفاده از موقعیت ها و تیزهوشی است که همه چیز به سود یک تیم تغییر خواهد کرد، و چه زیباست که اینبار بر خلاف چند فصل گذشته استقلالی ها با یک بازی کمتر یک امتیاز هم از رقیب خود بیشتر دارند.
اما باز آبی پوشان نباید به این صدرنشینی خود دلخوش باشند که دربی کاری به رتبه تیم ها در جدول ندارد، استقلالی ها هر چقدر به صدرنشینی خود مغرور شوند و اتکا کنند از رقیب خود در ایجاد فرصت و استفاده از آنها عقب خواهد ماند.
استقلالی ها می خواهند طلسم هشت سال شکست ناپذیری رقیب در دربی را از بین ببرند، دیگر هر چقدر دربی ها را واگذار کرده ایم بس است، هرگز و هرگز دیگر این طلسم طولانی نباید نه تکرار شود و نه ادامه دار.
قرار است صدرنشین با قدرت وارد شود و قدرت صدرنشین تنها و تنها با نشان دادن برتری هایش درون زمین به تحقق خواهد پیوست و استقلالی ها باید ثابت کنند که بی دلیل صدرنشین جدول نیستند و برای رسیدن به این رده بهترین عملکرد خود را داشته اند که دیگر تیم ها به آن نرسیده اند.

13 آذر 1404

فوتبال ایران دوباره به دربی رسید!
اینکه هیچ کدام از دو تیم آبی و قرمز پایتخت دوست ندارند که در دربی شکست بخورند، امری طبیعی و کاملا واقعی است و اینکه تبعات شکست تا هفته‌ها روحیه تیم و بویژه هواداران آنها را تا حد بسیار زیادی پایین می‌آورد هم کاملا مشخص و واضح است.
حالا با توجه به جدول -که استقلالی‌ها با یک بازی کمتر و با یک امتیاز بیشتر از قرمزها صدرنشین هستند- حساسیت رقابت و بازی برای هر دو تیم چند برابر شده است.
هم استقلالی‌ها دوست دارند با برد در دربی اختلاف امتیازشان را با قرمزها بیشتر کنند و هم پرسپولیسی‌ها می‌خواهند با برد دربی، با یک تیر دو نشان بزنند و هم به صدر برگردند و هم روحیه بگیرند، هم مشخص و روشن است.
اما جدا از همه این دوست داشتن‌ها و علایق، احتمال اینکه دو تیم برای از دست ندادن امتیاز و عقب نیفتادن از رقیب خود محتاطانه عمل کنند و بیشتر از اینکه برنامه ای برای گلزنی داشته باشند، به فکر دفاع از دروازه خودی باشند تا گل دریافت نکنند، مثل همیشه بیشتر خواهد بود.
استقلال حتی با تساوی هم حاشیه امنیت خود را در صدر داشته و با یک تیر دو نشان می‌زند، هم به رکورد شکست ناپذیری خود در لیگ ادامه داده و هم صدرنشینی را حفظ می‌کند و از این نظر، پرسپولیس بیشتر به برد نیاز دارد.
به نظر می‌رسد که این دربی با توجه به جایگاه دو تیم در جدول و همچنین ترس از شکست برای هر دو تیم و هوادارانشان، یک بازی محتاطانه و کم حادثه ای باشد و تساوی برای هر دو تیم به نوعی زنده ماندن برای ادامه دادن راه طولانی این فصل خواهد بود.

11 آذر 1404

استقلالی ها هفتمین بازی متوالی است که شکست نخورده اند و توانستند از اواسط جدول در عرض چهار هفته به صدر جدول برسند.
استقلالی ها که شروع فصل خوبی را نداشتند پس از هفته ششم استارت واقعی خود را زدند، در اصل ریکاردو ساپینتو مربی پرتغالی این تیم پس از گذشت شش هفته ترکیب تیم خود را شناخت و تیمی که خود آن را نصفه و نیمه بسته بود و حتی خارجی هایش تا هفته سوم تازه به جمع تیم اضافه شده بودند را تحویل گرفت.
هر چند آبی ها هفته های ابتدایی را فدای ادامه فصل کردند تا بتوانند تیم خود را کامل کنند و سرمربی را مسئول تمام امور فنی بدانند و به همین خاطر شاید لیگ قهرمانان آسیا الیت را هم از دست دادند و صعودشان را به اما و اگرها سپردند اما در لیگ توانستند زودتر از آنچه تصور می شد برگردند.
استقلالی ها هفتمین بازی متوالی خود را بدون شکست پشت سر گذاشتند یعنی 4 بازی در لیگ (با چهار برد متوالی) و سه بازی در آسیا (یک برد و دو تساوی) بهترین عملکرد دو ماهه اخیر خود را ارائه دادند که نه تنها موجب تحسین و تشویق هواداران خود واقع شدند بلکه لیگ و اذهان عمومی را هم به سمت خود جلب و جذب کرده است.
روزهای خوب استقلال با ساپینتو مدتهاست شروع شده است و هر چند هفته های پرفشار و سخت تر پیش روی آنهاست، اما عیار واقعی این استقلال با ریکاردو ساپینتو در همین دو ماهه اخیر به خوبی سنجیده شده است و نشان می دهد که این استقلال خوب توانسته از عهده خود برآید و اگر اتفاق غیر منتظره ای رخ ندهد (مانند مصدومیت یا محرومیت و غیره) این تیم صدرنشینی خود را به این سادگی ها به هیچ تیم دیگری تعارف نخواهد کرد.

10 آذر 1404

مرز میان خوشحالی و ناراحتی تنها یک لحظه است، یک صحنه است، یک حرکت است، آبی پوشان که نتوانستند از آن همه موقعیت خطرناک خود نهایت استفاده را ببرند و تعداد گل های خود را از عدد یک افزایش بدهند تا خیالشان از بابت یک برد قطعی قبل از پایان سوت داور راحت باشد و دغدغه و استرس و اضطراب پنالتی دقیقه 83 حریف را نکشند، تا به مرز سکته نرسند و بالاخره توپ به شکل عجیبی با درخشش دروازه بان استقلال تبدیل به گل نشود و یک برد شیرین و لذت بخش و حیاتی بدست آید.
استقلال با ریکاردو ساپینتو هفتمین بازی متوالی است که رنگ خوشبختی را به زیباترین شکل خود می بینند، رسیدن به صدر جدول درست در چهار هفته متوالی با چهار برد متوالی و شیرین زمانی لذت بخش تر می شود که دربی پایتخت را هم به همین شکل از چنگ رقیب خود در بیاورد.
استقلال صدرنشینی خود را زمانی دلنشین تر و واقعی تر خواهد کرد که از دربی بیشترین امتیاز را بگیرد، آنگاه هم با تفاضل امتیاز بیشتر و هم بازی کمتر خیالش تا هفته ها از بابت صدرنشینی راحت شود، هر چند ایستادن در صدر تازه اول راه استقلال برای رسیدن به هدف اصلی یعنی کسب جام و قهرمانی است.

9 آذر 1404

استقلال بازی پیش از دربی خود را برد تا با روحیه ای دوچندان به استقبال دربی برود.
به قولی این برد آبی ها یک تیر بود با دو نشان، یکی تداوم بردهای سریالی و دوم صدرنشینی قبل از دربی آن هم با یک بازی کمتر و یک امتیاز بیشتر و این بهترین خبر و فرصت و انگیزه است تا آبی پوشان بتوانند راهی دربی شوند.
استقلالی ها هر چند در این بازی شانس آوردند که پنالتی دقیقه 83 فولادی ها تبدیل به گل نشد تا بازی برده را با تساوی عوض کنند، اما ایجاد آن همه موقعیت خطرناک و استفاده نکردن از هیچ کدام و تنها یک گل شاید در این بازی توانست آنها را از یک تساوی بد و بی موقع نجات دهد اما در بازی های بعدی شاید دیگر این چنین نتوان خوش شانس بود.
استقلال در این بازی مزد تمام بازی های خوب و با برنامه و هدفمند خود را گرفت، تداوم شکست ناپذیری آنها آنقدر شیرین ادامه دار شده است که اینبار حتی با یک بازی کمتر یک امتیاز بیشتر از تیم دوم و رقیب دارد.
هر چند آبی پوشان هرگز نباید دلخوش به این صدرنشینی یک هفته ای خود شوند و شاید به قولی رسیدن به صدر جدول آسان باشد (هر چند برای استقلالی ها حتی رسیدن به صدر هم آسان نبود) اما تداوم صدرنشینی و حفظ آن برای هفته های متوالی سخت تر و طاقت فرساتر خواهد بود.
استقلال به حق پس از هفته ها بازی خوب و نتیجه گیری درست و حسابی در لیگ به صدرنشینی رسید و حال باید این صدرنشینی را برای خود تا هفته ها حفظ کند، هر چند استرس و اضطراب و نگرانی هایش بیشتر خواهد شد، اما وقتی اراده ای برای حفظ صدرنشینی باشد بقیه سختی ها به خودی خود آسان خواهند شد.

9 آذر 1404

واقعا خنده دار است، تا در مورد داوری حرف میزنی چه حق و چه ناحق برای پاره ای توضیحات و البته توجیهات طرف مقابل به کمیته انضباطی احضار می شوی.. داستان تنها در مورد ساپینتو صدق نمی کند و علاوه بر او اسکوچیچ سرمربی تراکتور و پیروز قربانی سرمربی فجر و رضایی سرمربی شمس آذر هم در هفته گذشته در سه مورد به داوری های مورد دار علیه تیم خودشان و به سود تنها یک تیم خاص اشاره مستقیم کرده اند.
و خنده دارتر و تاسف بارتر از همه اینها بازخواست از سوی کمیته انضباطی است، هیس حرف بزنی باید برای دادن توضیحات به کمیته انضباطی مراجعه کنی و در آنجا تهدید به محرومیت خواهی شو.. اینبار حرف زدی اگر دوباره بر حرفهایت پافشاری کنی تو را محروم خواهیم کرد.. اینجا در کمیته انضباطی حق را به طرف مقابل نمی دهند، اینجا در کنفرانس پیش و پس از بازی حق اعتراض و حتی حق توضیحات در مورد داوری را هم نداری..
ای کاش اعتراض ها تنها از سمت ساپینتو بود هوادار دلش نمی سوخت، اما وقتی اعتراض ها در یک هفته از سوی چند سرمربی بصورت همزمان مطرح می شود دیگر نه کمیته انضباطی حق جبهه گیری تنها به سمت یک طرف را دارد و نه می تواند بخاطر این هجمه عمومی که سمت چند سرمربی و چند باشگاه آنها را به کمیته انضباطی ارجاع داده یا محروم کند.

9 آذر 1404

با تساوی استقلال برابر الوصل، حالا آبی پوشان برای صعود از گروه آسیایی خود فقط باید المحرق را ببرند.
آبی پوشان تا قبل بازی با الوصل، برای صعود حداقل نیاز به چهار امتیاز داشتند، چهار امتیازی که با یک برد و یک تساوی بدست می آید. پس تساوی گرفتن برابر تیم صدرنشین جدول یعنی الوصل حتی در تهران هم جزو اهداف ساپینتو بود.
حالا استقلال باید در بازی آخر المحرق بحرین را در زمین خودش شکست بدهد. بازی آخر در بحرین نه تنها برای استقلالی ها بلکه برای المحرق هم بازی مرگ و زندگی است اما استقلال برای صعود از گروه تنها یک راه بیشتر ندارد و آن شکست دادن حریف سرسخت بحرینی است.
استقلالی ها زمانی آسیا را برای خود تنگ شده دیدند که دو هفته ابتدای لیگ را از دست دادند، شکست بد و سنگین هفته اول و شکست خانگی بد برابر المحرق. از دست دادن ۶ امتیاز مهم دو هفته ابتدایی راه استقلال را از همان ابتدا سخت کرد، سختی که حتی با برد الوحدات هم مرتفع نشد و تساوی برابر الوصل هم اما و اگرهای صعود را برطرف نکرد اما شانس صعود را برای آبی پوشان به ۵۰ ـ ۵۰ رساند.
استقلالی ها در هفته پایانی ۵۰ درصد شانس صعود دارند همان طور که حریف بحرینی هم همین میزان شانس صعود دارد.

7 آذر 1404

در این روزهای پر از آلودگی هوا خبرورزشی شمع ۲۸ سالگی را بی سر و صدا فوت کرد.
سن که بالاتر می‌رود شاید دیگر آنچنان شوقی برای جشن گرفتن و تهیه کیک و هدیه و از این جور اتفاقات شیرین و خاطره انگیز و دوست داشتنی نباشد که البته برای خبرورزشی هیچ کدام از اینها هرگز صدق نمی‌کند و ما عاشقانه آن را دوست داریم.
دنیا و فضا هر چقدر هم مجازی شود، اما برای ما که با روزنامه خبرورزشی زندگی کرده ایم هیچ وقت آن روزها و هفته ها و ماه‌ها و سالها از یاد نخواهند رفت. هر چند پنج ماهی می‌شود که خبرورزشی را هم بصورت کاغذی نداریم و مجبوریم از طریق فضای مجازی نسخه pdf و کوچک آن را ببینیم و بخوانیم اما باز هم از اینکه خبرورزشی را اینبار تنها بصورت مجازی و اینترنتی داریم هم بسیار دلگرم هستیم.
نشریه ای که با دوام ترین و قدیمی‌ترین نشریه کاغذی و ورزشی ایران تنها بنام اوست و پس از گذشت ۲۸ سال جایگاه خود را حفظ کرده است. بیست و هشتمین سالگرد انتشارش را جشن می‌گیریم و به یاد خاطره انگیزترین اتفاق تاریخ ۶ آذر ۱۳۷۶ و ایام صعود تیم ملی به جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه این روز و تاریخ را گرامی می‌داریم.
باز هم جای ناصر احمدپور و عباس عبدالملکی و ...و... از بنیانگذاران نشریه خبرورزشی خالیست و خیلی زود این دنیا را بدرود کردند، روحشان شاد و یادشان را گرامی می‌داریم.

7 آذر 1404

مطمئنا برای چند بازیکنی که از هفته های اول به عنوان بازیکن ثابت در ترکیب 11 نفره حضور داشتند به یکباره بعد از تعطیلات فیفادی به نیمکت نشینی می رسند سخت و غیرقابل قبول می شود.
نارضایتی و ناراحتی هم جزو خلقیات یک بازیکن است و نمی شود آن را کنار گذاشت اما می شود آن را کنترل کرد، بازیکنی که به نیمکت نشینی خود اعتراض علنی می کند و آن را جار می زند نمی توان بی توجه بود، اما نمی توان هم به او میدان داد.
هوادار استقلال پنج هفته ابتدایی تیمش را خوب دید و سنجید و بعد از فیفادی پنج هفته بعدی را هم با تغییرات داده شده توسط سرمربی دیده است، برای هوادار تفاوتی نمی کند چه بازیکنی درون زمین باشد، می خواهد رضاییان باشد یا حردانی، می خواهد جلالی باشد یا کوشکی، می خواهد فرعباسی باشد یا آدان.. هیچ تفاوتی نمی کند.
برای هوادار استقلال بازیکن با غیرت و متعصب و کاربلد و کار راه انداز مهم است، کاری به نام بازیکن و پیشینه او ندارد، بازیکنی که بتواند دستورات سرمربی را به خوبی در زمین اجرا کند و بازی اش به دل هوادار بنشیند و برای استقلال بتواند مثمرثمر باشد مهم است.
بازیکنی که از نیمکت نشینی خود معترض است و اعتراض خود را روبروی تریبون خبرنگاران بیان می کند و آن را در صفحات شخصی و مجازی خودش جار می زند نباید میدان داده شود، اینجا استقلال جای اعتراض نیست، اینجا استقلال جای افشاگری نیست، اینجا استقلال جای بهترین هاست، و بازیکن بهتر هم حتما همان بازیکن ستاره قبلی و گذشته نخواهد بود. بهترین بازیکن می توان گمنام ترین و ناشناخته ترین بازیکن باشد و برای هواداران استقلال صرفا و صرفا تنها و تنها بهترین بازیکن در بهترین ترکیب با اهمیت است و بس.
بازیکنی که به نیمکت نشینی خود اعتراض دارد و آن را جار می زند تا همگان متوجه آن شوند مورد توجه هواداران قرار نمی گیرند، قرار هم نیست با اعتراض یا افشاگری یا فشار آوردن به اذهان عمومی و همین طور ذهنیات سرمربی کار خود را پیش ببرند و به هدف خود برسند.. اینجا استقلال هرگز جای اینجور کارها برای رسیدن دوباره به ترکیب 11 نفره نیست.. آقای بازیکن این را خوب متوجه باش، اگر دوست داری همچنان پیراهن آبی استقلال را بر تن کنی و محبوب هواداران باشی.

6 آذر 1404

می خواستیم انتقام بگیریم، می خواستیم جبران مافات کنیم، می خواستیم راه صعود کمی آسان تر شود، اما نشد... .
شاید بگویند استقلال حتی اگر الوصل را هم شکست می داد، برای صعود همچنان محکوم به شکست دادن المحرق است.
استقلال با دو شکست و یک تساوی که تا قبل از بازی برابر الوصل کسب کرده بود راه صعودش را به اما و اگرهای بسیاری سپرده بود.
تنها دلخوشی هواداران آبی حتی در صورت عدم صعود از گروه آسیایی استقلال دو برد متوالی هفته های آخر بود.
استقلال اگر دو بازی آخر خود برابر الوصل و المحرق را با دو برد متوالی پشت سر می گذاشت حتی اگر صعود می کرد حداقل یک حذف آبرومندانه داشت اما... .
حال برای صعود از گروه خود محکوم به بردن المحرق در بحرین است، کاری که بعید نیست اما مطمئنا بسیار بسیار سخت است.

5 آذر 1404

تاخیر یکساعته بازی به دلیل یک اشتباه شاید باید ده ها یا صدها بازی سپری شود تا اتفاق بیفتد و اینبار هم این اتفاق برای بازی مهم و آسیایی تیم استقلال توسط حریف اماراتی اش افتاد.
اتفاقی که بهتر است نامش را همان اتفاق بگذاریم و هیچ عمد و دخل و تصرفی را هم برایش قرار ندهیم، اتفاقی که شاید برای حریف زیاد تأثیرگذار نباشد اما برای تیم استقلال که یکساعت بیشتر در استادیوم بوده است و یکساعت زودتر وارد زمین شده و خودش را گرم کرده است تأثیرگذار می شود.
حتی برای هوادارانی که یکساعت بیشتر باید در سکوهای سرد و هوای آلوده شهرقدس منتظر شروع بازی باشند و از آن سو یک ساعت دیرتر به خانه بروند..
اما هوادار آبی تنها و تنها به یک شرط سرما و آلودگی هوای شهر را تحمل می کند که تیمش را در بهترین شکل خود ببیند، هوادار آبی تنها و تنها به این شرط یکساعت دیرتر خودش را منتظر می گذارد که استقلالش را در یک بازی زیبا و لذت بخش و دیدنی و پرگل ببیند، با یک برد شیرین که هم انتقام بازی رفت باشد و هم جبران مافات برای بازگشت دوباره به جدول و امید به صعود داشتن.
هوادار آبی حتی با یک ساعت تأخیر همچنان عاشق تیمش است و امیدواریم که این عشق در پایان بازی به یک وصال شیرین منتهی شود، وصالی از ثبت یک برد ارزشمند که گرمای بازی درون مستطیل سبز سکوها را هم گرم و پرانرژی کند.

5 آذر 1404

شکست سنگین بازی رفت هر چه بود تمام شد، حتی اگر در تاریخ برای همیشه ثبت شده باشد، اینچنین شکست ها برای همه تیم ها وجود دارد چه برسد به تیم های قدرتمند و قهرمان و تیم استقلال هم از این قاعده مستثنی نیست.
گاهی برخی شکست ها پلی می شود برای بردهای بعدی، برای موفقیت های متوالی و آن شکست سنگین هم برای استقلال اینچنین خواهد بود.
آبی پوشان پایتخت پس از آن شکست هر چند یک شکست بد دیگر برابر المحرق کسب کردند، اما حال هفته هاست دیگر رنگ شکست را ندیده اند و راه پیشرفت و بردهای متوالی را در پیش گرفته اند.
حال و در آستانه بازی برگشت و دو بازی باقیمانده آسیایی تنها برای امیدوار بودن به صعود محکوم به بردن الوصلی ها هستیم، تیمی که صعود خود را به نوعی قطعی کرده است، حال استقلال برای صعود قطعی خود نیاز به بردن الوصول دارند، بردی که هم جبران شکست رفت خواهد بود و هم امیدواری به صعود را چند برابر خواهد کرد.
الوصل هم با اینکه صعود خود را به مرحله بعد تا حدود بسیار زیادی قطعی کرده است هم با شکست در تهران خواهد فهمید که ابتدا برد بازی رفت تنها یک اتفاق بوده است و آن روز اتفاقا روز بد حریف خود (یعنی تیم استقلال) بوده است.

5 آذر 1404

📷 اندر حکایت یک دیدار غیر منتظره خارج از تهران؛ شهر قم پس از پایان مراسم عزاداری روز شهادت حضرت زهرا (علیها السلام) بصورت اتفاقی آقای تاجرنیا را توانستیم دیدار کنیم، یک دیدار کوتاه چند دقیقه ای و بازگو کردن چند جمله حول و حوش اتفاقات باشگاه استقلال و سپس عکسی به یادگاری.. شاید حتی خود آقای تاجرنیا هم باورش نمی شد که در شلوغی آن هیئت و مراسم عزاداری با یکی از هواداران آبی روبرو شود و... .

3 آذر 1404

از آخرین شکست آبی های پایتخت نزدیک به ۵۰ روز می گذرد.
آخرین شکست آبی ها برابر المحرق بحرین بود و از بعد آن آبی ها به شکل عجیبی از این رو به آن رو شدند. به طوری که با یکی دو برد متوالی در لیگ، از اواسط جدول به بالای جدول و رده دوم رسیدند و در آسیا توانستند با یک برد و یک تساوی همچنان برای صعود از گروه خود امیدوار باشند.
استارت آبی ها در سومین تورنمنت -یعنی جام حذفی- هم برابر یک حریف ناشناخته زده شد و تا یک قدمی شکست و حذف تا دقیقه ۸۹ پیش رفت اما با معجزه به بازی بازگشت و درنهایت برد. حریف خلخالی استقلال تا یک قدمی خلق یک شگفتی بزرگ پیش رفت اما فراموش کرد که تیم ساپینتو در شش بازی گذشته خود هرگز شکست نخورده و به هر طریقی توانسته بازی را در بیاورد. این تیم با شعار نمی بازیم، حتی سخت ترین بازی ها را به تساوی رسانده یا به برد تبدیل کرده است.
استقلال ساپینتو توانسته با معجزه یاران خارجی خود از جمله منیر الحدادی و آسانی و هماهنگی و یکدلی بقیه یاران خود، مسیر پیشرفت را ادامه داده و در سه جام همچنان امید رقابت و کسب جام داشته باشد. تیمی که روحیه برد طلبی داشته باشد، سخت شکست می خورد و انگار استقلالی ها از اوایل مهرماه و هفته ششم لیگ و هفته سوم لیگ الیت و استارت جام حذفی، این تغییر و توصیف این جمله را در واقعیت و درون زمین به خوبی عملی می کنند.

3 آذر 1404

هر چند آبی پوشان در دقایق اولیه تنها نظاره گر حملات خطرناک تیم پادیاب بودند و روی یکی از این حملات هم دروازه خود را باز شده دیدند، اما در اواسط بازی حملات استقلال آغاز شدند و بویژه نیمه دوم این حملات هر کدام بوی گل می دادند تا اینکه بالاخره در دقیقه 89 حق به حق دار رسید.
اینکه استقلال قرار نبود حذف شود چون باید روی همه آن حملات خطرناکی که از روی خط دروازه توسط پادیابی ها بیرون کشیده شد یکی از آنها تبدیل به گل می شد حال این گل در دقیقه 89 به ثمر رسید تقصیر آبی ها نبود.
استقلالی ها حتی در روز بدشانسی و نیمه بد خود (بله درست خواندید روز نیمه بد، نه تمام بد) استحقاق برد را داشت و شکست برابر تیم دسته دومی پادیاب هرگز انصاف نبود.
گاهی استقلال باید اینگونه سخت ببرد تا فراموش نکند که برخی از حریفان سرسخت هستند و باید همچنان روی هدفی که دارد تمرکز کند، قرار نیست همه حریفان آسان باشند که مطمئنا حریف آسانی برای استقلال وجود ندارد.
گاهی استقلال باید اینگونه سخت ببرد تا فراموش نکند که بردن همیشه سخت است چه با تفاضل یک گل و چه بیشتر.. مهم در جام حذفی تنها بردن است و تفاضل گل مهم نیست..

1 آذر 1404