استارت سال جدید هم با یک بازی ناامید کننده و تساوی خانگی ناامید نکنند تر زده شد، در شبی که امیدوار بودیم متفاوت تر از تمام هفته های گذشته باشد و سال جدید تیمی جدید و‌متفاوت ببینیم اما انگار امید الکی داشتیم، انگار نباید توقع و انتظار جدید شدن تفکر تیمی با جدید شدن سال شمسی داشته باشیم.
اصلا مگر چه فرقی می کند، تنها سال شمسی نو شده است، استقلال و اصلا لیگ که نو نشده است، این استقلال همان استقلالی است که ۲۲ هفته از لیگ را سپری کرده است و جایگاهش رده نهمی جدول است، پس چه توقعی دارید که استقلال در ۶، ۷ هفته پایانی متحول شود و هر ۷ بازی پایانی خود را طوفانی با ۷ برد به پایان برساند؟!
زهی خیال باطل، اصلا این یک انتظار ناشدنی و محال برای این تیم است، هوادار استقلال تنها و تنها باید دعا کند که این ۷ هفته پایانی هم به هر صورت و ترتیبی که هست هر چه سریع تر به پایان برسد، خرداد از راه برسد و دفتر این فصل منحوس بسته شود، فقط همین.
استقلال انگار قرار نبود با نو شدن سال جدید خود نیز رخت نو بر تن کند و سال جدید را با یک برد شیرین شروع کند.
تمام، دیگر برای ۷ هفته پایانی هیچ توقعی از این استقلال و بازیکنانش نداریم، همین که سقوط نکنیم باید خدا را شکر کنیم.

10 فروردین 1404

فروردین 1404

🎂 آوای آبی ۱۵ ساله شد

چقدر زود بر یک چشم بر هم زدن از چهارده سالگی به پانزده سالگی رسیدیم، انگار همین دیروز بود که اوایل فروردین در حال نوشتن مقاله چهارده سالگی آوای آبی بودم و حال ۳۶۵ روز گذشت و آوای آبی به همان اندازه بزرگ شد. نوشتن برای استقلال عشق وصف ناشدنی است که در هیچ جمله و صفحه و کتابی نمی گنجد. عشق به استقلال را یکی با حضور در استادیوم نشان می دهد، یکی با حضور در صفحات مجازی و یکی دیگر با نوشتن برای آن به اثبات می رساند. آوای آبی صفحه اختصاصی هوادار متعصب استقلال به ۱۵ مین سال فعالیت خود در فضای مجازی رسید. اما عشق ورزی اینجانب به تیم محبوب استقلال قبل از راه اندازی صفحه مجازی در زمانی که هنوز اینترنت و شبکه های اجتماعی به این گستردگی و فراگیری نبودند در روزنامه ها و هفته نامه ها و نشریات کاغذی آبی و هواداری شروع شده بود. آوای آبی که پیش روی شماست گوشه ای یا نیمی از سال‌های فعالیت بنده است که از سال ۱۳۷۸ نوشتن برای استقلال را آغاز کرده است.

کابوس های دنباله دار و ناتمام مان آنقدر پشت سر هم تکرار شدند که دیگر ما را از گذشته خوبمان جدا کردند، اگر بگوییم کخ در این یکسال به اندازه ۱۰ سال عذاب کشیدیم و خون دل خوردیم و در نهایت پیر شدیم اغراق نکرده و دروغ نگفته ایم.
چه اواخر فصل گذشته که با تساوی بد برابر نساجی هم صدر را از دست دادیم و هم قهرمانی پرید و چه این فصل که همه با هدف جبران از دست رفتن جام فصل گذشته استارت زدند و چقدر خوشبین بودند که اول نکونام رفت، سپس سمیعی و شهریاری رفتند، سپس مربی خارجی آمد و خیلی زود رفت و سپس باز مربی موقت و سپس تاجرنیا و نظری جویباری و سوپرایزشان در آوردن مربی خارجی بزرگ که در آخر مربی استقلال خوزستان از آب در آمد.
خیلی زود از کورس قهرمانی و مدعیان این فصل خارج شدیم و هرگز طعم صدرنشینی را نچشیدیم و حذف از آسیا بدست النصری ها یکی پس از دیگری کابوس های طولانی مان. ا همین طور ادامه دار کردند.
حال نمی دانیم بگوییم این فصل که تمام شد هر چند هنوز جام حذفی را پیش رو داریم و دوست داریم برایش امیدوار باشیم اما امیدوار به فصل بعد برایمان هنوز سخت است.
همان طور که به شهریاری و سمیعی امید نداشتیم به تاجرنیا و نظری جویباری هم امید نداریم.
نمی دانیم چطور می توانیم به کسانی امید داشته باشیم که می دانیم هرگز بوی امید نمی دهند.
سال ۱۴۰۳ برو هر چه زودتر برو که دیگه دوستت نداشتیم، و تا ابد برایمان به عنوان یک سال تلخ و بد و ناراحت کننده در ذهن خواهی ماند، اما از سال ۱۴۰۴ خبر نداریم...

29 اسفند 1403

اسفندماه برای استقلالی‌ها هم به بدترین شکل ممکن به پایان رسید اما خدا را شکر که این سال افتضاح تمام شد
دو شکست و دو تساوی با حسرت برد، این کارنامه آخرین ماه سالی است که به سال افتضاح آبی‌ها معروف شد.
اگر در یک جمله بخواهیم استقلال امسال را تعریف کنیم، تنها می توانیم این تیم را بی برنامه، گاهی بدشانس و بیشتر بی کیفیت دانست.
استقلالی ها در این سال هر اتفاقی را که فکرش را بکنید تجربه کردند. از تغییر در راس هلدینگ گرفته تا تغییر نماینده هلدینگ، تغییر هیات مدیره و مدیرعامل و تغییر چندین باره سرمربی..
تنها تغییری که کاش آبی ها می توانستند انجام دهند تغییر بازیکنان بود که اگر می شد به بهترین شکل انجامش می دادند.
سال ۱۴۰۳ برای استقلال تمام شد اما فصل هنوز برایش ادامه دارد. هر چند امیدی به حضور در جمع مدعیان و کسب جام نیست اما خدا را شکر که سال افتضاح استقلال تمام شد.

27 اسفند 1403

تکلیف این فصل استقلالی‌ها مشخص است و حتی اگر تا آخر فصل هم هر سرمربی دیگری روی نیمکت استقلال بنشیند هم اوضاع آبی‌ها از این وضعیت بهتر نمی شود که نمی شود.
بهانه ای که وارد است و از سوی هر سرمربی تازه واردی هم شنیده می شود اینکه تیم را در اواسط یا اواخر فصل تحویل گرفته و نمی تواند تفکرات خود را روی بازیکنان پیاده کند و نیاز به زمان بیشتری دارد.
از نکونام و بختیاری زاده گرفته تا موسیمانه و حالا هم بوژوویچ که در چهار بازی گذشته هنوز موفق به کسب اولین برد خود نشده برای نیمکت آبی‌ها مربی نشدند.
انگار فراتر از مشکل فنی که استقلالی‌ها هنوز در ۲۳ هفته هنوز نتوانسته اند آن را حل کنند مشکلات بیرونی و بالای سر تیم مهم تر از درون زمین بوده است.
هواداران آبی بسیار منتظر پایان این فصل هستند تا برای فصل نقل و انتقالات و آماده سازی برای فصل آینده دیگر اتفاقات تلخ این فصل تکرار نشود.
هواداران آبی امیدوارند این فصل کابوس وار و عذاب آور در همین سال ۱۴۰۳ بماند و سال جدید استقلالی متفاوت از این سالی که می گذرد داشته باشیم.

27 اسفند 1403

اگر در چند کلمه و یک جمله بخواهیم استقلال امسال را تعریف کنیم تنها می توانیم این تیم را بی برنامه، گاهی بدشانس و بیشتر بی کیفیت دانست.
استقلالی که این فصل برای جبران از دست رفتن جام فصل گذشته پای به لیگ گذاشت اما از همان ابتدا تیمی بی برنامه، بدشانس در گلزنی و بی کیفیت در نتیجه نشان داد و حتی حسرت یکبار صدرنشینی این فصل را بر دل خود و هوادارانش گذاشت.
استقلال این فصل آنقدر در دل خود تغییرات دید که به جای اینکه این تغییرات بخواهد پله ای باشد برای پیشرفت و صعود این تیم، همه و همه برایش برعکس عمل کرد.
بالاخره استقلال سال ۱۴۰۳ را با چهار نتیجه ناامید کننده در لیگ و آسیا به پایان برد تا همچنان هوادارانش را در حسرت برد در تمام فصل قرار دهد.. حسرتی که امسال برای آبی پوشان و هواداران بی پایان بود...

26 اسفند 1403

یک نیمه بسیار سرد و بی روح و خسته کننده‌، دریغ از حتی یک موقعیت، دریغ حتی یک گل این استقلال چه با موسیمانه چه با سهراب و چه با بوژوویچ هنوز چنگی به دل نمی زند.. در ایجاد موقعیت ضعیف است، حتی در دفاع از دروازه خودی، به همین خاطر همچنان باید در حسرت دیدن یک گل استقلال بمانیم.

26 اسفند 1403

خوب می دانیم چیزی به پایان فصل باقی نمانده و ایستادن در رده دهم جدول و اختلاف بالای امتیازی با صدر دیگر امیدی برای حضور در کورس قهرمانی نیست اما باز هم خوب می دانیم استقلال همیشه استقلال است حتی اگر در رده دهم جدول ایستاده باشد.
و انتظار هم از استقلال همیشه وجود دارد و هوادار حتی در بدترین زمان هم راضی به دیدن و دنبال کردن بدترین نتایج تیم محبوبش نیست.
با توجه به اینکه استقلال دیگر امیدی به حضور در کورس بالانشینان ندارد پس انتظار می رود در هفته های پایانی حداقل با استرس کمتری بازی ها را ادامه دهد و بهترین نتایج را بگیرد.
وقتی بهترین نتیجه را گرفت و امتیازی از دست نداد حتی می تواند تا رده چهارم و پنجم هم صعود کند.
این درست که استقلالی‌ها دیگر از خیر لیگ گذشتند اما این دلیل نمی‌شود در ۱۰، ۱۲ بازی باقیمانده همچنان بد بازی کرده و امتیاز از دست بدهند.
استقلال باید حتی در رده دهم اقتدار واقعی خود را نشان دهد و کاری کند که در پایان فصل حتی در صورت عدم کسب سهمیه لاقل جبران مافاتی برای پایان فصل باشد.
هواداران همچنان از تیم محبوبشان بازی زیبا و برد می خواهند تا ۱۰ بازی پایانی بهترین جایگاه و رده به استقلال برسد.

26 اسفند 1403

به معنای واقعی تیمش را تنها نمی گذارد، چه آن روزی که بدون شکست قهرمان شد عاشق تر از قبل شدند، چه امروز که بدترین و تلخ ترین فصل یک دهه گذشته را سپری می کنند باز تیمش را رها نمی کند.
هنوز برای دیدن بازیهایش اولین هواداری است که در استادیوم حاضر می شود، چون هنوز معتقد است استقلال را به احترام قدمت ۸۰ ساله اش دوست دارند، چون اعتقاد دارد استقلال را بخاطر برد و باختش نیست که عاشق اش شده است.
پس به واقع استقلال باید قدر این هواداران را بداند، استقلال باید حق این هواداران را بدهد.
بس از شکست، بس از تساوی های متوالی، بس است ناکامی ها و حذف های سخت.. باید از یک جایی شروع کرد، باید نوار ناکامی ها از جایی قطع شود.
استقلال دوباره به وظیفه اصلی خودش باید برگردد و آن نشاندن لبخند بر لب هوادار است و بس.

25 اسفند 1403

راه زیاد دوری نمی رویم همین آخر فصل گذشته خوب بخاطر بیاورید هر چند هرگز از یاد رفتنی هم نیست، استقلال در یک قدمی قهرمانی نیم نگاهی به بازی رقیب خود داشت، تا دقیقه ۸۵ این استقلال بود که مهیای جشن قهرمانی بود اما گل آفساید قرمزها همه چیز را خراب کرد و قهرمانی را از آبی ها گرفت و به قرمزها داد.
بعدها هر چند کارشناسان تایید محکمی به گل آفساید قرمزها دادند و از دست رفتن قهرمانی برای استقلال برایشان بسیار گران تمام شد و حتی تاج هم شش ماه بعد بر اشتباه داوری و محق بودن استقلال بر قهرمانی مهر تایید زد اما دیگر چه فایده؟!
این فصل هم انگار درست مثل ساعت تاریخ در حال تکرار است، چطور پرسپولیسی که چهار امتیاز با صدرجدول فاصله داشت درست در دو هفته سپاهان و تراکتور به شکل عجیبی امتیاز از دست داده و هر ۶ امتیاز بازی قرمزها به آنها تقدیم می شود تا در ۹ هفته مانده به پایان فصل قرمزها طعم صدرنشینی را بچشند.
آن هم چه صدرنشینی ای، حال شما هر کاری بکنید این پرسپولیس دیگر از صدر پایین نمی آید، و اینبار بیچاره تراکتور که هفته های طولانی صدرنشین بود، بیچاره سپاهان که این فصل به روزهای اوج خود برگشت اما... واقعا مشخص و واضح است که مثل فصل گذشته و حتی فصل های قبل تر یه دستایی تو کاره که قرمزها همیشگی جام بیاورند.
فصل گذشته جام را از استقلال گرفتند و به آنها دادند و این فصل از تراکتور گرفتند.
واقعا متاسفیم و حیف که کاری از دستمان برنمی آید چون قدرت آنهایی که می خواهند قرمزها جام بیاورند بیشتر از ماست و به هدف خود رسیده اند.

25 اسفند 1403

📝 هوادار آبی همچنان به فصلی دیگر وعده داده می شود، آن هم از همان وعده هایی که همیشه مدیران گذشته هم داده بودند از کریمی گرفته تا خطیر، از سمیعی گرفته تا نظری جویباری و هواداری که پس از فصل های متوالی و ناکامی های دنباله دار دیگر سخت می تواند هر کدام از این وعده ها را بپذیرد چه برسد به اینکه به آنها دل خوش کند.

23 اسفند 1403

استقلال باخت، کسی حق ناراحتی ندارد، البته چرا حق ناراحتی دارید اما حق اعتراض ندارید، نکند پست اعتراض و گله بزنید، نکند پست حیا کن رها کن بزنید، نکند به کسی بر بخورد، آری هوادار حق ندارد اعتراض کند چون شاید به کسی بربخورد، هوادار حق ندارد فریاد بزند شاید به کسی بربخورد و ناراحت شود، و مثل همیشه همه چیز در شکست ها و ناکامی ها پای هوادار نوشته می شود.
نه دیگر اینبار اینطور نیست، نه اینبار و نه هیچ بار دیگر... از این پس همه چیز پای مقصران آن نوشته می شود، در این ناکامی هوادار آخرین مقصر است باز هم مثل همیشه، مگر هوادار کجای این ناکامی ها جای پای خود را گذاشته که اینبار می گویید هوادار باید همچنان صبوری کند و سکوت کند و ان شاء الله فصل بعد جبران می کنیم.
آقایان این فصل کنونی همان فصل آینده دیروزی بود که مدیران وقت فصل گذشته وعده جبران ناکامی گذشته را داده بودند و الان نه آن مدیران هستند و نه آن مربیانی که روی نیمکت نشسته بودند، هیچ کدام نه مسئولیت ناکامی را گردن گرفتند و نه حتی با یک عذرخواهی دل هوادار را کمی آرام کردند.
هر چند هوادار نیازی به عذرخواهی هیچ کدام ندارد، آنقدر عذرخواهی دیده و شنیده که چشمش از عذرخواهی ها سیر شده است، چه فایده همیشه عذرخواهی و عذرخواهی دریغ از یک فصل جبران؟!
این استقلال باید شلاق بخورد، آن هم به معنای واقعی اما کسی که بتواند آنها را شلاق بزند پیدا نمی شود، جرأت اینکه کسی این استقلال را به بازخواست بکشد پیدا نمی شود، و این تاسف بارترین قسمت داستان فصل های متوالی ناکامی هاست.. و مثل همیشه همه چیز پای هوادار نوشته می شود اما از امروز به بعد هرگز... .

22 اسفندت 1403

📝 چقدر خوش بین و خوش خیال بودیم که فکر می کردیم می توانیم از النصری ها در عربستان امتیاز بگیریم و آنها را شکست داده و راهی مرحله بعد شویم؟ این خوش خیالی زیادی کار همیشگی ماست.. وقتی می بینیم که یکی دو بازی تیم محبوبمان عملکرد خوبی دارد انگاری فکر می کنیم که این همیشگی است و برای بازی های بعدی ادامه دار است اما زهی خیال باطل. یک بازی می توان با غیرت و تعصب و خود باوری نتیجه گرفت، دو بازی می توان صعود کرد اما بالاخره این غیرت و تعصب بدون تاکتیک و بازیکن و امکانات یک جایی به بن بست می خورد یا خیلی زود یا خیلی دیر اما این اتفاق و این نتیجه همیشگی است.

22 اسفند 1403

با آن نمایش استقلال در بازی رفت، بیشتر هواداران آبی پیش بینی چنین شکست سنگین و پرگلی را برابر النصر نمی کردند
تفاوت سطح کیفی النصر در بازی برگشت آشکار شد. توپ و میدان و ایجاد موقعیت خطرناک همه و همه در اختیار النصری ها بود و استقلالی ها انگار در تمام ۹۵ دقیقه مثل یک تماشاگر حرکات تمرین شده بازیکنان النصر بودند.
استقلال در این بازی سه گل از حریف عربستانی خود دریافت کرد و به اندازه همان سه گل در نیمه دوم موقعیت از النصر گرفت تا در یک قدمی تکرار دوباره تلخ ترین و سنگین ترین شکست تاریخش باشد، اتفاقی که نیفتاد و در نهایت سهم النصری ها همین سه گل شد.
استقلال در مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان آسیا سال ۲۰۱۷ با صعود از گروه خود برابر العین امارات قرار گرفت و در یک بازی عجیب و باورنکردنی با نتیجه ۶ بر یک سنگین ترین و تلخ ترین حذف تاریخی خود از لیگ آسیا را تجربه کرد.

21 اسفند 1403

زیاد گفتیم و زیاد نوشتیم و حتی شما هواداران عزیز و دنبال کنندگان کانال آبی پوشان هم از تکرار مکررات و جملات شبیه به هم خسته شده اید چه برسد به نویسندگان این مطالب که واقعا دیگر حرفی برای گفتن ندارند وقتی همه چیز معلوم و مشخص است و دوای درد موجود است اما درمانگر اعتقادی به درمان و حل مشکل ندارد چه کنیم؟!
یک بازی می توان با غیرت و تعصب و خود باوری نتیجه گرفت، دو بازی می توان صعود کرد اما بالاخره این غیرت و تعصب بدون تاکتیک و بازیکن و امکانات یک جایی به بن بست می خورد یا خیلی زود یا خیلی دیر اما این اتفاق و این نتیجه همیشگی است.
با این همه مشکل و این همه تغییر و این همه آشفتگی تا اینجای فصل نمی دانیم چقدر خوش بین و خوش خیال بودیم که فکر می کردیم می توانیم از النصری ها در عربستان امتیاز بگیریم و آنها را شکست داده و راهی مرحله بعد شویم؟ این خوش خیالی زیادی کار همیشگی ماست.. وقتی می بینیم که یکی دو بازی تیم محبوبمان عملکرد خوبی دارد انگاری فکر می کنیم که این همیشگی است و برای بازی های بعدی ادامه دار است اما زهی خیال باطل.
این شکست دیشب در کنار تمام شکست های تلخ این فصل که سر آمد آنها در دو بازی رفت و برگشت دربی، شکست برابر الهلال بودند سرگذشت تلخ و نمی گوییم باور نکردنی که صد البته باورکردنی تیمی است که خود به دست خود کمر به قتل خودش زد و چه بد و بسیار واضح و آشکار که همه هم این اتفاق را به چشم خود نظاره کردند.

21 اسفند 1403