اینکه بالاخره سمیعی از میز مدیریت کنار گذاشته شد خوشحالیم اما از اینکه چه مدیری پس از او آمده است هر چند شناخت مان به علی نظری جویباری بسیار بیشتر و بهتر از حجت کریمی و خطیر و سمیعی بوده است اما باز می ترسیم...
می ترسیم از این پست و میز و صندلی مدیرعاملی استقلال که برای همه لذت بخش است، برای همه طمع بوجود آورده است و آشنا و غیر آشنا هم نمی شناسد.
نمی خواهیم بدبینانه نگاه کنیم یا بنویسیم اما چه کنیم که هر چه خوشبینانه و امیدوارانه نوشتیم طور دیگری شد، پس بگذارید راحت و بدون رودرواسی بگوییم و بنویسیم چون با هیچ کس تعارف نداریم می خواهد آن شخص خطیر باشد یا سمیعی، می خواهد شهریاری باشد یا تاجرنیا و امروز نظری جویباری.
برای ما استقلال مهم است و بخاطر این اهمیت چند صباحی به همه فرصت داده ایم به نظری جویباری که شناخت کامل تری نسبت به مدیران قبلی داریم هم فرصت می دهیم.
ما نمی دانیم چرا هر مدیری که می آید خیلی قشنگ حرف می زند، امید می دهد اما پس از چند هفته و چند ماه انگار یادش می رود در بدو ورودش چه گفته دیگر خوب عمل نمی کند و ما هواداران باز منتظر برکناری این مدیر و آمدن یک مدیر دیگر می شویم و داستان همچنان ادامه دارد...

20 دی 1403