استقلال باخت، بد هم باخت، در شبی که حتی توانایی مساوی گرفتن هم نداشت باخت تا فراموش نکند برای قهرمانی تنها رکورد شکست ناپذیری کافی نیست، برای قهرمانی داشتن اراده مهم است، شاید یک تیم در یک بازی چندین بار از حریف خود عقب بماند اما روی هر چند بار توانایی جبران نتیجه را داشته باشد، سعی کند، تلاش کند، توانایی اینکه خودش را به آب و آتش بزند داشته باشد و مثل یک تیم ناتوان خودش را به در و دیوار نزند.
آبی پوشان متاسفانه شب گذشته اینچنین بودند و به همین خاطر هواداران آبی را به نقطه جوش رساندند.
متاسفانه زمانی می شود تحمل شکست داشت که ناباورانه شکست بخوریم، زمانی می شود از شکست ناراحت نشد که استحقاق شکست نداشته باشیم اما شب گذشته هم بد بودیم و هم شکست خوردیم.
هواداران آبی هم پس از این شکست دوباره به چند دسته تقسیم شدند، عده ای هر چه زودتر اخراج نکونام را خواستار شدند، عده ای دیگر استعفای نکونام را خواستند و عده ای دیگر از نکونام قول گرفتند و به او فرصت دادند.
جواد نکونام هم همان شب از شکست تیمش عذرخواهی کرد و برای تکرار نشدن این اتفاق و ساختن تیمی در خور شأن و نام استقلال و مورد پسند هواداران قول داد.
قولی که فصل گذشته هم داد و پایش ایستاد و تا دو سه هفته پایانی تیمی قدرتمند و برتر را راهی لیگ کرد.
هر چند داستان این فصل کمی تنها کمی متفاوت تر از فصل گذشته است و استقلالی ها تا دو هفته دیگر در لیگ قهرمانان آسیا باید برابر تیم های قدرتمند آسیایی رقابت کنند.
وقتی خوب می دانیم حال زمان مناسبی برای اخراج و برکناری و تغییر سرمربی نیست پس باید به او فرصت داد و به قولی که داده اعتماد کرد، و زمان برای اخراج و تغییر بسیار است.

9 شهریور 1403