شاید گل دقیقه 6 ذوب آهن کار را برای استقلال خراب کرد، وقتی می شد دقایق اولیه را بیشتر کنترل کرد تا گل زود هنگام شیرازه تیمی را از هم نپاشد و لااقل نیمه اول با شکست به رختکن نمی رفتیم اما انتظار شصت دقیقه ای برای رسیدن به گل تساوی خیلی روی اعصاب بود.
استرس و اضطراب و نگرانی از آگاهی داشتن از نتیجه بازی پرسپولیس و تساوی روی اعصابی که این طرف و در استادیوم آزادی پیش روی دیدگان هزاران هوادار بدست آمده بود به این معنا بود که باید پس از بیش از یک نیم فصل با صدر خداحافظی می کردیم اما... .
اما به واقع حیف بود، حیف از چنین تیمی که سر بزنگاه و آنجایی که باید نتیجه بگیرد، نتیجه را واگذار کند و از جایگاهی که بحق شایسته آن است پایین بیاید.
هر چند پس از گل تساوی هم در چندین و چند صحنه فرصت گلزنی داشتیم اما وقتی استرس و اضطراب دست به دست هم دهند و دقیقه و ثانیه ها همین طور سریع برای آبی پوشان در حال گذران باشد دیگر ذهن یاری نمی کند.
و اما گل دقیقه 93 بلانکو باید زودتر از این دقیقه برای آبی پوشان به ثمر می رسید تا کمی از استرس ها و اضطراب ها کم می شد، اما به هر حال به ثمر رسید تا ثابت شود که تنها صدر برای آبی پوشان است و حیف بود که در این هفته و چند هفته پایانی صدر از دست می رفت.
و حال که از برد تیم محبوبمان خوشحالیم و بیش از 12 ساعت از زمان بازی می گذرد با اینکه باید بپذیریم که گاهی تیمی دقایق و لحظات بدی می تواند داشته باشد اما نباید فراموش کنیم که استقلال دیگر در این هفته های پایانی نباید جایی برای اشتباه و خلق لحظات تلخ و بد داشته باشد.
حالا دیگر زمان برداشت محصول است، حاصل یک نیم فصل صدرنشینی نباید از دست رفتن آن در هفته بیست و ششم و هفتم و... باشد، حاصل این صدرنشینی های مداوم تنها و تنها باید صدرنشینی در هفته پایانی و بوسه زدن بر جام قهرمانی باشد و بس.

18 اردیبهشت 1403