شاید کمتر کسی حتی باور این را داشت که تیم سپاهان سه بازی متوالی شکست بخورد و ۹ امتیاز حساس و حیاتی را از دست بدهد و حتی با بازگشت چهار امتیاز خود نتواند نیم فصل اول را با صدرنشینی به پایان برساند، اما این چنین شد و استقلال همچنان با شایستگی صدرنشینی را پس از دو هفته دوباره مال خود کرد.
هر چند بارها و بارها گفتیم که صدرنشینی در پایان نیم فصل به معنای قهرمانی نیست و تبریک ندارد و مهم پایان فصل و صدرنشینی در پایان هفته سی ام است که جام به آن تعلق می گیرد اما از حق نگذریم نمی توان تلاش تیم نکونام را در پایان نیم فصل که به صدرنشینی منجر شد تبریک نگفت و این تیم را ستایش نکرد.
هر چند قهرمانی نیم فصل تبریک ندارد اما ما تبریک خود را به تعصب یارانی تقدیم می کنیم که یک نیم فصل مردانه جنگیدند و پس از ده هفته صدرنشینی متوالی بالاخره در پایان هفته پانزدهم صدرنشینی خود را همچنان تثبیت کردند و به قول معروف قهرمان نیم فصل اول شدند.
اتفاقا کار و وظیفه آبی پوشان برای نیم فصل دوم به مراتب سخت تر و حساس تر از دیگر تیم ها است حتی حساس تر از تیم سپاهان و حتی هم پرسپولیس، حفظ صدرنشینی یعنی همان کاری که در نیم فصل اول توانست ده هفته متوالی با موفقیت از انجام آن بیرون بیاید حال باید در نیم فصل دوم که به مراتب حساس تر و فشرده تر و خطرناک تر از نیم فصل اول است تداوم داشته باشد، به قول معروف حفظ صدرنشینی در نیم فصل دوم وظیفه ای بس سنگین است که باید از عهده تیم استقلال براید.
تیم نکونام را در نیم فصل اول نمی توان دوست نداشت و از آن تقدیر نکرد اما دوست داشتن اصلی و تقدیر کامل و مفصل را می خواهیم بگذاریم برای پایان نیم فصل دوم، آنجا که جام بر بالای سر کاپیتان حسینی و دستان سرمربی جواد نکونام می رود و موفقیتی که آنجا تکمیل خواهد شد.