این جمله معروف را بارها و بارها شنیده ایم، هیچگاه یک گل تضمینی برای یک برد نیست و محافظت از یک گل آنقدر سخت است که دریافت گل تساوی برای یک تیم برنده تفاوتی با یک شکست ندارد.
این جمله معروف جمعه شب برای آبی پوشان بویژه در وقت های تلف شده انتهای بازی به وضوح مشخص و قابل ملموس بود.
وقتی استقلالی های درون زمین و روی سکوها تابلوی داور چهارم را در اعلام وقت های تلف شده پایان بازی با دقت مشاهده کردند که عدد 6 را نشان می داد برای هر ثانیه به ثانیه این زمان استرس و اضطراب داشتند.
هر چند که در همین زمان هم توانستند یک موقعیت گل روی دروازه آلومینیوم ایجاد کنند اما فشاری که روی دروازه آبی پوشان در وقت های تلف شده بوجود آمد که حتی هر لحظه هم امکان باز شدن دروازه این تیم را نشانه می رفت بر استرس و اضطراب و هیجان استقلالی ها اضافه می شد.
و وقتی حتی زمان از دقیقه 6+90 هم گذشت و داور همچنان بازی را ادامه داد چون معتقد بود در همین زمان تلف شده هم زمانی از دست رفت پس باید زمان تلف شده اضافه تری را لحاظ می کرد همین طور زمان برای تیم برنده به کندترین حالت خود می گذشت و برای تیم آلومینیوم مثل برق و باد می گذشت.
از دست رفتن حساس ترین موقعیت آلومینیوم برای به تساوی کشاندن بازی روی سانتر بازیکن این تیم و تک به تک شدن موقعیت با سید حسین حسینی که توپ یکبار به تیر و دوم در دستان کاپیتان استقلال قرار گرفت، آرامش طولانی مدتی را در دل استقلالی ها چه درون زمین و چه روی سکوها ایجاد کرد.
زمان تلف شده بازی حتی از دقیقه 100 هم عبور کرد و وارد دقیقه 101 شد تا آنگاه سید رضا مهدوی داور بازی بالاخره راضی شد تا سوت پایان را به صدا در آورد تا آبی پوشان نفسی به آرامی بکشند و برد سخت و نفس گیر و طاقت فرسای خود را با هوادارانشان روی سکوها جشن بگیرند و از اینکه همچنان در کورس رقابت در بالای جدول و صدرنشینی باقی مانده اند آسودگی خاطر بیشتری داشته باشند.

لینک مطلب در خبرورزشی: https://www.khabarvarzeshi.com/news/435849