🔹به واقع چرا باید مدیریت یک باشگاه اینقدر به خواسته ها بی توجه باشد؟ مدیریت باشگاهی همچون استقلال چرا باید احساس مسئولیت پذیری و سعی در برآورده ساختن انتظارات هواداران را نداشته باشد؟ چرا مدیران در باشگاه استقلال ترسی از برکناری ندارند؟ ترسی از بازخواست و اینکه چرا عملکردشان بد بوده است ندارند؟
🔹چرا باید باشگاهی همچون استقلال در طی یک دهه اخیر به اندازه انگشتان هر دو دست مدیرعامل به خود دیده باشد و دستاورد همه این مدیران تنها یک قهرمانی در لیگ و یک قهرمانی در جام حذفی بوده باشد؟ دستاورد منفی آنها هم حذف های متوالی از آسیا بدون انجام حتی یک بازی، بسته شدن پنجره نقل و انتقالات در فصل های متوالی، از دست دادن ستاره های تیم و عدم جذب جانشینان مناسب برای آنها و...و... .
🔹وقتی در انتخاب مدیرعامل برای باشگاه استقلال دقت و دلسوزی و توجه به عمل نمی آید و در طول مدیریت فرد مذکور از عملکرد آن بازخواست نمی شود، خب پر واضح است که این مدیر حس دلسوزی، حس انجام کار، حس برآورده کردن خواسته ها و تلاش برای کسب قهرمانی و ماندگار ماندن در تاریخ باشگاه را به خود نمی دهد.
🔹استقلال این فصل و مدیریت تازه وارد آن هم در طی همین چند هفته اخیر چنگی به دل نزده است و انگاری هیچ تفاوت چشمگیر و قابل ملاحظه ای نسبت به مدیریت قبلی حجت کریمی و مدیران گذشته همچون فتح الله زاده و فتحی و مددی و سعادتمند و...و... ندارد.
🔹هر چند باید منتظر بود و تیم استقلال را در فصل جدید به نظاره نشست و در کوران مسابقات عیار این تیم با مدیریت و کادرفنی اش را سنجید اما وقتی پیش فصل این باشگاه و این تیم اینگونه با ناامیدی و کلی نقص و کمبود شروع می شود باید از همین جا ابتدا و اواسط فصل را پیش بینی کرد.