اینکه پس از ناکامی و شکست زورمان تنها به سرمربی می رسد هرگز کار و شیوه قشنگی نیست، هر چند طبیعت فوتبال همین است و کاریش هم نمی شود کرد، اما ما زورمان را همه جا زده ایم اما جایی که بیشتر از همه جا زورمان می چربد در تغییر و اخراج سرمربی است که کارساز بوده و نمونه های آشکار و واضح بسیار تازه اش هم در چند سال گذشته فشار برای اخراج یا استعفای زوری منصوریان بوده، سپس اخراج و برکناری زوری محمود فکری و حالا که دوست نداریم زورمان تنها بر سر سرمربی بچربد ما زورمان را برای داشتن یک مدیرعامل واقعی و نترس می زنیم، زورمان را برای حفظ ستاره هایمان برای فصل بعد می زنیم و زور آخرمان هم برای ساپینتو است.

برعکس تیتری که انتخاب شد شاید نگارنده مطلب موافق اخراج یا برکناری.. (بله خوب بخوانید اخراج یا برکناری که هر دو یک مفهوم و معنی را می دهند) سرمربی نیستیم و از طرفی دیگر سرمربیان خارجی هم چیزی بنام استعفای اختیاری ندارند چون از حق و حقوق بعدی شان گذشته اند و صد البته اینکار را هرگز نخواهند کرد.

اگر به واقع جانشین بهتر و مناسب تری نسبت به ساپینتو وجود دارد خب پس همین فردا دست به کار شوید و مبلغ قرارداد ساپینتو را بدهید و با او کلا تسویه حساب کنید و سرمربی مناسب تر و بهتر را معرفی کنید، اما اگر هیچ جانشینی مدنظر نیست پس از همین فردا در فکر توافق با ایشان و حمایت همه جانبه از او و تقویت واقعی تیم برای فصل آینده باشید.

استقلال نیاز به یک نفس تازه دارد، استقلال نیاز به یک خون تازه، به یک روحیه تازه و یک برنامه جدید دارد و همه و همه را هم می توان با ساپینتو برای یک فصل دیگر تجربه کرد در غیر این صورت از همین فردا گزینه جانشینی مناسب تازه ای برای این نیمکت و تیم انتخاب کنید تا هنوز دیر نشده و در اوایل تعطیلات قرار داریم.