🔹آدمی خنده اش می گیرد، کسانی در حال پرخاش و داد و فریاد و جار و جنجال و به راه انداختن فیلم حق خواهی کنار زمین و سپس ورود به زمین و متوقف کردن جریان بازی برای دقایق زیادی می شوند که جنبه باخت ندارند.
🔹اگر آدم غریبه ای برای اولین بار این صحنه ها را از آنها ببیند فکر می کند که اینان اشخاص یا تیم هایی هستند که هرگز شکست نخورده اند و تیم های همیشه پیروز میدان ها بوده اند، اما زهی خیال باطل، اینان همان تیم هایی هستند که پیش از این شکست های بدتر هم خورده اند اما هنوز نتوانسته اند جنبه باخت خود را تقویت کنند.
🔹این خوشحالی عادی حتی اگر با حرکت دست و مشت گره کرده هم باشد نمی تواند باعث تحریک یا ناراحتی نیمکتی شود که نتیجه بازی را نه با اختلاف کم بلکه با اختلاف بالا از دست داده اند، دیگر زمان جار و جنجال و دویدن به سمت نیمکت حریف و سرشاخ شدن با اعضای کادرفنی و فحش و فحش کاری و.... گذشته است.. خوب است کمی تیم ها، بخصوص تیم هایی که مقابل استقلال قرار می گیرند جنبه باخت خود را افزایش دهند، چون کم کم داریم به دورانی نزدیک می شویم که استقلال فاتح تمام میدان ها خواهد بود پس مقاومت بی فایده است.
🔹استقلال در بازی کرمان تیم برتر میدان بود و به جز 3 گلی که تقدیم مسی ها کرد در چندین صحنه از سوی داوری متضرر شد اما باز هم بخاطر کسب نتیجه درخشان دم نزد و اعتراضی به آن صورت نکرد، اما درست چند دقیقه قبل از رسیدن به دقیقه 90 و حمله کادرفنی تیم رقیب به سرمربی استقلال و از آن سو لگد مامور نیروی انتظامی همه چیز را تحت الشعاع قرار داد و با اینکه پس از این جار و جنجال ها و اخراج بی مورد ساپینتو استقلال گل دوم را از مسی ها دریافت کرد اما باز هم با نتیجه 3 بر 2 فاتح میدان شد و به خانه بازگشت.