🔹چقدر این تیتر را دوست داریم و با این تیتر خاطره داریم، خاطره ای هر چند دور اما فراموش نشدنی.. وقتی تیم محبوبت به یکباره از بازی عقب افتاده برای خود یک برد می سازد، آن هم نه یک برد خفیف، آن هم نه با اختلاف یک گل، بلکه همین طور گل می زند و از زدن گل خسته نمی شود، فرقی هم برایش نمی کند که حریفش ملوان باشد یا مس کرمان...
🔹تیمی که زیبا بازی می کند، هماهنگ است و راه گل زدن را بلد است، تیمی که از شوک به انگیزه می رسد، برایش ناداوری ها هم تاثیری در تغییر نتیجه نمی کند، می شود استقلال..
🔹برد در زمینی که بسیار مسموم بود و انگاری خیلی ها می خواستند نتیجه را طور دیگری رقم بزنند این استقلال بود که باز از تجربه خود استفاده کرد، درگیر جو متشنج و مسموم کنار زمین نشد حتی زمانی که سرمربی اش را هم اخراج شده دید، اما عادی عمل کرد، عصبانی نشد تا یک برد شیرین بدست آید، تا شیرینی برد تبدیل به تلخی نشود.
🔹این استقلال برد چون مستحق برد بود، این استقلال برد چون تیم برتر میدان بود هم صاحب توپ بود و هم میدان را از آن خود کرده بود، روی دو اشتباه و سهل انگاری در دقایق اولیه و پایانی بازی دو گل بد دریافت کرد اما سه گل زیبا زد و چند فرصت مناسب گلزنی را هم از دست داد تا ثابت کند که به روزها و هفته های اوج خود برگشته است و می خواهد همچنان در کورس قهرمانی باشد.