🔹هنوز دو دهه پیش را از یاد نبرده ایم و از یاد هم نخواهیم برد الا اگر داستان تازه دیگری رخ بدهد که خاطرات آن دوران را برایمان پاک کند.. مدیری بالای سر مجموعه استقلال بود که اهل ترکاندن بمب بود، مدیری که راحت با بازیکن در دفترش مذاکره می کرد و او را چه به پوشیدن پیراهن آبی و چه رفتن از تیم متقاعد می کرد.
🔹شده بود مدیر محبوب هواداران.. کسی که جام هایش داستان فراموش نشدنی هواداران بوده و هست.. مدیری که هواداران باز به داشتن و به حضورش دلگرم می شدند اما اینبار...
🔹نمی دانیم شاید دوران فرق کرده است، دهه ها با هم متفاوت شده اند، دیگر فتح الله زاده آن فتح الله زاده سابق نیست.. دیگر نه خبری از بمب است، تا متقاعد کردن برای آبی پوش شدن و نه خالی کردن لیست.
🔹فتح الله زاده ای که به زیبا و گرم صحبت کردن مشهور است، مدیری که هنوز با افتخارات گذشته اش زندگی می کند چرا برنامه ای برای حال حاضر خود یا حتی آینده اش ندارد واقعا برایمان سؤالی بزرگ شده است؟
🔹اینکه واقعا فتح الله زاده دیگر آن مدیر باانگیزه، مدیر بابرنامه، مدیر توانای دو دهه گذشته برای این دهه و این فصل و فصل های دیگر نیست، مذاکره کردن برای جذب بازیکن، برای خروج یک بازیکن، برای پرداخت بدهی ها، برای مهلت گرفتن برای بدهی ها و همه و همه از وظایف یک مدیر است و بهانه قابل قبول نیست.