🔹هنوز خبرنگاری را با روزنامه ها می شناسم، هنوز خبرنگاری را در آن کاغذ و قلم و دوربین عکاسی نگاتیوی می شناسم و همان دوران را دوست دارم، دورانی که دیگر شاید کمتر خبری از آن ها باشد.. دورانی که دارد کم کم، روز به روز، هفته به هفته، ماه به ماه و سال به سال به فراموشی سپرده می شوند و جای خود را به شبکه های اجتماعی داده اند.
🔹خبرنگار همان خبرنگار است، کاغذ و قلم دیروز امروز تبدیل به کیبورد کامپیوتر یا لب تاب یا گوشی های همراه شده است، دوربین های نگاتیوی جای خود را به دوربین های دیجیتال و دوربین های گوشی تلفن همراه داده اند.. خبرنگار همان خبرنگار است با گسترده شدن امکاناتش اما او همچنان خبرنگار است.
🔹دوست داشتن آن دوران هر چند ما را در همان دوران باقی گذاشته است و یادآوری خاطرات آن زمان ما را بیشتر از پیش به آن دوران دلبسته نگه می دارد، اما نسل امروز، دوره تازه و نوی امروز همچنان خبرنگار را می طلبد، همچنان خبر رسانی و تولید خبر را نیاز دارد و در دوره تازه امروز همچان روز خبرنگار یک روز ویژه است و نمی توان آن را نادیده گرفت و فراموشش کرد.
🔹خبرنگار دیروز و مو سفید کرده امروز، خبرنگار جوان و تازه کار امروز تنها و تنها با عشق به کاغذ و قلم، با صداقت برای خبررسانی و تولید خبر می تواند عاشق کارش باشد و عاشق بماند و خستگی این کار را با عشق از ته خود برهاند.
🔹17 مرداد تبریک دارد، اما به احترام روز عاشوراء این روز را با یک روز تاخیر به تمامی بزرگواران، استادان و دوستان خودم در نشریات استقلالی و شبکه های اجتماعی تبریک عرض می کنم و امیدوارم همچنان با کلید واژه عشق به خبرنگاری این رسالت ویژه را ادامه دهند.