شایعاتی که از پس از پایان فصل در دور و اطراف باشگاه استقلال در حال پخش شدن و شنیدن است خواه ناخواه هواداران این تیم را آشفته و نگران کرده است.
از تعویق انتخاب و تعیین اعضای هیات مدیره توسط هلدینگ خلیج فارس تا شایعاتی پیرامون ماندن یا نماندن جواد نکونام که با تیمش دو فصل دیگر قرارداد دارد و شایعات از دست دادن بازیکنان دیگر.
استقلالی ها چندین سال است که پیش فصل های سخت و پر فشار و غم انگیزی را پشت سرگذاشته اند، پیش فصل هایی که یا در انتخاب و معرفی مدیرعامل گذشت یا تعیین هیات مدیره یا انتخاب سرمربی و برخی اتفاقات دیگر.
هواداران استقلال با اینکه با این اتفاقات و داستان ها هرگز بیگانه نیستند و هر فصل برایشان تداعی یک داستان تکراری و تلخ دیگری است اما باز امیدوار هستند که شاید این فصل پایان تمام آن فصل های ناکامی باشد، شاید این فصل دیگر فصل بهتری باشد، شاید این فصل ... .
این فصل به صورت رسمی اولین فصل خصوصی شدن باشگاه استقلال و سپرده شدن این باشگاه به هلدینگ پتروشیمی خلیج فارس است، همزمان با این واگذاری قرار است در آینده ای نزدیک اعضای هیات مدیره و سپس مدیرعامل مورد نظر هلدینگ معرفی و کار مهم و سخت خود را آغاز کنند.
کاری که در طول حداقل یک دهه گذشته با فراز و نشیب ها و حل نشدن مشکلات بلکه اضافه شدن مشکلی بیشتر بر مشکلات گذشته همراه بوده است و حال با ورود هلدینگ خلیج فارس به باشگاه استقلال هواداران این باشگاه بسیار امیدوار هستند که این واگذاری برایشان سرمنشأ خیر و پایان یک دهه ناکامی باشد.
هر چند هنوز برخی از هواداران استقلال به این واگذاری امید چندانی ندارد و بخصوص شایعات ایجاد شده در چند روز گذشته باعث شده که نگرانی آنها همچنان پابرجا بماند اما از سویی دیگر باشگاه استقلال تصمیم دارد در یک مسیر تازه ای قدم بگذارد که شاید تکرار تمام راه ها و روش های گذشته باشد و شاید هم راهی درخشان و موفقیت آمیز پیش رو باشد.
در هر حال باید منتظر ماند و دید در اولین فصل حضور هلدینگ در رأس کار باشگاه استقلال چه اتفاقات تازه و خوشایندی برای این باشگاه و هواداران میلیونی آن رخ می دهد که بتواند نگرانی بیش از یک دهه ای و طولانی مدت هواداران این باشگاه را مرتفع کند و پایان ببخشد.

23 خرداد 1403

وقتی می گویند به شایعات توجه نکنید و خود آنچنان سکوت می کنند و حال و روز هوادار استقلال را هرگز درک نمی کنند می شود توجه به شایعات، می شود دل سپردن به خبرهایی که واقعی نیستند اما شاید تبدیل به واقعیت شوند.
حال و اوضاع چند فصل گذشته آبی پوشان پایتخت و هوادارانشان اینگونه است، سکوت طولانی مدت و همچنین تعلل و گذران وقت مدیران و مسئولان، رفت و آمدها و تغییرات بسیار در مدیریت و هیات مدیره و... همه و همه باعث ایجاد چنین اوضاع آشفته ای برای باشگاه و تیم استقلال شده است.
فصل به پایان رسیده و عقل سلیم ایجاب می کند که تیم پس از یک استراحت چند روزه خود را برای فصل بعد آماده کند، آماده سازی برای حضور فعال در نقل و انتقالات، سپس دوره بدنسازی و اردوی تمرینی تا یک تیم آماده روانه مسابقات شود. حضور در سه دوره از لیگ برتر و جام حذفی و لیگ نخبگان آسیا. اما اوضاع باشگاه استقلال مثل هر فصل متفاوت از هر باشگاه دیگری است.
واقعا چند بار نوشتیم، هر سال نوشتیم، خودمان هم خسته شدیم، خسته از همه چیز، از اینکه نمی توانیم یک پیش فصل خوب داشته باشیم، از اینکه نمی توانیم با خیالی آسوده و با آرامش به استقبال فصل جدید برویم، خسته ایم از اینکه باید ورد زبان سرمربی تیم مان پس از هر بازی حتی در صورت برد فریاد مشکلات باشد، درگیری و جر و بحث سرمربی و مدیرعامل هم اگر در یک فصل تکرار نشود انگار یک چیز این فصل برایمان کم است.
چقدر برای تشکیل و تعیین هیات مدیره باید وقت بگذرد، به معنای درست تر زمان تلف شود، انگاری تفاوتی هم بین وزارت ورزش و هلدینگ خلیج فارس وجود ندارد، این زمان باید بگذرد و مکانش هم باید همین الان باشد؟!!!! چقدر برای تعیین مدیرعامل باید وقت بگذرد باز هم بخوانید به معنای درست تر زمان تلف شود؟!!! حال آیا مدیرعاملی که انتخاب شده کاربلد و دلسوز است؟ می داند در چه موقعیتی قرار گرفته؟ بیشتر دنبال مصاحبه کردن و دیده شدن و شناخته شدن است یا اینکه به واقع می خواهد کار کند و برای استقلال یک مهره مفید و تاثیرگذار باشد؟
زمان همین طور در حال سپری شدن است و انگار هیچ کسی گناه این استقلال را نمی بیند... انگار هیچ کسی دلش برای استقلال نمی سوزد... هیچ کس دلش برای هوادار نمی سوزد... هیچ کس کاری به کار استقلال ندارد یک تیم رها شده که افراد تنها برای شناخته شدن در آن حضور پیدا می کنند و چند صباحی برای خود خوش می گذرانند و پس از مدتی با درست کردن یک داستان تازه از این باشگاه می روند و برایش حاشیه درست می کنند.
نه واقعا از نوشتن داستان های تکراری هر فصل مان خودمان هم به سطوح آمده ایم، دیگر نمی خواهیم بنویسیم... هر چه بود نوشتنی ها بود نوشته شد و تنها خودمان را با نوشتن این نوشته ها آرام کردیم هیچ سود دیگری نداشت، حال نوشتن این داستان های تکراری دیگر آرام مان هم نمی کند.

22 خرداد 1403

می خواستیم بنویسیم که چه فکر می کردیم و چه شد؟! اما با کمی درنگ هنوز مانده ایم که چه خواهد شد! آنچه در مورد آن فکر می کردیم هنوز محقق نشده است شاید هم تا بعدها هم محقق نشود، شاید هم تنها نیاز به همین دو هفته آینده دارد و آنگاه قرار است اتفاقات خوب برای باشگاه و تیم محبوبمان رخ بدهد.
ما می خواهیم امیدوار باشیم، امیدوار هم فکر کنیم چون چاره دیگری نداریم، وقت برای ناامیدی بسیار داریم، از چند هفته مانده به شروع فصل، حتی در اوایل و اواسط و انتهای فصل، اما حالا می توانیم امیدوار باشیم تا دو هفته آینده اتفاقات خوب رقم بخورد.
تشکیل هیات مدیره جدید متشکل از اعضای پتروشیمی خلیخ فارس و سپس انتخاب مدیرعامل آن هم با تصمیم مالک جدید باشگاه.
ما هنوز عملکرد جدی هلدینگ خلیج فارس را ندیده ایم، شاید در اولین فصل جدی مالکیت بخش خصوصی بتواند تا حدودی آن انتظارات اولیه که ما از بخش خصوصی را داشتیم برآورده کند.
هوادار اعتراض می کند، هوادار گله می کند، هوادار فریاد می زند، هوادار اشک می ریزد چون غمخوار تیمش است، فصل های ناکامی بسیاری را سپری کرده است، فصل هایی که تا انتهای آن برای استقلال خوب تمام نشده است.
به این هوادار باید احترام گذاشت، به این هوادار باید توجه کرد، این هوادار انتظار و توقع قهرمانی تیمش را دارد که متاسفانه در یک دهه گذشته تنها یکبار طعم شیرین آن را چشیده است و بقیه فصل ها تنها سهمش ناکامی و غم و غصه و افسوس و حسرت بوده است.

22 خرداد 1403

استقلالی ها با سپرده شدن به هلدینگ پتروشیمی خلیج فارس بسیار امیدوار بودند که پس از فصل ها مشکلات و درگیری و ناکامی بتوانند اولین فصل های آرامش خود را بدون درگیری، بدون مشکلات بزرگ، بدون بدهی های سرسام آور و شکایت و شکایت کشی ها و... آغاز کنند، یعنی درست فصل 04-1403.
فصل قبل که از ده روز پیش به پایان رسید آبی پوشان هر چند با از دست دادن قهرمانی در هفته پایانی و لحظه آخر حسرت و افسوس بسیاری را متحمل شدند، اما پس از گذشت یک هفته امیدوار بودند با تشکیل جلسه مالک جدید باشگاه تکلیف هیات مدیره و سپس میز مدیریت و از آن سو کادرفنی و آغاز نقل و انتقالات مشخص شود و اولین فصلی باشد که درست یک هفته پس از پایان فصل قبلی برای فصل جدید استارت زده باشند اما... .
اما وقتی در جلسه حرف خاصی زده نشد و تصمیم جدی در مورد هیچ موضوعی اتخاذ نشد و همه چیز به دو هفته آینده موکول شد، یک نگرانی هر چند کوچک دوباره ته دل هواداران استقلال شروع به جوشیدن کرد، نگرانی تکرار دوباره فرصت های از دست رفته، نگرانی تکرار دوباره عبرت نگرفتن های قبلی، نگرانی هایی که همه آنها درست و منطقی بودند و در کوران مسابقات خود را به وضوح نشان دادند.
هر چند همه چیز به دو هفته آینده موکول شد، اما هواداران استقلال امیدوار هستند که سمیعی در پست سرپرست مدیرعامل بتواند تصمیمات لازم را اتخاذ کند و هر آنچه به سود باشگاه و تیم استقلال است انجام دهد، جواد نکونام هم برای جذب بازیکنانی که مدنظر دارد با سرپرست باشگاه در میان بگذارد و حداقل در این دو هفته اوضاع آنقدر در بلاتکلیفی به سر برده نشود، بالاخره دو هفته بعد تکلیف هیات مدیره و سپس مدیرعامل مشخص خواهد شد و صد البته قرار نیست اتفاقاتی که در این دو هفته انجام شده باشند به حالت تعلیق و یا وتو در آیند.
استقلال تصمیم دارد اولین تجربه خود را با مالکان جدید خود در فصل پیش رو انجام دهد، فصلی که می تواند اولین فصل آرامش تیمی باشد که بیش از یک دهه است از مشکلات عدیده ای رنج برده است و همین رنج ها باعث شده اند که هیچگاه رنگ جام و قهرمانی در لیگ را ندیده باشند و این برای باشگاه بزرگی چون استقلال با داشتن هواداران بیشمار دور از انتظار و توقع است.

21 خرداد 1403

بیش از یک هفته از اتمام لیگ گذشته است و از همان روز تاریخ 20 خرداد را برای جلسه مالک باشگاه برای تعیین تکلیف باشگاه و اعضای آن اعلام شده بود، 20 خرداد هم از راه رسید و جلسه هم برگزار شد اما در آن همه چیز عنوان شد الا تعیین تکلیف باشگاه از اعلام هیات مدیره و سپس معرفی مدیرعامل و سپس برنامه ریزی برای حضور جدی و محکم در نقل و انتقالات.
جلسه با حضور اعضای چند شرکت پتروشیمی که همگی از سهام داران باشگاه استقلال بودند برگزار شد و برای اعلام نفرات هیات مدیره به دو هفته دیگر سپرده شد، یعنی چهارم تیرماه، حال در این دو هفته آیا تکلیف باشگاه چه خواهد شد؟ آیا فرشید سمیعی به عنوان سرپرست باشگاه می تواند با بازیکنان مدنظر سرمربی وارد مذاکره شود؟ آیا می تواند با آنها قرارداد داخلی امضاء کند؟ آیا جواد نکونام می تواند امیدوار باشد که با دستیارانی که خود تعیین خواهد کرد یا بازیکنانی که با آنها صحبت می کند در باشگاه استقلال با آنها موافقت می شود؟
هواداران استقلال بسیار امیدوار بودند که دیروز 20 خرداد یک تعیین تکلیف نهایی در مورد باشگاه انجام بگیرد، هیات مدیره انتخاب شود و سپس مدیرعامل پس از چند روز تعیین شود و از آخر همین هفته برای بستن یک تیم قوی دست بکار شد، اما وقتی جلسه ای برگزار شد که نتیجه مشخص و مثبتی برای حال حاضر نداشت و همه چیز به دو هفته آینده موکول شد و مشخص نیست که دو هفته دیگر چه اعضایی برای هیات مدیره توسط هر پتروشیمی معرفی خواهند شد و با حضورشان آیا موافقت انجام خواهد گرفت و سپس چه زمانی را هم باید برای انتخاب مدیرعامل سپری کرد همه و همه از زمان هایی هستند که می توانند برای باشگاه و تیم استقلال به معنای وقت تلف شده ای بماند که می توان به بهترین نحو از آنها استفاده کرد.
هواداران استقلال هنوز فصل های گذشته را از یاد نبرده اند که چه پیش فصل های بد و تلخی را سپری کرده اند، پیش فصل هایی که یا برای انتخاب سرمربی چندین و چند هفته تلف شد، یا برای انتخاب مدیرعامل و همه و همه باعث شد که گوی رقابت برای بستن یک تیم قدرتمند با نیروهای مدنظر سرمربی از دست برود و یک تیم معمولی با کمترین رفت و آمد بسته شود که نتیجه همه آنها در اواسط فصل مشخص شد.
شاید اینجا درست نباشد که برای مالک باشگاه بخواهیم تعیین تکلیف کنیم که هرگز صحبت مان و قصدمان این نبوده و نیست، اما از زبان هواداران استقلال که فصل های متوالی از داشتن مدیرعامل و هیات مدیره و یک تیم یک دست و دلسوز و قدرتمند محروم بوده اند انتظار داشتیم که این زمان هایی که به واقع در حال حاضر (پیش فصل) طلا هستند بیشتر ارزش داده شوند و این یکی دو هفته هایی که باید سپری شوند زودتر تعیین تکلیف انجام بگیرد که به واقع برای تیمی که قرار است فصل آینده علاوه بر لیگ و جام حذفی در لیگ نخبگان آسیا هم حضور پیدا کند بتواند یک تیم قدرتمند و شایسته و در خور شأن داشته باشد تا تمام گرفتاری ها و مشکلات این چند فصل گذشته برایشان تکرار مکررات ناکامی های بعدی نشود.
هواداران استقلال امیدوار بودند با سپرده شدن باشگاه محبوبشان به بخش خصوصی و هلدینگ پتروشیمی خلیج فارس مشکلات فصل های گذشته دیگر برایشان تکرار نشود و بتوانند یک فصل با آرامش و خیالی راحت موفقیت تیم محبوبشان را شاهد باشند و دیگر خبری از درگیری و اختلاف و تجمع و اعتراض و گلایه های همیشگی نباشد.

21 خرداد 1403

🔗 هواداران استقلال منتظر هستند تا در اولین فصل مالکیت هلدینگ خلیج فارس بر باشگاه و تیمشان شاهد اولین فصل آرامش با کمترین تنش و بیشترین سود باشند آیا این انتظار و توقع به سرانجام درست می رسد یا خیر؟

21 خرداد 1403

زمان مهمترین موضوعی است که حداقل برای استقلالیها چند فصلی است جز ضرر و زیان هیچ بار مثبت دیگری نداشته است.
بله تلف شدن زمان را عرض می کنیم، چه پیش فصل هایی که همگی به دلیل نداشتن مدیرعامل، نداشتن هیات مدیره، نداشتن سرمربی همین طور توسط وزارت ورزش تلف می شد و انگار نه انگار.
قبل از پایان فصل یعنی ۹ روز پیش قرار بود جلسه مالک جدید باشگاه ۲۰ خرداد تشکیل شود تا برخی موضوعات پرداخته شود اما جلسه تشکیل شد و هیچ اتفاق تازه ای رخ نداد، تعیین تکلیف برای هیات مدیره جدید به دو هفته دیگر موکول شد.
پس حالا حوزه کاری سرپرست باشگاه چه می شود؟ با سرمربی مذاکره کند؟ سرمربی لیست خود را به سرپرست باشگاه بدهد؟ استارت نقل و انتقالات زده شود؟
هیچ چیز مشخص نیست؟ ۹ روز از پایان فصل می گذرد و دو هفته دیگر هم برای تعیین تکلیف هیات مدیره و سپس معرفی مدیرعامل که آن هم شاید نیاز به یک زمان دیگری دارد همه و همه یعنی وقت و زمانی که برای باشگاه و تیم استقلال در حال تلف شدن است.
هواداران آبی حداقل برای فصل آینده امیدوار بودند که توسط هلدینگ خلیج فارس یک تیم کامل، قدرتمند و بی حاشیه ای داشته باشند.. منتظر بودند تا اوضاع باشگاه ثابت شود تا دیگر اوضاع ناآرام و بلاتکلیفی های فصل های گذشته را دیگر شاهد نباشند و حال مشخص نیست که آیا هنوز می توانند امیدوار باشند.

20 خرداد 1403

🔗 استقلال برای قهرمانی علاوه بر لیاقت و شایستگی نیاز به بخت و اقبال و شانس هم داشت که به آن نرسید والا تیمی که 16 هفته متوالی صدرنشین جدول بوده باشد و تنها یک باخت داشته باشد و 67 امتیاز به دست آورده باشد، چگونه می تواند قهرمانی را از دست بدهد آنگاه تیمی که تنها 3 هفته صدرنشین بوده به جام قهرمانی برسد؟ نه استقلال برای قهرمانی سزاوارتر از هر تیم دیگری بود اما حق به حقدار نرسید.

19 خرداد 1403

از دست دادن صدر در سه هفته پایانی و عقب افتادن از کورس قهرمانی تا هفته پایانی و دل سپردن به اما و اگرها و معجزه هایی که تحقق یافتنی بودند اما انجام نشدند از ایراداتی بود که به جواد نکونام و تفکراتش وارد شد اما آیا این دلیلی می شود که پس از یک فصل حضور ایشان را برای فصل آینده مناسب نیمکت آبی پوشان ندانیم؟!
تغییرات پی در پی روی نیمکت علاوه بر تغییرات فراوان در رأس مدیریتی باشگاه یکی از مهمترین عوامل ناکامی های متعدد تیم استقلال در چندین فصل گذشته بوده است.
تغییر کادرفنی در هر فصل، ورود و خروج های فراوان و کم فایده و بی تأثیر در فصل نقل و انتقالات، از دست دادن مهره های کلیدی از جمله موارد تکرار ناکامی های متعدد بوده است.
از این رو شاید انتقاد به کادرفنی و پیشنهاد برای تغییر نیمکت آبی پوشان و سپردن آن به شخص دیگری برای فصل آینده راه حل مناسب و درستی برای باشگاه و تیم استقلال نباشد، وقتی نیمکت یک تیم در یک فصل خوب نتیجه گرفته باشد عقل سلیم می گوید که برای یک فصل دیگر هم این فرصت و اجازه داده بشود تا راه نیمه کاره این تیم به مقصد برسد.
هلدینگ خلیج فارس به عنوان مالک باشگاه استقلال می تواند بهترین کار را انجام دهد و با انتخاب یک مدیر کاربلد و دلسوز و تعامل مدیریت با کادرفنی با حفظ جواد نکونام و تقویت کادرفنی البته با اجازه سرمربی و همچنین شرکت در نقل و انتقالات و حضور قوی در آن و جذب بازیکنان مورد نیاز تمام ایرادات و کمی ها و کاستی های فصل گذشته که جواد نکونام از آنها تا پایان فصل می نالید و از مدیریت باشگاه گلایه داشت و تا آخر فصل هم این گلایه ها تمامی نداشتند فصل آینده یک فصل آرام بخش برای مدیریت و کادرفنی و سپس هواداران این باشگاه باشد.

19 خرداد 1403

چقدر از این جور افشاگری ها دیده و شنیده ایم، چندبار و چه تعداد همه و همه... از دوران افشارزاده، از دوران افتخاری و فتحی و مددی، از دوران سعادتمند و فتح الله زاده و کریمی و حالا هم...
و هیچ کدام از اینها تمامی ندارند، وقتی اصل داستان نامهربانی و خرابکاری با استقلال باشد و هر فصل تنها نفرات تغییر می کنند اما خط مشی و هدف همان تخریب و ضربه زدن است خوب هم به نتیجه رسیده است.
فقط ما منتظریم در هفته ها و ماههای آینده خط مشی مالک جدید باشگاه یعنی هلدینگ خلیج فارس را ببینیم و منتظر بمانیم که این خط مشی غلط و زننده را شاهد باشیم یا نه قرار است به واقع یک تغییر اساسی و با حساب و کتاب شاهد باشیم؟!

19 خرداد 1403

انگار همیشه نوبتی هم که باشد نوبت بیان و افشاگری های مدیران و مسولان سابق باشگاه است، درست پس از یک ناکامی، درست پس از پایان یک فصل.
هوادار به واقع خسته شده است، خسته از اینکه تیمش توسط مدیران و مسولانی در حال اداره شدن است که هیچ بویی از تعصب، عشق، وفاداری و مسولیت پذیری نبرده اند، توسط افرادی مدیریت می شود که تنها و تتها برای کسب نام و اعتبار و دیده شدن و تبرئه کردن خود از تمام ایرادات و مشکلات حل نشدنی و بزرگ شده می دانند و اینجا تنها این هوادار است که دلسوخته می شود، تنها این هوادار است که بی محلی می بیند، فقط این هوادار است که در طول یک فصل آنقدر پیر می شود و شکسته که رنگ آرامش برایش تبدیل به آرزو می شود.
این فصل هم که در ظاهر باشگاه از زیر سلطه وزارت ورزش خارج شده و به هلدینگ خلیج فارس سپرده شده است باید دید که دیگر خبری از این سوء مدیریت ها و سپس افشاگری های بد و تلخ دیده می شود یا خیر؟!
هوادار متعصب و خسته هم هر فصل به امید یک فصل روشن و پربار به انتظار می بشیند و سپس به استقبال می رود اما اتفاق دیگری می افتد.
ای کاش دیگر برای فصل بعد از این اتفاقات تلخ نیفتد... .

19 خرداد 1403

کمتر کسی را پیدا می کنید که گلزنی را دوست نداشته باشد، بازی پرگل، برد پرگل و داشتن مهاجمین گلزن آرزوی هر تیم و هوادارانش است، برای قهرمانی هم نیاز به گلزنی وجود دارد، اما از همه اینها مهمتر قهرمانی است، برای قهرمانی هم علاوه بر گلزنی که یکی از شاخصه های مهم آن است، حفظ گل است، یعنی داشتن خط دفاع منسجم و مستحکم. درست مثل استقلال فصلی که گذشت.
استقلال فصل گذشته هر چند در گلزنی کمی سختگیر بود و اکثر بردهایش با کمترین اختلاف و تنها با یک گل به پایان می رسیدند و پرگل ترین بردش به نتیجه سه بر دو برمی گشت و به جز دو بار دیگر تکرار نشدند، اما از آن سو داشتن بهترین خط دفاع لیگ که تنها 15 گل دریافت کرد و با همین شیوه و تفکر 16 هفته پیاپی به صدرنشینی اش ادامه داد یکی از شاخصه های مهم استقلال جواد نکونام بود.
هر چند برخی ها به تفکر دفاعی جواد نکونام ایراد وارد می کنند و یکی از عوامل از دست دادن قهرمانی را همین احتیاط ها و ترس از گل خوردن می دانند اما شاید اینچنین ایراد گرفتن از تیمی که یک نیم فصل صدرنشین بود و بهترین خط دفاع لیگ را بنام خود ثبت کرد و تنها با یک بدشانسی در هفته بیست و ششم از کورس قهرمانی عقب ماند کمی بی انصافی باشد.
این مطلب را هم نباید فراموش کنیم که در تیم جواد نکونام مهره گلزن در خط حمله وجود ندارد، به جز مهرداد محمدی که شاید پست او مهاجم نوک هم نبود و وظیفه گلزنی بیشتر به او سپرده شده بود و گوستاو بلانکو که از نیم فصل دوم به تیم اضافه شد و در برخی از بازی ها توانست فرشته نجات تیمش باشد تعداد گلزن های استقلال آنقدر زیاد بودند که وظیفه گلزنی تنها به دوش یک یا دو بازیکن نوک نبود.
وقتی جواد نکونام از داشتن یکی دو مهاجم نوک باهوش و فرصت طلب و گلزن به تمام معنا محروم بود درست برعکس دو فصل گذشته که محبی و قایدی این وظیفه را عهده دار بودند و چند فصل قبل تر مامه تیام و قایدی و قبل تر از آن مامه تیام و... وظیفه گلزنی را برعهده داشتند و خوب هم گل می زدند، چطور انتظار می رفت که تیمش در این فصل بتواند در بیشتر بازیها جشنواره گل بپا کند یا بتواند سربزنگاه و در دقایقی که بازی گره خورده کار را برای تیمش در بیاورد؟
نه از نظر نداشتن مهره حداقل در خط حمله نمی توان به تیم جواد نکونام ایراد گرفت، و تفکر ایشان را در مورد بازی دفاعی، ابتدا حفظ دروازه و سپس انجام گلزنی و حفظ نتیجه بازی حتی با تک گل های متوالی همه و همه انتقاد کرد.
وقتی تیمش تا سه هفته پایانی و حتی بعد از آن خوب نتیجه گرفته و تنها بخاطر یک لغزش صدر را تنها برای سه هفته از دست داد به باد انتقاد گرفت.
شاید تفکر جواد نکونام برای فصل آینده در صورت حمایت مالک باشگاه برای بستن تیمی که به مراتب قدرتمندتر و با انگیزه تر از فصل گذشته باشد، بتوان نیروهای هجومی که مدنظر سرمربی استقلال است جذب کرد آنگاه در صورت تکرار تفکر دفاعی با داشتن مهره های هجومی گلزن انتقاد به ایشان وارد خواهد شد.

18 خرداد 1403

نمی توان کاری به مسائل و اتفاقات و درگیری و تهمت پراکنی های دو مدیرعامل استقلال و پرسپولیس و تشدید این امر با ایجاد جنگ روانی میثاقی به عنوان مجری برنامه با سمیعی مدیرعامل استقلال نداشت.
هر چند اهالی فوتبال و هواداران این دو باشگاه با این جر و بحث ها، این درگیری های لفظی که اکثرا به توهین های شبه ادبی هم کشیده می شوند بیگانه و غریبه نیستند، و به قولی بیشتر از اینکه دو مدیر را در یک برنامه ببینیم انگاری شاهد حضور دو هوادار به شدت تیفوسی و متعصب بودیم که برای اثبات حقانیت خود طرف مقابل خود را زیر سوال می بردند.
به هرحال برای برنامه فوتبال برتر و بویژه حضور دو مدیرعامل دو باشگاه پرطرفدار آن هم درست دو روز پس از اتمام فصل و آن شور و هیجان هفته پایانی و قهرمانی یکی از این دو تیم پر واضح بود که چندان آرام و بدون حاشیه و حتی محترمانه بصورت کامل نباشد.
اما تیم استقلال قبل تر از اینها در درون خود ضربه خورد، از آنجایی که مدیریت و سرمربی مقابل یکدیگر ایستادند و به فکر هر چیزی و موضوعی بودند الا نتیجه گرفتن این تیم، استقلال از مشکلات و حاشیه ها و ایراداتی که در طول فصل در درون خود ایجاد کرد که نمونه هایش در برنامه فوتبال برتر به آن عنوان شد و سمیعی زیر بار برخی از آنها نرفت ضربه خورد.
شاید صدرنشینی های مداوم استقلال مشکلات این تیم را پشت خود پنهان کرده بود اما بالاخره سربزنگاه وقتی همه چیز از دست رفت نمایان شد.
شاید قهرمانی پرسپولیس آن هم در درون زمین با برخی اشکالات داوری همراه بود اما استقلال قبل تر از هفته پایانی قهرمانی اش را پرخطر دید و اگر هم به قهرمانی می رسید شاید تمام این مشکلات اینطور پدیدار نمی شدند.
اتحاد درون باشگاه و درون تیم و ایجاد آرامش و اطمینان از مهمترین دلایل پیروزی و رسیدن به قهرمانی است، وقتی تیم استقلال این فصل به جز چند هفته پایانی هرگز تجربه اش را نداشت.

15 خرداد 1403

نمی توان کاری به مسائل و اتفاقات و درگیری و تهمت پراکنی های دو مدیرعامل استقلال و پرسپولیس و تشدید این امر با ایجاد جنگ روانی میثاقی مجری برنامه با سمیعی مدیرعامل استقلال نداشت.
برنامه ای که بارها و بارها استقلالی ها در فضای مجازی آن را محکوم و تحریم کرده بودند اینبار هم شاهد ایجاد درگیری های لفظی شبه ادبی بود که پر واضح بود که اتفاق می افتاد و این چنین هم شد.
شاید در وهله اول از گفته های یکطرفه سمیعی و دفاع ایشان از باشگاه و تیم استقلال و حمله به قهرمانی قرمزها هواداران آبی را به وجد آورده بود اما پس از اینکه درویش و تیم داوری در پاسخ سمیعی به دفاع از خود پرداختند آن نیش خندهای سمیعی و چشم های متعجب ایشان حرفی برای گفتن باقی نمی گذاشت.
وقتی سمیعی حتی در جر و بحث های مستقیم ایشان با میثاقی در بسیاری از اوقات کم می آورد و پاسخ نه قانع کننده بلکه دندان شکنی هم نداشت نشان داد که سمیعی به نمایندگی از استقلالیها در برنامه ای که هیچ رنگ و بویی از استقلال نداشت برنده نشد.

15 خرداد 1403

تیم استقلال این فصل متفاوت تر از فصل گذشته تیمی بود که ابتدا به فکر گل نخوردن بود و سپس گل زدن و به قول معروف قاعده بازی قهرمانی را بلد بود وقتی که برای قهرمانی ابتدا باید دروازه را بسته نگه داری و سپس در مرحله بعدی گلزنی کنی که تیم جواد نکونام این فصل تا هفته بیست و هشتم توانست خوب از عهده این تعریف برآید اما به قول سرمربی آبی پوشان زورش به همه چیز و همه جا نرسید.
در اینکه چه اتفاقاتی برای جواد نکونام و تیمش افتاد تا قافیه را در هفته بیست و هشتم از دست بدهد بسیار نوشته ایم و شما هم بسیار خوانده ایم و نمی خواهیم اینجا تکرار مکررات کنیم که از حوصله خارج خواهد شد، اما اینکه استقلال جواد نکونام آیا در هفته بیست و هشتم و با تساوی برابر نساجی صدر را از دست داد یا قبل تر از آن این سؤال مطرح است که آبی پوشان می توانستند حتی زودتر از هفته بیست و هشتم فاصله خود را در صدر از دیگر رقبا بیشتر کنند اما نشد.
تفاوت استقلال جواد نکونام با پرسپولیس گل محمدی و سپس اوسمار در حمایت و پشتیبانی مدیریت باشگاه بود، هر چقدر نکونام در اواسط فصل درگیری ها و جر و بحث های فراوانی با علی خطیر داشت و عدم حمایت تیمی مدیریت از جذب بازیکن و تقویت تیم در نیم فصل درست همان کاری که درویش برای سرمربی تیمش در نیم فصل انجام داد و باعث تقویت تیمش شد طوری که حتی رفتن گل محمدی هم در اواسط فصل خللی در عملکرد تیمی قرمزپوشان ایجاد نکرد.
استقلال جواد نکونام شاید در عمل بیش از ۱۶ هفته در صدر جدول حضور داشت اما بارها و بارها می شد متوقع شد که در هفته های پایانی به همان دلیلی که در چند سطر بالا گفته شد از کورس جا می ماند و همین طور هم شد.
جاماندن و عقب افتادن در کورس و سبقت گرفتن پرسپولیس از استقلال همان حسرتی را در دل هواداران استقلال تازه کرد که فصل های متوالی از همان نقطه ضربه های مهلک آن را خوردند و ناکامی های هفته های پایانی را منجر شد.
ختم کلام علاوه بر اینکه جواد نکونام در راس مدیریت باشگاه برای خودش حامی نداشت حتی از بخت و اقبال و شانس هم در دقیقه ۹۰ بازی پایانی هم سهمی نبرد تا اولین فصل حضورش با نایب قهرمانی برای استقلال به پایان برسد.

14 خرداد 1403