دیگر هر چه بنویسیم و فراید بزنیم فایده ای ندارد، آقایان کاری که باید بکنند یعنی کاری که دوست دارند بکنند انجام می دهند و نه من هوادار و نه مای هوادار دیگر فریادمان راه به جایی نمی برد.
وقتی اسم های مختلفی از جمله پتف و ساپینتو و...و... به میان می آید افسوس می خوریم، وقتی هیچ کدام از اسم ها در حد و اندازه نیمکت استقلال نیستند، وقتی هیچ کدام در سطح جواد نکونام نیستند پس چرا می خواهیم کادرفنی را تغییر بدهیم؟
وقتی خوب می دانیم که مشکل آقایان با نیمکت استقلال فراتر از مشکل فنی است یعنی اصلا مشکل فنی نیست و به دلایل دیگر تمایلی به ادامه همکاری با جواد نکونام ندارند به دنبال اسم های مختلفی برای جانشینی او می گردند.
دیگر خسته شده ایم، وقتی فکر می کردیم با خصوصی شدن و سپرده شدن باشگاه به هلدینگ خلیج فارس دیگر غم و غصه هایمان کمتر می شوند و می توانیم حداقل برای یک فصل و مدتی نفسی به آرامی بکشیم و آسوده خاطر شویم اما انگار فکرمان بسیار اشتباه بود.
هنوز شش ماه از خصوصی سازی نگذشته و این همه مشکل، از تغییر مدیرعامل فصل گذشته گرفته تا تلف شدن وقت بسیار برای انتخاب مدیرعامل جدید، حال هم در هفته سوم تمایل به تغییر سرمربی دارند و وقتی که تلف می شود برای جانشینی سرمربی که معلوم نیست چه کسی است و به واقع در حد و اندازه های نیمکت بزرگ استقلال است یا خیر؟!
تنها در یک جمله می توانیم صراحتا بگوییم که هواداران فکر می کردند از برزخ وزارت ورزش درآمده و به بهشت رهسپار شده اند اما فکر نمی کردند که از چاله به چاهی عمیق افتاده اند که توانایی بیرون آمدن از آن را ندارند.
وقتی مشکل استقلال حداقل روی نیمکت مشکل فنی نیست و به دلایل غیرفنی تصمیم دارند که جواد نکونام را تغییر بدهند پر واضح است که سرنوشت آبی پوشان در این فصل هرگز برای این آقایان مسئول مهم نیست.

18 شهریور 1403

📝 هوادار استقلال مانده است که کدام خبر را باور کند؟ کدام خبر واقعیت دارد و کدام خبر شایعه است؟ آنقدر خبرهای ضد و نقیض در این یکی دو هفته گذشته منتشر شده است که هوادار استقلال را بیشتر مضطرب و نگران و آشفته کرده است.
اینکه جواد نکونام می ماند یا می رود؟ اینکه چه کسی جانشین او روی نیمکت می شود؟ اسم های مختلف پشت سر هم قطار شده اند اما خوب می دانیم که هیچ یک در حد و اندازه های نیمکت بزرگ تیم استقلال نیستند،
کسانی که هیچ مقام و افتخاری برای تیم های تحت هدایت خود بدست نیاورده اند چطور می توانند در استقلال موفق شوند و بهتر از جواد نکونام نتیجه بگیرند واقعا معلوم نیست.
و از سویی دیگر اگر قرار بر ماندن جواد نکونام با این اوضاع و احوال باشد نکونام محکوم به نتیجه گرفتن است، نتیجه گرفتن یعنی بازی های بدون باخت و از سویی دیگر حفظ صدرنشینی و رسیدن به قهرمانی و جز این هم از هیچ فرد دیگری روی نیمکت استقلال انتظار کمتر از این نمی رود.
هوادار استقلال هر فصل جز ناکامی به هیچ نتیجه دیگری نمی رسد و دیگر از این اوضاع خسته شده است بخصوص وقتی از آن سو تیم رقیب را می بیند که برعکس تیم محبوبش هر فصل به جام و مقام می رسد پر واضح است که خسته و دلسرد و ناامید می شود.

18 شهریور 1403

چقدر این جمله تکراری است، چقدر با این جمله ما روزگار گذرانده ایم، چقدر این جمله با ما عجین شده است، خودمان هم هر فصل از نوشتن آن عاجز شده ایم، به درد آمده ایم، اما اینبار می خواهیم مقداری تغییرش دهیم، می خواهیم بنویسیم که این هوادار استقلال نیست که بیچاره است، این شما هستید که بیچاره اید که با همین چند صباح حضورتان روی صندلی مدیریت و مالکیت باشگاه استقلال برای خود آه و نفرین و عذاب می خرید و ذخیره می کنید.
این شما هستید که بیچاره و نالان و آشفته اید که برای خود آتشی می خرید که خودتان در آن خواهید سوخت، هوادار آبی هرگز بیچاره نیست، درست است افسوس می خورد، گریه می کند، ناله می زند، فریاد می کشد و با این درد روزگار می گذراند اما هرگز بیچاره نیست، هرگز درمانده نیست و این شما هستید که بر منصب مدیریت و مالکیت باشگاهی نشسته اید که ناکارآمدید و نتوانسته اید رضایت صاحبان اصلی باشگاه را جلب کنید، این شما هستید که باید بعدها به کسان دیگری پاسخگوی ناکارآمدی و بی درایتی و کم کاری خودتان را بدهید و هرگز برای خود ثواب و درود جمع نمی کنید.
آری هوادار استقلال نه حالا و نه هیچ زمان دیگری بیچاره نیست و بیچارگان اصلی کسانی هستند که به اسم خدمت به استقلال، به اسم موفقیت استقلال وارد باشگاه و تیم استقلال شدند اما بدتر از بد عمل کردند و تا آخرین زمانی که توان و قدرت ایستادن و ماندن در باشگاه را دارند ماندند و ایستادند و با آه و نفرین هواداران آبی کنار رفتند.
مطمئن هستیم که روزی روزگاری تیم استقلال باز به روزهای خوش خود سلام خواهد کرد هر چند پس از یک دهه، هر چند پس از چندین و چند سال اما آنچه که در باشگاه و تیم استقلال می ماند تعصب و خدمت و موفقیت هایی است که فراموش نشدنی می شوند.

17 شهریور 1403

خبرها هم ضد و نقیض است و هم ترسناک، هم سکوت است و هم فریاد و این هوادار را بیشتر آزار می دهد، این هوادار را بیشتر مضطرب می کند، هفته سوم و شکست برابر استقلال خوزستان زمان اخراج و برکناری سرمربی تیم است، آن هم کسی که فرزند خود استقلال است و مهمتر از آن کسی است که فصل گذشته رکورددار بیشترین و مداوم ترین صدرنشینی فصل را داشته و اینکه تا هفته آخر هم برای قهرمانی امید داشته اینگونه ظرف سه هفته باید کنار برود.
اینکه چه اتفاقی افتاد و این تصمیم خیلی زود گرفته شد هم از آن باخبریم و هم از سویی دیگر هنوز پریشان و شوک زده هستیم که برکناری و اخراج آیا حاصل نتیجه گیری این سه هفته تیم جواد نکونام است یا حاصل زبان سرخ سرمربی است یا حاصل... هر چیز دیگری.. اما اینطور برکناری هرگز شایسته نه استقلال است و نه جواد نکونام.
این مطلب را دیگر خوب می دانیم، لااقل کسی را در هفته سوم برکنار یا اخراج می کنند که سه هفته ناامید و سه شکست بد و متوالی داشته باشد، با کسی در هفته سوم خداحافظی می کنند که امید نتیجه گیری به او و تیمش را نداشته باشند اما انگار داستان فراتر از همه اینهاست، یعنی هیچ کدام از اینها نیست و داستان اصلا چیز دیگری است.
و حال مانده ایم که جانشین جواد نکونام چه کسی می تواند باشد؟ اصلا چه کسی باید باشد؟ حال درست است که نکونام در یک فصل و سه هفته اخیر نتوانست برای تیمش جام و قهرمانی بدست بیاورد اما نمی توان او و صدرنشینی مداوم فصل گذشته و حتی امید به قهرمانی اش تا هفته پایانی را نادیده گرفت، هر چند برای هوادار استقلال همه این رکوردها جام و قهرمانی نمی شوند و هواداری که فصل های متوالی است که تنها از تیمش ناکامی دیده و عدم قهرمانی تنها با جام دل خوش می شود همین.
اما حال آیا جانشین نکونام کسی است که شایسته و در حد و اندازه های نیمکت استقلال است؟ آیا کسی است که از نظر فنی بالاتر و بهتر از جواد نکونام است؟ آیا کسی است که می توان از او نتایج بهتری از سرمربی قبلی درخواست کرد؟ آیا جانشین جواد نکونام که یک خارجی است در اولین فصل حضورش جام و قهرمانی می آورد؟
این سؤالاتی است که هوادار استقلال در ذهن خود بارها و بارها می پرسد و جوابی برای آن پیدا نمی کند؟ از مسئولان باشگاه و تیمش می پرسد اما باز جوابی نمی شنوند و همین طور می ماند و نمی داند که آیا این برکناری رسمش است یا رسمش نیست؟!

17 شهریور 1403

اینکه بگوییم لطفا و خواهشا اخبار را تنها از منابع موثق و مورد اعتماد باشگاه استقلال دنبال کنید ما هم مانده ایم که هیچ منبع درست و حسابی وجود ندارد، اینکه بگوییم لطفا به این شایعات و این اخبار ریز و درشت و اسامی مطرح شده برای جانشینی جواد نکونام توجه نکنید باز هم نمی توانیم با قاطعیت این حرف را بزنیم، متاسفانه در موقعیتی قرار داریم که نمی دانیم تکلیف چیست؟ وقتی باشگاه استقلال و مسئولان مربوطه داخل باشگاه هیچ تصمیمی برای اعلان رسمی اخبار و اتفاقات باشگاه و تیم استقلال ندارند، اینکه واقعا هیچ رسانه قابل وثوقی برای پرداختن به اتفاقات باشگاه استقلال وجود ندارد ما را بیشتر نگران و ناراحت می کند.
اینکه واقعا قرار است نیمکت استقلال تغییر کند نمی دانیم؟ اینکه قرار است با همین نیمکت و جواد نکونام فصل را ادامه بدهیم باز هم نمی دانیم؟ در بین نمی دانم هایی قرار گرفته ایم که بیشتر نگران مان می کند، بیشتر آزارمان می دهد و این موقعیت را هرگز دوست نداریم، نه حامی تغییر هستیم و آرزوی برکناری کسی را داریم و نه برای بقای کسی دست و پا می شکنیم، برایمان تنها و تنها موفقیت تیم محبوبمان استقلال مطرح است و لاغیر.
اما اینکه موفقیت استقلال در موقعیت کنونی با تغییر روی نیمکت و آمدن فرد جدیدی حال چه خارجی و چه داخلی اتفاق می افتد و به واقع با یک شوک اوضاع حالی تیم استقلال بهتر می شود؟ نمی دانیم. اینکه در موقعیت کنونی حمایت از جواد نکونام جواب می دهد و ما موفقیت استقلال مان را در هفته ها و ماه های آینده شاهد خواهیم بود؟ باز هم نمی دانیم و نمی توانیم با قاطعیت در مورد آن نظر بدهیم و بحث کنیم.

14 شهریور 1403

اینکه واقعا چه اتفاقی قرار است رخ بدهد معلوم نیست، اینکه واقعا قرار است تغییری در روی نیمکت انجام شود معلوم نیست، اینکه واقعا مدیران باشگاه در پی برکناری و جانشینی برای جواد نکونام هستند باز هم معلوم نیست، اصلا هیچ چیز معلوم نیست، اینکه قرار است در این دو هفته تعطیلی تا اولین بازی آسیایی استقلال چه اتفاقی بیفتد هنوز معلوم نیست.
شاید اسم های مختلف خارجی برای نیمکت استقلال را پشت سر هم قطار کرده باشند، شاید هر روز اسم جدیدی رونمایی شود، اما همه اینها تنها در فضای مجازی هستند و واقعیت ندارند، از طرفی نه مدیران باشگاه و نه مالک باشگاه هیچ عکس العملی در برابر هیچ کدام از اتفاقات و اخبار از خود نشان نمی دهند و این بر بلاتکلیفی هواداران بیشتر مضاعف می کند.
انگار بازی کردن با اعصاب هوادار نه تنها کار مدیران یک دهه گذشته استقلال نیست بلکه مدیران هلدینگ هم بر این رویه مهر تایید دیگری زده اند که قرار نیست هوادار استقلال رنگ آرامش را با خصوصی سازی تیم محبوبش ببیند.
اگر به واقع قرار است نیمکت استقلال تغییر کند پس بدون رودرواسی از همین حالا عنوان شود و گزینه های پیشنهادی هم مطرح شوند تا هم هوادار تکلیف خودش را بداند و هم سرمربی برکنار شده و اگر هم قرار نیست اتفاقی بیفتد و با همین نیمکت همچنان به کار خود ادامه می دهید باز هم با قاطعیت از کادرفنی تیم تان حمایت کنید یا اگر تصمیم دارید التیماتوم دهید آن را عنوان کنید تا بیش از این با اعصاب و روان هوادار استقلال بازی نشود.
هر چند درست می گویید و بهتر است هوادار استقلال به این شایعات توجه نکند تا دلهره و اضطراب و پریشانی به خود نگیرد، اما این در صورتی است که یک پیامی، یک اعلامی، یک خبری از سوی باشگاه استقلال بیرون بیاید نه اینکه در سکوت مرموز و دیوانه کننده باشگاه نه حمایت از کادرفنی و نه حرف از برکناری و گزینه های پیشنهادی، پس چطور انتظار دارید هوادار هم با آرامش اخبار را دنبال کند و از تیم محبوبش و کادرفنی حمایت کند؟
به واقع نمی دانیم قرار است طی چند روز آینده چه اتفاقی بیفتد؟ اصلا قرار است اتفاقی بیفتد یا خیر؟! ما نه حامی تغییر هستیم و منتظریم اتفاقی بیفتد و نه از این بی خبری ابراز رضایت می کنیم، اما دوست داریم تیم محبوبمان در آرامش باشد، آرامشی که به موفقیت منجر شود نه هیچ چیز دیگری.

14 شهریور 1403

نکونام فکر نمی کرد اولین شکست پس از یک فصل، اینطور با واکنش تند و سخت و سنگین هواداران آبی مواجه شود.
هر چند نتایج سه هفته ابتدایی این فصل با یک برد و یک تساوی و یک شکست، هرگز نتیجه قابل قبولی برای هواداران استقلال نیست اما عملکرد فنی تیم بیشتر از نتایج باعث ناراحتی و عصبانیت هواداران شده است.
استقلال فصل گذشته در سه هفته آخر جام قهرمانی را از کف داد. آن زمان جواد نکونام بابت از دست دادن قهرمانی از هواداران این تیم عذرخواهی کرد و قول داد تا تیمی شایسته قهرمانی برای فصل آینده که اتفاقا همین فصل هم باشد، بسازد.
جواد نکونام قول داد تا امتیازاتی که به واسطه لغزش در سه هفته پایانی از دست داد و باعث ناراحتی هواداران استقلال شد را جبران کند. استقلال فصل را با حضور فعال در فصل نقل و انتقالات استارت زد و از این بابت جواد نکونام نمی توانست از مدیریت باشگاه شاکی باشد، بازیکنانی که فصل گذشته جذب نشدند را این فصل خریدند.
استقلال پس از برد در لحظات پایانی هفته اول برابر شمس آذر در هفته دوم با خوش شانسی از شکست برابر ملوان گریخت و هفته سوم هم در اهواز که باید برابر همنام خوزستانی جبران مافات کند، اتفاق بدتری افتاد و باخت.
آنجا بود که دیگر کاسه صبر هواداران آبی لبریز شد و از مدیریت و مالک باشگاه درخواست کردند تا فکر عاجلی برای نیمکت تیم محبوبشان و اوضاع فنی تیم استقلال کنند.
حال این فکر عاجل می تواند برکناری سرمربی باشد یا می خواهد اضافه کردن دستیار و نیروی تازه نفس و کارآمد بر روی نیمکت باشد.
جواد نکونام این اوضاع را دیده و احساس خطر کرده است، خطر از دست دادن صندلی سرمربیگری استقلال، جایگاهی که برای رسیدنش تلاش های بسیار کرد.
نکونام وقتی این اوضاع را دید در تمرینات دست به مصاحبه زد و از بابت شکست و اوضاع بد فنی تیمش دوباره عذرخواهی کرد و خود را در جایگاه هواداران قرار داد، به آنها بر خلاف فصل گذشته و ابتدای این فصل قول قهرمانی داد که در نوع خود بسیار عجیب بود!
به وضوح می توان اضطراب و دلهره را در چهره و بیانات و جملات جواد نکونام در مصاحبه دیروز برابر خبرنگاران دید و این نشان می دهد که اوضاع از آنچه که فکر می کنیم، آشفته تر است و حال باید دید عمر مربیگری نکونام به اولین بازی آبی پوشان در لیگ نخبگان آسیا می رسد تا در صورت بقا بتواند به قولی که داده عمل کند یا خیر!

13 شهریور 1403

اینکه بگوییم و بنویسیم اتفاق خاصی نیفتاده و همه چیز عادی است خب دروغ گفته ایم، اما از طرفی هم اگر بخواهیم اوضاع را آشفته و وخیم جلوه دهیم و بخواهیم همه چیز را یک لحظه ای تغییر دهیم و دنبال اعتراض و گلایه ها و... بگردیم هم اشتباه است.
شکست گاهی پلی می شود برای رسیدن به موفقیت و این واقعا شعار نیست.
استقلال به آرامش نیاز دارد، در این تعطیلات دو هفته ای باید خود را همه جوره آماده دو بازی آسیایی پیش رو کرد.
زمان برای اعتراض همیشه وجود دارد، زمان برای تغییر هم همیشه وجود دارد، اما شاید الان زمان مناسبی برای تغییر حداقل روی نیمکت نیست، اما می توان نیمکت را تقویت کرد.
استقلال در حال حاضر نیاز به آرامش دارد، استقلال باید برگردد به دوران قبل از شکست و این شکست استارتی شود برای قدرت گرفتن دوباره.
دوست نداریم الکی و به دروغ مثبت اندیشی کنیم و از آن طرف اوضاع را بیش از اندازه آشفته کنیم اما معتقدیم استقلال نیاز به آرامش دارد.

13 شهریور 1403

استقلال هنوز لیگ شروع نشده اولین شکست خود را در هفته سوم برابر خوزستان بدست آورد، شکستی که صدای اعتراض و گلایه هواداران آبی را بوجود آورد.
استقلالی که تا قبل از این صاحب رکورد سی بازی بدون شکست بود چطور با یک شکست باید اینگونه مورد اعتراض و انتقاد هواداران آن قرار گیرد؟ پر واضح است که استقلال شاید در چند هفته گذشته به مانند بازی برابر استقلال خوزستان تن به شکست نداد و با یک یک برد و یک تساوی فصل را شروع کرد اما در پس همان برد و همان تساوی شکست های دیگری هم پنهان شده بود.
استقلال برابر شمس آذر در دقایق پایانی بازی گل تساوی را از حریف خود دریافت کرد و تا در دقیقه 94 برای زدن گل دوم و برتری خود را به آب و آتش زد تا به نتیجه رسید، برابر ملوان در هفته دوم هم داستان دوباره تکرار شد استقلال گل اول را از ملوانی ها دریافت کرد تا بیش از 25 دقیقه در تب و تاب زدن گل تساوی خود را در اضطراب و دلهره و هیجان ببیند.
بازی برابر استقلال خوزستان هم باز این آبی پوشان بودند که گل اول را از همنام خوزستانی خود دریافت کردند اما هر چه زدند به در بسته خورد تا با عدم توانایی در زدن گل تساوی برای جبران نتیجه ناکام بمانند و تن به اولین شکست این فصل بدهند.
وقتی در فضای مجازی اکثر هواداران در مورد اخراج یا برکناری و حتی استعفای جواد نکونام صحبت های بیشماری مطرح کرده اند اما هرگز نمی شود به سرمربی تیمی که در سه هفته ابتدای فصل تنها یک برد و یک تساوی و یک شکست دارد فشار آورد، جواد نکونام نیاز به التیماتوم یا فرصت از سوی مدیران عامل و مالک باشگاه ندارد، خود خوب می داند با نتایجی که بدست خواهد آورد می تواند حکم بقای خود را روی نیمکت استقلال امضا کند.
تا زمانی که تیم (یعنی استقلال) خوب نتیجه بگیرد و رنگ باخت و تساوی های متوالی و فاصله گرفتن از کورس در بالای جدول را از دست ندهد در سمت خود به عنوان سرمربی باقی خواهد ماند اما در صورت کسب نتایج ضعیف و تکرار چنین شکست هایی دیگر نیاز به التیماتوم ندارد و خود به خود حکم برکناری خود را امضا کرده است.
فعلا زمان خوبی برای تعویض یا جا به جایی سرمربی نیست و برای این کار فرصت و زمان مناسب همچنان وجود دارد اما می توان آرزو کرد که اوضاع استقلال با جواد نکونام بهتر شود و آبی پوشان همچون فصل گذشته با بردهای متوالی با خیالی آسوده صدرنشینی در لیگ را دوباره تجربه کنند.

11 شهریور 1403

📝این باخت هیچ عذر و بهانه و توجیهی نداشت و کسی هم آن را توجیه نکرد و برایش بهانه نیاورد، گاهی حتی برای قهرمانی هم تیم شکست می خورد تا قدر بردهایش را بداند، استقلال هم با همین رمز لیگ را ادامه می دهد چون هدفی بزرگ دارد و گاهی برای رسیدن به هدف موانع آزار دهنده ای هم وجود خواهند داشت.

11 شهریور 1403

می‌گویند که برخی شکست‌ها را نباید از یاد برد، باید آنقدر در خاطر سپرد تا بشود پله ای برای پیشرفت.
استقلال در هفته سوم پس از حدود سی هفته شکست ناپذیری به حریف خوزستانی خود باخت تا طعم تلخ شکست را پس از مدتهای طولانی دوباره بچشد.
استقلال باخت تا هجمه‌ها به صورت جدی‌تری به سوی کادرفنی و حتی مدیریت باشگاه روانه شود، تا قبل از این شاید هجمه‌ها پراکنده و جسته و گریخته بود و تنها نیاز به یک اتفاق بود تا جدی‌تر به نظر آید که این شکست آن را پررنگ‌تر و واقعی‌تر کرد.
استقلال باخت تا موج اعتراض و گلایه و فریاد هواداران آبی به سوی جواد نکونام روانه شود، اینکه استقلال مدتهاست زیبا بازی نمی‌کند اما نتیجه می‌گیرد، آن هم نتیجه نه به آن معنی که به هدف برسد.
این شکست صداها را بیشتر و بالاتر برد اما استقلالی‌ها فراموش کردند که حتی برای رسیدن به هدف هم گاهی شکست لازم است، برای رسیدن به جام حتی اگر شکست بخوری بیشتر قدر بردهایت را خواهی دانست آنگاه تجربه ات بالاتر می‌رود.
استقلالی‌ها نباید فراموش کنند که پرسپولیس هم که فصل گذشته به قهرمانی رسید و توانست جام را در دو هفته پایانی از چنگ آنها در آورد در طول فصل 2 شکست داشت اما در هفته پایانی به صدر رسید و جام را بالای سر خود برد.

11 شهریور 1403

اینکه چرا باید تیم استقلال برابر همنام خوزستانی خود نتواند از موقعیت های خود نهایت استفاده را ببرد و تن به شکست بدهد سؤال بزرگی است؟
استقلال تیمی نبود که حریفان برای رویارویی با آن شجاع شوند و استقلال را آنچنان که هست بزرگ نبینند.. استقلال تیمی نبود که ترس و لرزه بر اندام حریفان نزند و برای زدن یک گل نتواند خودش را به آب و آتش بزند.
استقلال تیمی نبود که زورش برای زدن یک گل به حریفش نرسد و برای زدن یک گل هوادارانش را در تب و تاب و استرس و اضطراب باقی بگذارد.
هواداران از بازی دفاعی تیم محبوبشان به سطوح آمده اند، از بازی تیم محبوبشان که برای زدن یک گل ناتوان عمل می کند، همچنان که از بازی هجومی تیم دو فصل پیش ساپینتو که خوب گل می زد و بازیهایش پرگل بود اما از آن سو در کار دفاعی لنگ می زد و گل های خورده فراوانی داشت.
استقلال باید تیمی مابین این دو تیم باشد، نه آنچنان دفاعی بازی کند که حمله کردن را از یاد ببرد و زورش برای زدن یک گل عقب افتاده نرسد، و نه آنچنان هجومی باشد که خوب گل بزند اما حواسش به دروازه و خط دفاعی اش نباشد و به همان میزان گل دریافت کند.
استقلال باید تیمی هجومی با ساماندهی خطوط دفاعی باشد، استقلال باید خوب گل بزند، به اندازه گل بزند و نگذارد که حریفان به سادگی دروازه اش را باز کنند و دیدن چنین تیمی حداقل سه چهار فصل است که تبدیل به آرزو شده است.
هر چند تیم فرهاد کم گل زد اما بدون شکست قهرمان لیگ شد، هر چند تیم ساپینتو خوب گل می زد اما تعداد شکست ها و گل های خورده اش هرگز مورد قبول نبود، هر چند تیم نکونام هم مشابه تیم فرهاد کم گل زد و کمترین شکست را هم داشت اما باز هیچ کدام رنگ قهرمانی به خود ندیدند.
شاید هواداران آبی از حسرت عدم قهرمانی های تیم محبوب شان بسیار بگویند اما حسرت دیدن بازی زیبا و ماندن در کورس قهرمانی هر چند با از دست دادن قهرمانی بیشتر از هر موضوع دیگری آزار دهنده شده است.

10 شهریور 1403

شکست در هفته سوم باعث شد هواداران استقلال حرف از اخراج و یا برکناری یا استعفای جواد نکونام بزنند.
گاه گداری اخراج‌ها و تغییرات روی نیمکت توانسته تیمی را از یک بحران بزرگ نجات دهد و تفاوتی هم ندارد که این اخراج در هفته‌های نخست باشد یا اواسط و یا حتی اواخر فصل.
اما این داستان برای تیمی همچون استقلال قطعا فرق می کند، استقلال جواد نکونام در فصل گذشته بیش از یک نیم فصل صدرنشین جدول بود و مدعی اصلی قهرمانی و تنها یک شکست بیشتر نداشت. اما در دو سه هفته پایانی لغزید و حتی برد هفته پایانی هم نتوانست جبران کند و از دستیابی به جام محروم شد.
جواد نکونام این فصل متفاوت تر از فصل گذشته در یارگیری عمل کرد و در دو هفته ابتدایی یک برد و یک تساوی بدست آورد که خارج از خانه بودند و در هفته سوم برابر همنام خوزستانی خود تن به شکست داد.
شکستی که بی شباهت به اتفاق و شکست فصل قبل در هفته سوم و برابر سپاهان نبود. حال لیگ به دلیل بازی‌های تیم ملی چند هفته تعطیل است تا تیم‌ها با یک استراحت و تجدید قوا و نفسی تازه در مهرماه ادامه دهند.
اخراج نکونام در این موقعیت شاید عاقبت جالب و مثبتی برای آبی پوشان پایتخت نداشته باشد، بویژه اینکه هیچ گزینه مورد اعتمادی هم فعلا برای استقلالی‌ها وجود ندارد.
استقلالی‌ها ماه مهمی در پیش رو دارند، استارت حضور دوباره در آسیا آن هم با شکل و شمایل جدید و سپس دربی پایتخت و این تیم فصل گذشته هم یک شکست زود هنگام در لیگ تجربه کرد اما سپس به خودش آمد و در ادامه یک فصل بدون شکست را به پایان رساند.
پس برای اخراج یا برکناری جواد نکونام فرصت و زمان هست. عجله نکنید!

10 شهریور 1403

هفته سوم و شکستی که تکرار شکست فصل گذشته بود، درست هفته سوم و شکست خارج از خانه برابر استقلال خوزستان.
دیگر هم رکورد شکست ناپذیری ادامه پیدا نکرد و هم جایگاه سومی در هفته سوم به چند پله پایین تر سقوط پیدا کرد.
استقلال در خوزستان شکست خورد، اتفاقا بد هم شکست خورد، حتی با یک گل خورده اما به شیوه ای که هرگز باور نکردنی نبود.
آبی پوشان پایتخت که در برابر همنام خوزستانی خود سفید پوشیده بودند هرگز آن نشانی از تیمی که دوست ندارد بازنده باشد از خود نشان نداد.
استقلالی های پایتخت پس از گل خوزستانی ها آنچنان که باید برای جبران گل خورده تلاش نکردند انگار باور نداشتند که تا شکست فاصله ای ندارند.
نداشتن یک مهاجم تمام کننده که بتواند تیم را از شکست فراری دهد تنها مشکل این فصل استقلالی ها نیست و فصل گذشته هم این مشکل احساس شد اما انگار استقلالی ها که رکورد شکست ناپذیری شان هفته به هفته تمدید می شد باور تحمل شکست را نداشتند.
اما انگار گاهی باید شکست را هم تجربه کرد تا بیشتر قدر برد را دانست، استقلالی ها فصل گذشته تنها با یک شکست هم نتوانست به جام برسد و جام به پرسپولیس رسید.

9 شهریور 1403

استقلال باخت، بد هم باخت، در شبی که حتی توانایی مساوی گرفتن هم نداشت باخت تا فراموش نکند برای قهرمانی تنها رکورد شکست ناپذیری کافی نیست، برای قهرمانی داشتن اراده مهم است، شاید یک تیم در یک بازی چندین بار از حریف خود عقب بماند اما روی هر چند بار توانایی جبران نتیجه را داشته باشد، سعی کند، تلاش کند، توانایی اینکه خودش را به آب و آتش بزند داشته باشد و مثل یک تیم ناتوان خودش را به در و دیوار نزند.
آبی پوشان متاسفانه شب گذشته اینچنین بودند و به همین خاطر هواداران آبی را به نقطه جوش رساندند.
متاسفانه زمانی می شود تحمل شکست داشت که ناباورانه شکست بخوریم، زمانی می شود از شکست ناراحت نشد که استحقاق شکست نداشته باشیم اما شب گذشته هم بد بودیم و هم شکست خوردیم.
هواداران آبی هم پس از این شکست دوباره به چند دسته تقسیم شدند، عده ای هر چه زودتر اخراج نکونام را خواستار شدند، عده ای دیگر استعفای نکونام را خواستند و عده ای دیگر از نکونام قول گرفتند و به او فرصت دادند.
جواد نکونام هم همان شب از شکست تیمش عذرخواهی کرد و برای تکرار نشدن این اتفاق و ساختن تیمی در خور شأن و نام استقلال و مورد پسند هواداران قول داد.
قولی که فصل گذشته هم داد و پایش ایستاد و تا دو سه هفته پایانی تیمی قدرتمند و برتر را راهی لیگ کرد.
هر چند داستان این فصل کمی تنها کمی متفاوت تر از فصل گذشته است و استقلالی ها تا دو هفته دیگر در لیگ قهرمانان آسیا باید برابر تیم های قدرتمند آسیایی رقابت کنند.
وقتی خوب می دانیم حال زمان مناسبی برای اخراج و برکناری و تغییر سرمربی نیست پس باید به او فرصت داد و به قولی که داده اعتماد کرد، و زمان برای اخراج و تغییر بسیار است.

9 شهریور 1403