📝 دیگه کار این تیم و بازیکنانش از عذرخواهی هم گذشته، دیگه چه عذرخواهی ای؟! شما بگو یکبار عذرخواهی، دوبار و سه بار و همین طور پنج و شش و... عذرخواهی تنها یکبار می تواند مورد قبول قرار بگیرد، عذرخواهی حداکثر تا سه بار می تواند بخشیده شود اما وقتی همین طور بیشتر و بیشتر می شود تبدیل به یک موضوع تکراری می شود که دیگر پذیرفتنی نیست.
خسته شدیم از این اوضاع اما تیم مان را هرگز رها نمی کنیم، هوادار یک روز و دو روز استقلال نیستیم که بخواهیم با یک فصل شکست آن را رها کنیم، با بیش از بیست و شش سال سابقه هواداری هنوز استقلالی ام و آن را رها نمی کنم، حق انتقاد دارم، حق گلایه دارم، حق شلاق زدن این تیم را هم دارم، این شمایی که تنها یک فصل و دو فصل و حداکثر پنج شش فصل است که در استقلال هستید باید این تیم را رها کنید، چه به عنوان بازیکن، چه کادرفنی، چه مدیریت و چه مالکیت... آنانی که خوب می دانند در چه وضعیتی هستند و کجای کار قرار دارند.
این فصل را هم اگر بخواهیم فدا کنیم باید منتظر فدا شدن فصل های دیگر هم باشیم... پس ما به عذرخواهی شما نیازی نداریم چون استقلال مان با شما راحت نیست و نتیجه نخواهد گرفت.. والسلام.

19 آبان 1403

حتی خوش‌بین‌ترین هوادار استقلال هم انتظار نتیجه گرفتن یا توقف الهلال را در ذهن نمی پروراند و به یک شکست با حداقل اختلاف هم راضی بود.
شکست‌های متوالی که در نتیجه هم شباهت زیادی به یکدیگر پیدا کرده‌اند (۳ بر صفر) و تیمی که دیگر نه تنها توانایی بسته نگه داشتن دروازه‌اش را حتی برای یک بازی ندارد، بلکه حتی از زدن گل و جبران یکی از گل‌های پرتعداد خورده‌اش هم عاجز شده است.
این استقلال را نه جواد نکونام توانست به ثباتی برساند و نه بختیاری زاده زخم‌هایش را التیام داد و نه فعلا موسیمانه توانسته شوک تاثیر پذیر و بزرگی برای این تیم باشد، این تیم شاید نسبت به بازی‌های گذشته‌اش کمی جسورتر و نترس‌تر شده اما ساده گل خوردن و سخت گل زدن یا هرگز گل نزدن، جزو عادت‌های بدش شده است که برای تغییر آن انگار باید خسارت ها و تلفات بسیاری بدهد تا به مسیر گذشته برگردد.

15 آبان 1403

خسته شدیم، آنقدر خسته که برای یک سوم این فصل و بازی‌های آسیایی به اندازه چندین فصل زجر کشیدیم و خسته شدیم و ناامید.
پنجمین شکست متوالی و با نتایج پرگل که اکثر آنها ۳ بر صفر بوده اند و ناامید و ناتوان از زدن حتی یک گل.
بله ما انتظار و توقع نتیجه گرفتن و بردن الهلال عربستان را در زمین خودش نداشتیم، اما باخت با نتیجه تکراری ۳ بر صفر هم همچنان توی ذوق مان زد و خسته شدیم.
کاری نداریم که بهتر از بازی قبل بودیم که تفاوتی نمی کند برایمان هر چقدر بهتر بودیم و خوب بودیم ولی باختیم دیگر ارزش ندارد، شکست شکست است آن هم اگر پرگل باشد، تعداد شکست ها آنقدر پی در پی و پر تعداد شده اند که دیگر توان نوشتن هم نداریم.
از آخرین باری که برای تیم محبوبم نوشتم که هنوز هم برایم محبوب است، نام استقلال و نه این بازیکنانش البته، بیش از یک هفته است که می گذرد، چون خسته شدم از نوشتن برای تیمی که جز شکست هیچ نتیجه دیگری نمی گیرد، چون خسته شدم از اینکه قبل از بازی از امید حرف بزنم و انرژی دادن به تیم و سپس پس از پایان بازی بخواهم از شکست هایش انتقاد کنم.. خسته شدم خسته... .
حال شما بگویید سهم ما هواداران همین است، باز شما بگویید اصلا هوادار برای روزهای سختی است، برای روزهای شکست است که بتواند پشت تیمش باشد و گرنه در روزهای شادی همه کنار تیم هستند و با تیم.. ما از این جملات تکراری خسته شده ایم.. .
می دانیم خوب هم می دانیم که این روزها و هفته ها و این فصل لااقل و حد حد حداکثر تمام خواهند شد و روزهای خوشی باز به ما سر خواهند زد اما با حال و روز این روزها و هفته ها و فصل مان چه کنم؟!

15 آبان 1403

📝هرگز چنین استقلالی با چنین نتایج و عملکردی در ذهن مان نمی گنجید، تیمی که فصل گذشته بیشترین رکوردها را به تنهایی مال خود کرده بود و حتی تا هفته پایانی هم مدعی قهرمانی بود، اینچنین در عرض یک فصل از این رو به آن رو شده باشد؟ شکست ها آنقدر عادی شده که دیگر نکونام و بختیاری زاده و موسیمانه فرقی با یکدیگر نمی کنند وقتی مسیر همچنان در حال اشتباه رفتن است آن هم با سرعت واقعا دیگر چه کسی می تواند آن را متوقف کند یا میسرش را تغییر دهد؟

13 آبان 1403

دو سه روز از بازی گذشته است و من حالی برای نوشتن ندارم، اصلا نه تنها دل و دماغ بلکه اصلا حرفی دیگر برای گفتن ندارم، حالم خوب نیست، حال دلم زار است، دیگر خسته شده ام، خسته از عادت شدن به شکست، خسته شدم از بی تعصبی، خسته شدم از اینکه استقلال را باید چهاردهم جدول ببینم و امیدی برای اینکه این روزها به زودی تمام شوند نداشته باشم.
حالی برای نوشتن ندارم، نه حالی برای گله کردن، نه حالی برای اعتراض و نه حالی برای انتقاد کردن، تنها دارم بی صدا فریاد می زنم تا نکند در استقلال به کسی برنخورد، تا نکند استقلال به روزهای خوشی اگر رسید که البته مطمئن هستم یک روزی خواهد رسید اما کی و چه زمانی نمی دانم؟! به بنده انگ منتقد و دشمن استقلال نزنند.
به قولی به این نتیجه رسیده ام که سکوتم از رضایت نیست دلم اهل شکایت.... .
این چند سطر را نوشتم تا بدانید که حال نویسندگان آبی پوشان واقعا خوب نیست، اگر مطلبی نوشته نشد به اسم بیخیالی ننویسید واقعا نای نوشتن نیست... .

12 آبان 1403

دومین شکست متوالی سرمربی خارجی استقلال در لیگ برتر باعث شد موسیمانه به وخامت اوضاع استقلال پی ببرد.
باورش نمی شود چنین تیمی را در دست گرفته است، باورش نمی شود بازیکنانش از دادن چند پاس ساده، از رسیدن به دروازه حریف، از شناخت دروازه ناتوان هستند، و اینکه تمام این وظایف ترمیم تیم به عهده او افتاده است!
استقلال با موسیمانه در دو بازی گذشته دو شکست دیگر را هم متحمل شد و این به این معناست که با تمام مربیان تنها و تنها شکست خورده است و باید علت کار را در جای دیگری جستجو کرد. وقتی حتی با آمدن سرمربی خارجی (هر چند بسیاری می گویند که باید به سرمربی خارجی حداقل شش الی هفت هفته فرصت داد تا به شناخت تیم و پیاده کردن تفکراتش زمان داد) هم این تیم دست از شکست برنمی دارد و برایش بازی خارج از خانه با بازی خانگی، بازی آسیایی و بازی با تیم بالای جدول با تیم پایین جدول تفاوتی ندارد، باید اشکال کار را در جای دیگری دید.
هواداران این تیم به این امید دست از گزینه های داخلی برداشتند و چشم به گزینه خارجی دوختند که بتواند چنین تیم ناامید شده و ناکام و شکست خورده را به سر و سامانی برسد. فعلا از ترس و فرضیه بعدی هواداران در مورد آینده تیم صحبت نکنیم.
بنشینیم و ببینیم این استقلال بازی های آینده خود را چطور ادامه می دهد و آیا می تواند از این اوضاع و شرایط سخت و بحرانی و ناامید کننده خارج شود یا خیر؟

12 آبان 1403

هفته نهم و ایستادن در رده دوازدهم جدول در لیگ شانزده تیمی نمی تواند یک نتیجه یا عملکرد یا رتبه نهایی یک تیم باشد و هنوز دو سوم لیگ باقی مانده است و به طور حتم جایگاه تیم استقلال تغییر خواهد کرد.
اما درست است این چنین شروع فصلی حداقل در دو دهه گذشته سابقه نداشته است و استقلال شاید تنها در دو یا سه فصل آن هم در انتهای فصل در رده های پنجم و نهم و سیزدهم ایستاده است اما شروع ناامید کننده در ابتدای فصل آن هم به این صورت سابقه نداشته است.
اما شکست پرسپولیس صدرنشین در این هفته کمی کار را برای استقلالی ها آسوده کرد تا اختلاف با صدر فعلا تنها به عدد 9 برسد، یعنی آبی پوشان اگر دوباره عزم خود را برای بازگشت به دوران اوج خود جزم کنند تا سه هفته آینده می توانند دوباره به بالای جدول و کورس قهرمانی تا قبل از پایان نیم فصل اول برسند اما تنها نیاز به عزم و اراده و تلاش واقعی می خواهد.
هوادار استقلال شاید اعتراض کند، شاید گلایه کند، شاید انتقاد تند کند، شاید حتی بکوبد، اما هرگز تیمش را رها نمی کند، هرگز به تیمش پشت نمی کند و هرگز از تیمش روی برنمی گرداند، اما هم حق اعتراض دارد، هم حق گلایه، هم حق انتقاد، بدون توهین و فحاشی و... تا بتواند تیمش را از خوابی که فرو رفته اند بیدار کند، تا آنها را متوجه این موضوع کند که درون چه تیمی هستند و پیراهن بزرگ چه تیم بزرگی را بر تن کرده اند، تا بتواند به تیمش تلقین کند که بس از این همه شکست و این همه باخت متوالی زیبنده و در خور شأن تیم استقلال نیست و باید یک جایی این نوار شکست ها قطع شود و به نوار پیروزی ها تبدیل شود.

10 آبان 1403

🖌کاری به هیچ کدام از تقابل ها و تاریخچه بازیهای هر دو تیم استقلال و تراکتور نداریم، کاری نداریم که چند بار ما پیروز شده ایم و رکورداریم و چند بار آنها، کاری نداریم که آنها بهترین خط حمله هستند یا ما بدترین خط دفاع، کاری نداریم که تراکتوری ها سوم جدول هستند و ما تیم دوازدهم، کاری نداریم که تا قبل از امروز ما بحرانی ترین اوضاع دوران خودمان را گذرانده ایم و...و... . امروز می خواهیم آن روی دیگر استقلال را ببینیم، آن روی دیگری از استقلال که در تمام این فصل چه 8 بازی در لیگ و چه سه بازی در آسیا از تیم محبوبمان ندیده ایم، ما استقلال دوست داشتنی خودمان را می خواهیم فقط همین.

10 آبان 1403

استقلال جدید با تفکرات موسیمانه را از بازی این تیم مقابل تراکتور باید محک زد.
بازی استقلال برابر النصر عربستان را از روی سکوها دید تا عملکرد بازیکنانش را محک و با آنها آشنا شود، اما حضور در تمرین و نشستن روی نیمکت و ایستادن لب خط چیز دیگری است که پیتسو موسیمانه آن را به صورت رسمی از هفته نهم برابر خیبر خرم آباد تجربه کرد. یک تجربه بسیار بد و تلخ اما به احتمال بسیار زیاد می تواند برای هفته های بعد و آینده استقلال یک نکته مهم داشته باشد، حتی این را در مصاحبه پایان بازی برابر خیبر خرم آباد هم از زبان این سرمربی تازه وارد هم شنیدیم.
وقتی یک سرمربی تازه وارد آنگونه بی پروا از بازیکنان تیمش روبروی دوربین های خبرنگاران انتقاد می کند و سپس تمرینات پس از آن شکست تلخ را جدی و قوی و سخت و پرفشار می گذارد، یعنی این سرمربی برای ساختن تیمی که به تازگی در دست گرفته است عزمی جدی دارد. موسیمانه اولین مربی از قاره آفریقا در تاریخ باشگاه استقلال است و بعد از حضور یک هفته ای خود در ایران هواداران استقلال از او در این بازی با تراکتور انتظار دارند و برای تغییر اوضاع این فصل امیدوارند.
حال باید استقلال با تفکرات موسیمانه را از بازی برابر تراکتور و سپس برابر الهلال عربستان شناخت و محک زد.

10 آبان 1403

می دانیم از راه دوری آمده ای، می دانیم که کارنامه ات چیست و می دانیم که در اولین روز حضورت و اولین بازی رسمی که روی نیمکت نشستی چه اوضاعی را از نزدیک به چشم دیدی و چقدر حرص خوردی و برای درست کردن این تیم عزم جدی گرفتی.
ما و استقلال مان به هوای تازه نیاز اساسی داشتیم، نیاز اساسی داریم و این هوای تازه را از درون خود نمی دیدیم و نیاز به کسی داشتیم و داریم که دانش فنی اش و عشق و احساسش بالاتر از همه گزینه های قبلی باشد، و از بین تمامی مربیان تو انتخاب شدی و ما به این انتخاب احترام می گذاریم.
دوست داریم استقلال مان با تو (منظور موسیمانه آفریقایی) جان تازه ای بگیرد، می خواهیم استقلال مان با تو دوباره به روزهای اوج خود بازگردد، دوباره خود واقعی اش را پیدا کند، از آن تیم شکست ناپذیری به این تیم عادت به شکست دوباره تغییر یابد و برگردد به همان تیم شکست ناپذیر، همان تیم عاشق برد، همان تیمی که صدر جدول را به هیچ قیمتی از دست نمی داد و رقیبانش را در حسرت ایستادن در صدر در انتظار می گذاشت.
می دانیم بسیار خوب هم می دانیم بازگشت به آن روزها برای چنین تیمی که تنها به شکست عادت کرده است سخت است، بسیار هم سخت است، اما ما با وجود شما و دستیارانت این ایمان و اعتقاد را داریم که از این انتهای جدول دوباره به جمع مدعیان بازخواهیم گشت و همین را از شما می خواهیم.
30 اکتبر در تقویم ها به روز جهانی مربی نامگذاری شده است، پس این روز را با افتخار به جنابعالی و دستیارانت تبریک عرض می کنیم و برایت در تیم محبوبمان آرزوی بهترین ها را داریم چون خوب می دانیم که موفقیت شما مساوی است با موفقیت استقلال و ما همین را می خواهیم.

9 آبان 1403

📝بهتر است آقایان توضیح بدهند علت عدم فسخ قرارداد یا توافق با جواد نکونام پس از بیش از بیست روز از کنار رفتن ایشان و عدم ثبت قرارداد مربی موقت و حال هم با آمدن سرمربی خارجی هنوز اجازه نشستن روی نیمکت به عنوان سرمربی را ندارد چیست؟ شما بفرمایید کجای دنیا یک نام یک سرمربی پس از بیست روز برکناری هنوز در لیست یک تیم موجود است و سرمربی جدید به این دلیل اجازه نشستن روی نیمکت تیمش را ندارد؟ این هم اوج ترس و بی فکری و بی درایتی مدیرانی است که از مدیریت تنها عکس یادگاری گرفتنش را یاد گرفته اند.

6 آبان 1403

حتی بدبین ترین هوادار استقلال هم انتظار چنین شکست و نتیجه غافلگیر کننده ای را برابر خیبر خرم آباد نداشت.
حملات کوبنده و بی امان همچنان ادامه داشت و دفاع کردن‌های تمام ناشدنی هم همچنان ادامه داشتند، اما اینبار نه برابر یک حریف آسیایی بلکه برابر یک تیم پایین جدولی و در خرم آباد!
استقلال دقیقه ۱۰ گل خورد و شیرازه اش از هم گسست، اما در واقع استقلال اصلا مدتهاست شیرازه ندارد!
استقلال مریض شده والا شکست هم تعداد معینی دارد، یک تیم یک بازی دو بازی می‌بازد اما وقتی شکست‌ها سریالی شود دیگر اتفاق و حادثه نیست، یک مریضی ساده نیست، یک درمان ساده هم برایش جواب نمی‌دهد.
استقلال با ۳ مربی کماکان می‌بازد به طوری که حتی صدای مربی خارجی و تازه وارد که چند روز بیشتر نیست به تهران آمده را هم خیلی زود در آورد.
این تیم بیمار شده است، باید درمان شود، ترک عادت برای استقلال یک داروی ضروری و قطعی است و حال باید از مدیران و کادرفنی استقلال پرسید که راه حل شما چیست؟
استقلال باید عادت زشت و بد و تلخ باختن را ترک کند. هواداران استقلال هرگز دوست ندارند که بدترین شروع تاریخ تیم محبوبشان در لیگ و آسیا همچنان ادامه و تبدیل به یک پایان تلخ و ناگوار و فراموش نشدنی شود. پس منتظر یک راه حل از سوی مسئولان باشگاه هستند.

6 آبان 1403

نه ما در اینجا دیگر نه کاری با مالک داریم و نه مدیر باشگاه و نه سرمربی... از امروز طرف صحبت ما تنها و تنها شما بازیکنان هستید.. از حسینی و سیلوا و مرادمند و اندونگ و رضاییان و رضاوند و رمضانی و بلانکو و...و... از امروز دیگر تنها موضوع مان شماها هستید یعنی بازیکنان استقلال. از بازی بعدی دیگر هرگز نمی خواهیم رنگ شکست را ببینیم، از بازی بعدی برابر تراکتور و سپس بازی بعدی برابر الهلال.. دیگر هوادار از شماها دیگر شکست را نمی پذیرد و تمام.
حال می خواهید این پیام و مطلب را تهدید برای خود قلمداد کنید اختیار دارید.. اگر می خواهید یک فرصت برای خود قلمداد کنید باز هم اختیار با شماست.. چون هوادار به اندازه کافی شکست تیمش را دیده، هوادار به اندازه کافی ایستادن در رده دوازدهم و سیزدهم جدول تیم محبوبش را دیده، به اندازه کافی صدرنشینی رقیب دیرینه اش را دیده، پس دیگر شکست برایش تمام شده است.
استقلال از همین هفته و برابر تراکتور دیگر شکست نمی خورد حال چطور؟ خودتان می دانید ما نمی دانیم؟ استقلال دیگر رنگ شکست را نخواهد دید، آن هم شکست های مفتضحانه و خجالت آور.. سه گل از ذوب آهن، سه گل از خیبر خرم اباد، شکست از السد، شکست از استقلال خوزستان و...
خطاب به بازیکنان: ما به شما احترام می گذاریم اما تا زمانی که احترام تیم محبوبمان حفظ شود، تا زمانی که نام استقلال و جایگاه استقلال محترم شمرده شود، اما وقتی تنها و تنها شکست می شود مزد حمایت هایمان، وقتی تنها و تنها سقوط و سقوط و پایین و پایین آمدن در جدول می شود سهم تشویق هایمان، پس دیگر ما هم خودمان را برای شما (بازیکنان) خسته نمی کنیم.

6 آبان 1403

روزی که قهرمان می شوی و جام میگیری همه برایت سوت و جیغ و هورا می کشند و روی دوش هایشان بلندت می کنند اما همان هواداران روزی که شکست می خوری آن هم نه یکی و نه دوتا و نه سه تا و نه .... (دیگر چقدر بگوییم بخدا خجالت آور است) تو را به باد انتقاد می گیرند و آنقدر به تو خرده می گیرند که دیگر فراموش می کنی که دیروزت چه بود و امروزت چه شد؟
هر چند از این استقلال و این بازیکنان مدتهاست که قهرمانی ندیده ایم، آخرین قهرمانی مان برمی گردد به سه فصل پیش و دیگر رنگ قهرمانی به خود ندیدیم، حال شاید فصل گذشته تا یک قدمی جام پیش رفتیم و تنها یکی دو هفته کم آوردیم که آن هم هرگز مورد قبول نبود، اما آن تیم هر چند در سبک و شیوه بازی چنگی به دل نمی زد اما لااقل شکست نمی خورد و رکورد شکست ناپذیری اش باز افتخاری بود برای هواداران، اما تیم این فصل، درست برعکس فصل گذشته و فصل های قبل تر از آن به نوعی افتضاح است.
هواداران خوب می دانند که یک طرف مشکل مدیریت است که صد البته همین طور هم است، یک طرف مشکل مالکان باشگاه است و طرف دیگر سرمربی، از نکونام و بختیاری زاده گرفته و فعلا که هنوز عیار موسیمانه را نسنجیده ایم و سپس بازیکنان.. درست است که بازیکن اوامر و دستورات سرمربی را در زمین پیاده می کند، اما شما بگویید این شیوه بازی آیا جزو دستورات سرمربی بود؟ دریافت سه گل از ذوب آهن از نقشه های سرمربی تیم بود؟ آن همه مقاومت و ایستادگی برابر النصر عربستان در امارات که می توانستیم گلباران هم شویم و تنها یک گل آن هم در دقیقه 81 دریافت کردیم چطور؟ نه به آن بازی برابر النصر و نه به این بازی برابر خیبر رده چهاردمی و گلباران شدن مقابل آن؟

6 آبان 1403

نباید این شکست را بنام موسیمانه آفریقایی ثبت کرد چون او چند روز بیشتر در تهران حضور نداشت...
استقلال باز هم باخت. موسیمانه در اولین بازی که روی نیمکت نشست و عملکرد بازیکنانش را از نزدیک به تماشا ایستاد، باخت و شاگردانش را خطاب قرار داد اما از بازی بعدی که پنج شنبه این هفته برابر تراکتور انجام می شود، می توان به عنوان بازی این سرمربی یاد کرد.
تا اینکه به بازی اصلی و مهم و سخت و پر فشار آسیایی برابر الهلال عربستان برسند. فعلا باید این بازی برابر خیبر خرم آباد و بازی برابر تراکتور تبریز را برای شناخت موسیمانه از بازیکنانش به نوعی فدا شده دید تا اینکه در بازی اصلی آسیایی بتواند عملکرد و نتیجه ای متفاوت رقم بزند.
مدیران باشگاه با امیدی به دنبال سرمربی خارجی برای نیمکت تیم شان رفتند و اگر قرار بود با همان نتایج و عملکرد جواد نکونام فصل را ادامه دهند پس چه دلیلی به تغییر بود؟ آن هم ابتدا مربی موقت برای سه بازی و سپس جستجو کردن سرمربی خارجی برای ادامه فصل.
پر واضح است که موسیمانه کار بسیار سخت و پرطاقتی پیش رو دارد، جواد نکونام و سهراب بختیاری زاده در هفته‌هایی که عهده دار این مسئولیت بودند نتوانستند نمره قبولی بگیرند و حال نوبت به موسیمانه خارجی رسید تا بتواند این تیم شکست خورده و ناامید را جانی تازه ببخشد و نوار ناکامی‌های این تیم را پاره قطع کند و امید دوباره به هواداران آبی بدهد.

5 آبان 1403